فرارو- اپی‌گلوتیت یک عفونت ناگهانی و تهدیدکننده زندگی است که بیشتر کودکان را در معرض خطر قرار می‌دهد.
به گزارش فرارو، اپی‌گلوت ساختاری کوچک در عقب گلو است که از ورود هوا به نای جلوگیری می‌کند. وقتی اپی‌گلوت دچار عفونت شود، می‌تواند به سرعت راه‌های هوایی را مسدود کند و مشکلات تنفسی شدیدی ایجاد نماید.
علائم شایع
- گریه یا صدای خفه و گرفته: در مقایسه با خروسک که صدای خشنی دارد، صدای کودک به طور متمایزی خفه‌تر است.
- سرفه کم: سرفه نسبت به خروسک کمتر است و شبیه پارس سگ نمی‌باشد.
- گلودرد: کودک احساس درد و سوزش در گلو دارد.
- تب: افزایش دمای بدن.
- خشونت صدا: تغییر در کیفیت صدا، ممکن است کودک صدای خفه‌تری داشته باشد.
- آبریزش از دهان: به علت مشکل در بلع بزاق.
- مشکل تنفسی فزاینده: تنفس کودک دشوارتر می‌شود و صدای دمیدن ممکن است جیغ مانند و با فرکانس بالا باشد.
- بنفش شدن پوست و ناخن‌ها: نشان‌دهنده کمبود اکسیژن.
- وضعیت غیرعادی سر و گردن: کودک سر خود را به عقب می‌برد، بدنش را به جلو خم می‌کند و زبانش را بیرون می‌آورد تا به تنفس کمک کند.
علل
- عفونت باکتریایی: معمولاً توسط هموفیلوس آنفلوآنزا, پنوموکک, یا استرپتوکک. این باکتری‌ها باعث تورم اپی‌گلوت و مسدود شدن راه هوایی می‌شوند.
عوامل تشدیدکننده بیماری
- کاهش مقاومت بدن: بیماری‌های مزمن یا سیستم ایمنی ضعیف.
- محیط‌های شلوغ و غیربهداشتی: امکان شیوع عفونت در این محیط‌ها بیشتر است.
پیشگیری
- واکسیناسیون هموفیلوس آنفلوآنزا: برای پیشگیری از عفونت در کودکان.
- مراجعه به پزشک برای درمان عفونت تنفسی: اگر کودک قبلاً اپی‌گلوتیت داشته باشد، هرگونه علائم تنفسی باید جدی گرفته شود.
عواقب مورد انتظار
- بهبود کامل: در صورت تشخیص و درمان سریع، کودکان بهبود می‌یابند.
- عوارض احتمالی: در صورت عدم درمان به موقع، عوارض جدی همچون ذات‌الریه، مننژیت، عفونت‌های مفصلی، و حتی انسداد کامل راه هوایی ممکن است رخ دهد.
عوارض احتمالی
- ذات‌الریه: عفونت ریه.
- مننژیت: التهاب پرده‌های مغز.
- عفونت مفصلی و پرده دور قلب: عفونت‌های جدی که نیاز به درمان فوری دارند.
- انسداد کامل راه هوایی: اگر درمان سریع انجام نشود، ممکن است کودک به سرعت فوت کند.
درمان
اصول کلی
- اقدامات تشخیصی: شامل کشت خون و کشت گلو برای شناسایی باکتری‌های عامل عفونت.
- مراقبت‌های ویژه:
- کودک باید در حالت نشسته قرار گیرد و از هرگونه تحریک اضافی جلوگیری شود.
- آرام نگه داشتن کودک: اضطراب کودک می‌تواند وضعیت تنفسی را بدتر کند.
- بستری در بیمارستان: برای ارائه اکسیژن و مراقبت‌های ویژه.
- جراحی: در صورت نیاز، برای باز کردن راه هوایی نای یا قرار دادن لوله برای تنفس راحت‌تر.
داروها
- آنتی‌بیوتیک‌ها: برای مبارزه با عفونت باکتریایی. درمان باید حداقل ۱۰ روز ادامه یابد.
- داروهای کورتیزونی: برای کاهش التهاب در ناحیه اپی‌گلوت.
فعالیت
- استراحت در رختخواب: تا زمانی که علائم کاملاً برطرف نشوند.
- فعالیت تدریجی: پس از بهبودی کامل، کودک می‌تواند به تدریج به فعالیت‌های معمول خود بازگردد.
رژیم غذایی
- مایعات: تا زمانی که کودک قادر به بلعیدن باشد، باید تنها از مایعات (معمولاً سرم) استفاده کند.
- پس از ترخیص از بیمارستان، کودک باید مایعات بیشتری بنوشد و رژیم غذایی به حالت عادی بازگردد.
مراجعه به پزشک
- اگر کودک علائم اپی‌گلوتیت را دارد: خصوصاً در صورت مشکل تنفسی، فوراً اورژانس را خبر کنید.
- اگر کودک سابقه اپی‌گلوتیت دارد و علائم عفونت تنفسی دارد: باید تحت مراقبت پزشک قرار گیرد.
نتیجه‌گیری
اپی‌گلوتیت یک بیماری جدی و خطرناک است که نیاز به درمان فوری دارد. با شناسایی زودهنگام و درمان مناسب، بیشتر کودکان به طور کامل بهبود می‌یابند. رعایت واکسیناسیون و اقدامات پیشگیرانه می‌تواند از بروز این بیماری جلوگیری کند.
