درخواست علی مطهری درباره مجازات مداح توهین کننده به اهل سنت

این شعرِ مولانارو با مزخرفاتِ مداحای ِ معاصر مقایسه کنین ، به جای ادا درآوردنم خبرنگارا و هنرمندا و روشنفکرا و کارگرا و معلما و بیحجابا و فعالای ِ محیط زیستو از زندون در بیارین :

روز عاشورا همه اهلِ حلب ،
باب ِ انطاکیه اندر تا به شب ،
گرد آید مرد و زن جمعی عظیم ،
ماتمِ آن خاندان دارد مُقیم .
ناله و نوحه کنند اندر بُکا ،
شیعه عاشورا برای کربلا .
بشمرند آن ظلمها و امتحان ،
کز یزید و شمر دید آن خاندان .
نعره‌هاشان می‌رود در ویل و وَشت ،
پر همی‌گردد همه صحرا و دشت .
یک غریبی شاعری از ره رسید ،
روزِ عاشورا و آن افغان شنید .
شهر را بگذاشت و آن سو رای کرد ،
قصدِ جست و جوی آن هیهای کرد .
پُرس پُرسان می‌شد اندر اِفتِقاد ،
چیست این غم !؟ بر که این ماتم فتاد !؟
این رئیسِ زفت باشد که بمُرد ،
این چنین مَجمع نباشد کارِ خُرد .
نام او و القاب او شرحم دهید ،
که غریبم من ، شما اهل دِه اید .
چیست نام و پیشه و اوصاف او !؟
تا بگویم مرثیه ز الطافِ او .
مرثیه سازم که مردِ شاعرم .
تا ازینجا برگ و لالنگی برم .
آن یکی گفتش که هی دیوانه‌ای ،
تو نِه‌ای شیعه ، عدوّ ِ خانه‌ای .
روز عاشورا نمی‌دانی که هست ،
ماتمِ جانی که از قرنی بهست !؟
پیشِ مؤمن کی بُوَد این غصه خوار !؟
قدرِ عشقِ گوش ، عشقِ گوشوار .
پیش ِمؤمن ماتمِ آن پاک‌روح ،
شهره‌تر باشد ز صد طوفانِ نوح .
گفت آری لیک کو دورِ یزید !؟
کی بُدست این غم !؟ چه دیر اینجا رسید !
چشمِ کوران آن خسارت را بدید ،
گوشِ کرّان آن حکایت را شنید .
خفته بودستید تا اکنون شما !؟
که کُنون جامه دریدید از عزا !؟
پس عزا بر خود کنید ای خفتگان !
زانک بَد مرگیست این خواب ِ گران .
روحِ سلطانی ز زندانی بجَست ،
جامه چون دَرّیم !؟ چون خاییم دست !؟
چونکِ ایشان خسروِ دین بوده‌اند ،
وقتِ شادی شد چو بشکستند بند .
سوی ِ شاذَروانِ دولت تاختند ،
کَنده و زنجیر را انداختند .
روزِ مُلکست و گُش و شاهنشهی ،
گر تو یک ذره ازیشان آگهی .
ور نِه‌ای آگه ، برو بر خود گِری ،
زانک در انکارِ نقل و محشری .
بر دل و دینِ خرابت نوحه کن ،
که نمی‌بیند جز این خاکِ کُهُن .
ور همی‌بیند چرا نَبوَد دلیر !؟
پُشتدار و جانسپار و چَشم‌سیر !؟
در رُخَت کو از مِیِ دین فرخی !؟
گر بدیدی بحر کو کفّ ِ سخی !؟