به گفته گردان هوایی ۱۸ دفاع فضایی «نیروی فضایی آمریکا» (USSF) که اجسام ساخت بشر را در مدار زمین ردیابی میکند، ماهواره «کاسموس ۲۴۹۹» (Kosmos ۲۴۹۹) در شب سوم ژانویه متلاشی شد.
ستاره شناسان دریافتند که اندازه این سیاره بسیار شبیه به زمین است، اگرچه جرم بسیار بالاتری نسبت به زمین دارد.
به نظر میرسد شهابسنگی که به تازگی روی مریخ کشفشده، از میلیونها سال قبل در سیاره سرخ وجود داشته است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب بین مریخ و مشتری یک سیارک ناشناخته و فوق لعاده کوچک را مشاهده کرده است.
بشر تاکنون رؤیاهای بسیاری را در سر پرورانده که پرواز آزادانه در فضا نیز یکی از آنها بوده است. این رؤیا نخستینبار توسط «بروس مک کندلس دوم» محقق شد.
مطالعه جدید نشان میدهد که ماه نیروی جزر و مد ناشناختهای را بر روی پلاسمای اطراف جو فوقانی زمین اعمال میکند و نوساناتی شبیه جزر و مد در اقیانوسها ایجاد میکند.
سیاره زحل ۷۶۰ برابر زمین حجم دارد، دومین سیاره سنگین در کل منظومه شمسی است و ۹۵ برابر زمین جرم دارد. زحل دارای کمترین چگالی در میان سیارههای منظومه شمسی است.
تاوهها در شارههای در حال تکان خوردن مانند مایعها، گازها و پلاسماها تشکیل میشوند. چند مثال معروف آن حلقههای دود، گردابها، توفندها، پیچندها و تنوره دیو هستند. همچنین تاوهها معروفترین نشانه جو مشتری هستند.
RS Puppis، درخشانترین ستاره متغیر با روشنایی متوسط ۱۵ هزار برابر خورشید، توسط غبار احاطه شده است. هنگامی که ستاره درخشان میشود، انفجار درخشان تری از نور را به درون غبار میفرستد. این نور وارد گرد و غبار شده و پژواک نوری ایجاد میکند. این همان چیزی است که باعث میشود حلقههای نقرهای زیبا در اطراف ستاره شکل بگیرند.
محققان توانستند تعیین کنند که جرم کوتوله سفید «LAWD ۳۷» معادل ۵۶ درصد از جرم خورشید ما است که با پیشبینیهای نظری در مورد جرم کوتوله سفید قابل مقایسه است. کسب چنین اندازهگیری دقیقی از جرم آن همچنین میتواند به محققان کمک کند تا ساختار و ترکیب این اجرام را بیشتر درک کنند.
قمرهای موافقگرد تازه کشف شده مشتری میتوانند اهداف بسیار خوبی برای ماموریتهای آیندهای باشند که قرار است به سمت مشتری پرواز کنند، از جمله ماموریت جوس (JUICE) آژانس فضایی اروپا که قرار است در ماه آوریل پرتاب شود و همچنین ماموریت اروپا کلیپر (Europa Clipper) ناسا که قرار است در ماه اکتبر سال ۲۰۲۴ پرتاب شود.
ستارههای کوتوله قرمز احتمالا سیارههایی در اطرافشان میچرخند که سرشار از آب هستند، بنابراین جستجوی جهانهایی به اندازه زمین در اطراف این ستارهها مکانی منطقی برای شروع جستجوی حیات در جای دیگری در کهکشان است.
ریزماه (Micromoon)، زمانی اتفاق میافتد که ماه کامل با اوج (لحظهای که ماه در دورترین فاصله از زمین قرار دارد) منطبق میشود. طبق تقویم ساخته شده توسط Fred Espenak، اخترفیزیکدان سابق ناسا، ماه کامل در فوریه ۲۰۲۳ دومین و آخرین ریز ماه در سال جاری خواهد بود و این به معنای آنست که برای ناظران، ماه ممکن است کمی کوچکتر از حد معمول به نظر برسد.
مریخ نورد ناسا در ۱۸ فوریه ۲۰۲۰ روی این سیاره فرود آمد تا تاریخ زمینشناسی آن را بهتر درک کند و نشانههای از حیات باستانی بالقوه در آن پیدا کند.
پلونیس به این نشریه گفت: «زمانی که تمام انفجارهای رادیویی سریع و منابعی که تکرار میشوند را به دقت میشماریم، متوجه میشویم که تنها حدود ۲.۶ درصد از کل انفجارهای رادیویی سریع که کشف میکنیم تکرار میشوند.»
امکان دیدن تصاویر کهنترین کهکشان جهان
آزمایشگاه قمری و سیارهای دانشگاه آریزونا میگوید: «الگوی شکستگی دایرهای ممکن است به دلیل ته نشین شدن یک رسوب بر روی دهانه برخوردی مدفون باشد. شاید بینی یک دریچه آتشفشانی یا گِلی است.»
«تلسکوپ فضایی هابل» (HST) تصویری خیرهکننده را از ناحیه کوچکی از سحابی «Westerhout ۵» به ثبت رسانده که به عنوان «سحابی روح» (Soul Nebula) نیز شناخته میشود و به رنگ قرمز درخشان است.
Yutu۲ با ۶ چرخ و به وزن ۱۴۰ کیلوگرم چند اکتشاف علمی ارزشمند و عجیب از جمله ردیابی تعداد لایههای متمایز صخره زیرسطح ماه را انجام داده است.