اگر می‌خواهید بدانید سلاح‌های بیولوژیک از چه طریق میان انسان‌ها منتشر می‌شوند، باید به عرض برسانیم که انتشار ذرات آلوده به عامل بیماری در هوا و استنشاق آن‌ها توسط انسان، به‌کارگیری مواد منفجره مانند بمب و موشک، آلوده ساختن آب و غذا و یا جذب از طریق پوست و تزریق به بدن، به عنوان راه‌های انتشار سلاح‌های بیولوژیک به شمار می‌روند.
اولین ایده ساخت هواپیما‌های بدون سرنشین و پهپاد‌ها به سال ۱۸۳۹ باز می‌گردد که در آن زمان سربازان اتریشی به شهر ونیز با بالون‌های بدون سرنشینِ حاوی مواد منفجره حمله کردند. جالب است بدانید بعضی از این بالون‌ها به اهداف دشمن در ونیز رسیدند، اما بیشتر آن‌ها به‌دلیل تغییر جهت وزش باد به صف نیرو‌های خودی بازگشتند و مواضع نیرو‌های اتریش با بالون‌های خودی بمباران شد.
سلاح خیلی بد طراحی شده بود و اگر کاربر آن را به درستی در دست نمی‌گرفت چشم یا گونه او آسیب می‌دید. با وجود این نواقص بازهم شوشا مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ چون سلاح جایگزین وجود نداشت. هرچند شوشا را می‌توان به عنوان اولین سلاح در نوع خود دانست، اما ارتش‌های بزرگ در پایان جنگ آن را از تجهیزات خود حذف کردند. در حال حاضر در ارتش آمریکا، شوشا با نمونه‌های بسیار بهینه سازی شده جایگزین شده است.
