از موجوداتی که برای جلب توجه جنس مخالف هنرآفرینی می‌کنند تا موجوداتی که با روش‌های عجیب و غیرمنتظره به تولید مثل می‌پردازند، هر یک از این رفتار‌ها نشان‌دهنده تطبیق‌پذیری حیوانات با محیط و تلاش آنها برای بقا است.
کشف یک کهربا در قطب جنوب آن‌هم برای اولین بار، نشان داد که قطب جنوب پیش از اینکه یخبندان باشد، محل جنگل‌های بارانی بوده است.
کفشدوزک ۲۲ خال (نام علمی: Psyllobora vigintiduopunctata) کفشدوزکی است با طول ۳ تا ۵ میلی متر که عمدتاً" در اروپا زندگی می‌کند. برخلاف اکثرِ کفشدوزکها، غذای این کفشدوزک شته نیست بلکه از سفیدک تغذیه می‌کند. این گونه برای اولین بار در سال ۱۸۷۴ در آلمان روی برگ‌های گیاه Astragalus کشف شد.
این حشرات تازه کشف شده، به گروه کوچکی از حشرات ملحق می‌شوند که مشخص شده است قادر به نابودی پلاستیک آلوده کننده محیط هستند. البته این اولین باری است که یک گونه حشره بومی آفریقایی پیدا شده است که این کار را انجام می‌دهد.
۲ ماه قبل سرویس تغییرات اقلیمی کوپرنیک اتحادیه اروپا (C۳S) تابستان سال ۲۰۲۴ را گرم‌ترین تابستان ثبت‌شده تاریخ اعلام کرد. اکنون دانشمندان «تقریباً مطمئن هستند» سال ۲۰۲۴ گرم‌ترین سال تاریخ خواهد بود؛ مگر آنکه اتفاق نادر و عجیبی بیفتد که این سال رکورد سال ۲۰۲۳ را نشکند.
نهنگ قاتل کوتوله (نام علمی Feresa attenuata)، یکی از موجودات خجالتی در دریاست. برخلاف نهنگ‌های قاتل معمولی که اندازه‌های بزرگی دارند، نهنگ قاتل کوتوله با طول حدود ۲.۵ متر و وزنی کمتر از ۲۵۰ کیلوگرم، واقعا کوتوله به حساب می‌آید.
دانشمندان دریافتند که سلول‌های «کروموسفائرا پرکینسی» پس از رسیدن به اندازه حداکثری، بدون رشد بیشتر تقسیم می‌شوند و کلونی‌های چندسلولی را تشکیل می‌دهند که شبیه به مراحل اولیه رشد جنینی حیوانات هستند.
بزرگترین عنکبوت‌های جهان، گونه‌هایی هستند که در مناطق استوایی و گرمسیری زندگی می‌کنند و پا‌هایی به طول چشمگیر دارند.
میمون‌های پروبوسیس در محیط‌های جنگلی زندگی می‌کنند و اغلب نمی‌توانند یکدیگر را از میان درختان ببینند.
شاید حالا که زندگی در آپارتمان در بسیاری از مناطق شهری به یک ضرورت تبدیل شده، زمان آن رسیده باشد که ماهیت معماری آپارتمانی نیز دچار تحول شود و آن را از یک جعبۀ بسته و کلیشه‌ای به فضایی متفاوت تبدیل کند که حضور در آن احساسی مشابه حضور در یک خانۀ سنتی دارای حیاط داشته باشد. پروژۀ «پاکت میانی» تلاشی قابل ستایش در جهت دستیابی به این هدف است.
جریانات غالب معماری ایران در دوره پهلوی اول، در دوره پهلوی دوم به یک جریان غالب و تأثیرگذار معماری مدرن تبدیل می‌شود. معماری مدرن شکل‌گرفته در این دوره، عمدتاً از مجرای کار‌های معماران و اندیشه‌های جریان‌ساز اروپا از جمله سبک بین‌المللی، مدرسه باهاوس، کار‌های لوکوربوزیه، فرانک لوید رایت، جیمز استرلینگ و... حمایت می‌شد و ماحصل آن صورت ایرانی معماری مدرن بود که با عنوان معماری شبه مدرنیستی نامگذاری گردید. جریانی موازی با جو غالب معماری مدرن ایران که عمدتاً از طریق تحصیلکرده‌های ایرانی، چه در داخل و چه در خارج، حمایت می‌شد، بین دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ خورشیدی شکل گرفت که شدیداً تحت تأثیر جریانات روشنفکری ایران در دهه‌های مذکور بود.
تصاویر ماکرو از شفیره زنجره درختی مکزیکی را مشاهده می‌کنید.
جشنواره جهانی معماری (World Architecture Festival) یکی از رویداد‌های معتبر بین‌المللی در حوزۀ معماری است که طی روز‌های آینده در سنگاپور برگزار خواهد شد و آثار برگزیدۀ معماری از سراسر جهان را در حوزه‌های مختلف معرفی خواهد کرد. چند اثر معماری ایرانی نیز به مرحلۀ نهایی این جشنواره راه پیدا کرده‌اند که یک ویلای مدرن در نزدیکی ماسوله یکی از آنهاست.
پروژۀ معماری «اقامتگاه دیزمان» یکی از آثاری بود که امسال در بخش «بنا‌های عمومی» به جمع فینالیست‌های «جایزه معمار ۱۴۰۳» راه پیدا کرد. این کلبۀ کوهستانی شاید سیمای چندان منحصربه‌فردی نداشته باشد، اما از جهت برآورده کردن هدفی که داشته و همینطور اهمیت دادن به طبیعت اطرافش، یک موفقیت قابل ستایش است.
یک نوع درخت بامبو ژاپنی پس از ۱۲۰ سال برای اولین بار شکوفه زده است و این یک مشکل محیط زیستی است!
حتی در عجیب‌ترین نظریات کیهان‌شناسان، هیچ پایان خوشی برای جهان وجود ندارد. تمام سناریو‌های ارائه شده تاکنون، به نوعی سرانجام تاریک و بی‌پایانی را برای جهان پیش‌بینی کرده‌اند، خواه انجماد بزرگ، انجماد طولانی یا رمبش بزرگ باشد.
لینیفیا نوعی عنکبوت با طول بدن ۶ سانتیمتر در جنس نر است که به خانواده عنکبوت‌های لحاف دوز تعلق دارد.
ماهواره لندست ۸ متعلق به ناسا تصاویری از برخاستن دود دریا از یخچال منطقه‌ای موسوم به جزیره کاج (Pine Island) در قطب جنوب را ثبت کرد.
این خانه در زمینی به عرض ۲.۵ متر ساخته شده و فضای داخلی آن تنها ۱.۸۰ متر عرض دارد. ژاپنی‌ها اینجور خانه‌ها را با لقب «لانۀ مارماهی» می‌شناسند، اما همچنان تلاش می‌کنند تا با تمهیدات خاص معمارانه، این «لانه‌ها» را به فضایی مناسب برای زندگی انسانی تبدیل کنند.
