«جای تعجب است که برادران عزیز اصولگرا وقتی به یاد سفره مردم می‌افتند که دولت را در دست ندارند! چگونه است که وقتی خودشان صاحب دولت‌اند، مردم را به قناعت و خوردن اشکنه دعوت می‌کنند و گرانی‌ها را به گردن اصناف می‌اندازند، ولی وقتی رقیب سیاسی‌شان به دولت می‌رسد، دلواپس نان شب مردم می‌شوند؟ از جنابان آقایان می‌پرسیم اگر می‌شود یک روزه قیمت دلار را به یک چهارم رساند، چرا در زمان احمدی نژاد که با افزایش قیمت جهانی نفت، بیش از همه تاریخ ایران، درآمد نفتی داشتیم، قیمت دلار نه تنها یک چهارم نشد که نزدیک به ۴ برابر هم افزایش یافت؟»
وب‌سایت خبری عصر ایران در مطلبی به سخنان یاسر جبرائیلی در مورد قیمت دلار پرداخته است.
این وب‌سایت خبری آورده است: گروهی از دلواپسان دور هم جمع شده و همایشی درست کرده‌اند به نام "سفره ملت - تبیین روشن راهکار‌های اقتصادی پیش روی ملت". در این همایش یاسر جبرائیلی که در دوران سید ابراهیم رئیسی، ریاست مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی دبیرخانه مجمع تشخیص را به او داده بودند، به همراه حسین صمصمامی، سرپرست موقت وزارت اقتصاد در دولت احمدی نژاد و نماینده کنونی مجلس شورای اسلامی ادعا کرده‌اند که اگر یک اراده سیاسی باشد، همین امروز دلار می‌شود ۲۰ هزار تومان!
در ویدئویی که منتشر شده جبرائیلی به صمصامی می‌گوید: آقای دکتر صمصامی! آیا همین امروز می‌توانیم نرخ دلار را به ۲۰ هزار تومان برسانیم یا نمی‌توانیم؟
حسین صمصامی پاسخ می‌دهد: اگر بخواهیم می‌شود!
و یاسر جبرائیلی می‌گوید: اگر یک اراده سیاسی باشد نرخ دلار ۲۰ هزار تومان! ولی وقتی می‌گویی شروع می‌کنند به فحاشی کردن! ما حق این ملت را از حلقوم کثیف شما بیرون خواهیم کشید! "
در این باره چند نکته قابل تامل است:
۱ - جای تعجب است که برادران عزیز اصولگرا، وقتی به یاد سفره مردم می‌افتند که دولت را در دست ندارند! چگونه است که وقتی خودشان صاحب دولت‌اند، مردم را به قناعت و خوردن اشکنه دعوت می‌کنند و گرانی‌ها را به گردن اصناف می‌اندازند ولی وقتی رقیب سیاسی شان به دولت می‌رسد، دلواپس نان شب مردم می‌شوند؟
البته باز هم غنیمت است!
۲ - هر دو بزرگوار یعنی اقای صمصمامی و آقای جبرائیلی می‌گویند اگر اراده‌ای وجود داشته باشد، دلار همین امروز می‌شود ۲۰ هزار تومان.
از جنابان آقایان می‌پرسیم اگر می‌شود یک روزه قیمت دلار را به یک چهارم رساند، چرا در زمان احمدی نژاد که با افزایش قیمت جهانی نفت، بیش از همه تاریخ ایران، درآمد نفتی داشتیم، قیمت دلار نه تنها یک چهارم نشد که نزدیک به ۴ برابر هم افزایش یافت؟
یا اگر آنچنان که آقایان می‌گویند اگر می‌شود با یک بشکن، ارزش پول ملی را یک روزه ۴ برابر کرد، در دولت قبل که همه ارکان حکومت نیز حامی اش بودند و به قول خودشان صادرات نفت را به ۲.۵ برابر دولت قبل رساندند، چگونه نتوانستد این کار را انجام دهند و در ۳ سال قیمت دلار نزدیک ۲.۵ برابر افزایش یافت؟
جوری حرف می‌زنند که انگار نه انگار سال‌ها دولت در دست تیم شان بوده است!
راستی یک سوال: کسی که فکر می‌کند می‌شود یک روزه ارزش پول یک کشور را ۴ برابر کرد، آیا می‌داند ارزش یعنی چه؟ پول ملی یعنی چه؟ ۴ برابر یعنی چه؟ و یک روز یعنی چه؟!
۳ - ارزش پول ملی وقتی افزایش می‌یابد که اقتصاد یک کشور در عین درون زایی، برونگرا هم باشد. یعنی هم به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های داخلی متکی باشد، هم از سرمایه گذاری و دانش خارجی بهره‌مند شود و هم بتواند صادرات متنوعی به دنیا داشته باشد و ارز وارد کند؛ در عین حال موانع داخلی مانند رانت‌های خاص، قوانین و مقررات دست و پاگیر و خلق الساعه، رقابت دولتی‌ها و خصولتی‌ها با بخش خصوصی، اختلاس‌های پی در پی و فساد درون سیستم وجود نداشته باشد.
حالا این دو عزیز بفرمایند کدام یک از این شرایط را در کشورمان داریم که همین امروز می‌توان دلار را ۲۰ هزار تومان کرد؟ و اساساً چرا دولت‌های متبوع و محبوب خودشان هیچ کدام از این کار‌ها را نکردند؟!
جالب اینجاست که وقتی صحبت از لزوم بهسازی ارتباط با جهان برای بهینه کردن اقتصاد ملی می‌شود، همین طائفه شروع می‌کنند به داد و قال و انگ زدن! مثلاً حسین شریعتمداری همین امروز به کسانی که توصیه می‌کنند ایران و آمریکا رو در رو گفت‌و‌گو کنند، گفته که یا با دشمن سر و سری دارند یا دیوانه‌اند. علم الهدی هم در خطبه‌های اخیرش گفته که همه چیز در داخل داریم و اگر همه مرز‌ها بسته شود به خوبی می‌توانیم در کشور زندگی کنیم. میرسلیم هم دیروز افاضه فرمود که مباحث fatf اساساً ربطی به مردم ندارد. خود همین جبرائیلی هم که امروز از ۲۰ هزار تومان شدن دلار می‌گوید تزش این است که باید از اقتصاد ایران دلار زدایی کنیم و کلا بی خیال دلار شویم!
خیلی رک و صریح می‌گوییم: با دیوار به دور خود کشیدن و بدون تعامل سازنده با همه قدرت‌های جهان، از چین و ژاپن و روسیه گرفته تا اتحادیه اروپا و بریتانیا و آمریکا، اقتصاد ایران، لحظه به لحظه نحیف‌تر و ارزش پول ملی روز به روز کمتر می‌شود؛ حالا مدام همایش بگذارند و برای سفره خالی مردم، اشک بریزند!
۴ - گوش مردم ایران از ادعا‌های پوچ و اباطیل عجیب و غریب پر است. مگر از همین طائفه بیهوده گو نگفتند که دولت می‌تواند با ارزپاشی ۳۰۰ میلیون دلاری که مثل آب خوردن است، دلار ۲۴ هزار تومانی را ۱۵ هزار تومان کند؟ مگر توئیت نمی‌زدند که می‌شود با یک میلیون تومان اشتغالزایی کرد (آن هم از نوع کار تولیدی) ولی وقتی خود گوینده این جمله قصار شد وزیر کار، تازه فهمید که کار کردن و کار درست کردن، خیلی با توئیت زدن و ارد ناشتایی دادن فرق می‌کند.
گویا عده‌ای که هنری در چنته ندارند، بهترین راه مشهور شدن را شاذگویی و غلط گویی می‌دانند و بدنامی را به گمنامی ترجیح می‌دهند؛ این هم سبکی است!
۵ - راستی مگر در عنوان همایش شان ننوشته بودند "تبیین روشن راهکار‌های اقتصادی پیش روی ملت"؛ خب! راهکارهایشان چه بود؟ راهکار‌هایی که نه خودشان اجرا کردند و نه رو می‌کنند تا دولت جدید اجرا کند!
البته جبرائیلی راهکار اصلی را گفته است: "ما حق این ملت را از حلقوم کثیف شما بیرون خواهیم کشید! " که ترجمه اش به فارسی روان و سلیس این می‌شود: دولت سهم ما بود و هست و حالا که دست شما افتاده، چنان چوب لای چرخ تان خواهیم گذاشت که همین سفره نیم بند مردم هم جمع شود و آنگاه باز هم با شعار‌هایی نظیر اشتغالزایی با یک میلیون تومان و تولید یک میلیون خانه در سال و یک چهارم کردن یک روزه قیمت دلار و ... دولت را به دست خواهیم گرفت و دوباره مردم را دعوت خواهیم کرد به صبر و صرف اشکنه".
