تفال به حافظ یکشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۳؛ اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول...

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول
رسد به دولت وصل تو کار من به اصول

قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا
فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول

چو بر در تو من بینوای بی زر و زور
به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول

کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم
که گشته‌ام ز غم و جور روزگار ملول

من شکستهٔ بدحال زندگی یابم
در آن زمان که به تیغ غمت شوم مقتول

خرابتر ز دل من غم تو جای نیافت
که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول

دل از جواهر مهرت چو صیقلی دارد
بود ز زنگ حوادث هر آینه مصقول

چه جرم کرده‌ام ای جان و دل به حضرت تو
که طاعت من بیدل نمی‌شود مقبول

به درد عشق بساز و خموش کن حافظ
رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول

شرح لغت: صیقل: زداینده و روشنگر

تفسیر عرفانی:‌

۱- اگر این مراد و نیت حاصل شد، کار شما از روی اصول، نظم و قانون درست می‌شود. خیلی خود را آشفته و فریفته آن کرده‌ای، بطوری که آرام و قرار نداری. از شما لغزشی سر زده که خود را خجالت زده می‌بینی، بنابراین برای جبران مافات تلاش کن.

۲- با درد این نیت فعلاً بساز و ساکت باش، زیرا رمز و اسرار عشق را باید پیش اهل عقول فاش کرد نه نزد افراد ناآشنا. برای رسیدن به این نیت و اینکه کاملاً راهنمایی شوی، توصیه می‌شود که سوره مبارکه الغاشیه را سه بار با حضور قلب و معنی بخوان. راهنمایی می‌شوی.

تعبیر غزل:

نیتی در سر داری که عمل به آن زندگی تو را سروسامانی می‌بخشد و کارت را درست خواهد کرد، اما چاره رسیدن به این نیت را از راه‌های مختلف باید بررسی نمایی و بهترین راه را انتخاب کنی. اگر راهت را درست انتخاب کنی، پیروزی تو در این راه حتمی است و بالاخره خواهی توانست نیت خود را عملی نمایی.