پس از اتمام پرواز‌های آزمایشی «فرانکن-برد» در ماه ژانویه، این هواپیما به تاسیسات لاکهید مارتین در فورت ورث، تگزاس منتقل شد، جایی که گواهینامه‌های نهایی را برای بازگرداندن وضعیت آماده رزمی خود تکمیل خواهد کرد.
یک جنگنده رادارگریز اف-۳۵ بی نظیر که از دو هواپیمای اسقاطی ساخته شده، قرار است به ناوگان عملیاتی نیروی هوایی آمریکا بازگردد.
به گزارش عصرایران، این هواپیما موسوم به «فرانکن-برد» (Franken-bird) طی همکاری بین پرسنل واحد بال جنگنده ۳۸۸ام در پایگاه نیروی هوایی هیل در یوتا، دفتر برنامه مشترک اف-۳۵ای لایتنینگ ۲ و شرکت لاکهید مارتین بازسازی شد.
دفتر برنامه مشترک اف-۳۵ ابتدا امکان سنجی پروژه بازسازی را در ژانویه ۲۰۲۰ ارزیابی کرد و کار روی یک جنگنده رادارگریز تکه تکه شده در اواخر سال ۲۰۲۳ در مجتمع لجستیکی هوایی اوگدن آغاز شد.
اسکات تیلور، مهندس ارشد مکانیک لاکهید مارتین در این پروژه، در بیانیه‌ای مطبوعاتی با اعلام این پروژه در سال ۲۰۲۳ گفت: "همه بخش‌های هواپیما را می‌توان از نظر تئوری جدا و دوباره مونتاژ کرد، اما این کار قبلاً هرگز انجام نشده بود. این اولین اف-۳۵ فرانکن-برد تا به امروز است. "
کمتر از دو سال بعد، جت "فرانکن-برد" اولین پرواز خود را در ۱۶ ژانویه انجام داد. پس از پرواز آزمایشی موفق، اف-۳۵ نجات یافته قرار است پیش از بازگشت به وضعیت رزمی، آزمایش‌های نهایی و اقداماتی دیگر را پشت سر بگذارد.
در سال ۲۰۱۴، یک فروند اف-۳۵ با شماره دم‌ای اف-۲۷ (AF-۲۷) در نتیجه آتش سوزی موتور که دو سوم عقب هواپیما را سوزاند، در پایگاه نیروی هوایی اِگلین در فلوریدا به شدت آسیب دید. به گفته فرماندهی آموزش و تمرین هوایی، هزینه خسارت بیش از ۵۰ میلیون دلار تخمین زده شد. بدنه این هواپیما به عنوان یک وسیله آموزشی آسیب و تعمیر برای خدمه تعمیر و نگهداری بازیافت شد.
در سال ۲۰۲۰، نقص در ارابه فرود باعث سقوط یک فروند اف-۳۵ با شماره دم‌ای اف-۲۱۱ (AF-۲۱۱) شد که با آسیب جدی به دماغه آن همراه بود. بدنه آسیب دیده و موتور این هواپیما از آن زمان در پایگاه نیروی هوایی هیل در یوتا نگهداری می‌شد.
دیو مایرز، مهندس ارشد تیم پشتیبانی دفتر برنامه مشترک اف-۳۵ لایتنینگ، به مجله Air & Space Forces گفت که "هیچ از هم پاشیدگی" در بدنه هواپیما‌ها وجود نداشت، از این رو اتصال آنها به یکدیگر و ساخت "فرانکن-برد" بر قابلیت‌های آن تأثیری نخواهد داشت.
تیم تعمیرات ابزار‌ها و تجهیزات منحصر به فردی را برای پشتیبانی و اتصال بخش دماغه‌ای اف-۲۷ و بخش عقب‌ای اف-۲۱۱ ایجاد کردند، زیرا این اولین تلاش برای یک پروژه تعمیر بلندپروازانه بود.
فرآیند تعمیر شامل برخی به روزرسانی‌های فنی و اجزای جدید، از جمله ساختار‌های تقویت کننده روی پوسته بیرونی آن بود. تکنسین‌ها ارابه فرود را دوباره نصب کردند، سامانه‌های اویونیک را دوباره سیم کشی کردند و کابین خلبان را بازسازی کردند.
موفقیت چشمگیر تلاش‌های بازسازی اف-۳۵ تجربه فنی ارزشمندی را برای تعمیرکاران فراهم کرد تا فرآیند‌های نصب و بازرسی را بهبود بخشند.
«فرانکن-برد» همچنین مزیت اضافه‌ای برای رشد ناوگان عملیاتی نیروی هوایی - با کسری از هزینه - داشت. پروژه بازسازی هواپیما حدود شش میلیون دلار هزینه داشت، در حالی که یک فروند جت اف-۳۵ جدید بیش از ۸۰ میلیون دلار هزینه دارد.
در حالی که اف-۳۵ پیشرفته‌ترین و پرهزینه‌ترین سامانه تسلیحاتی وزارت دفاع آمریکا است، کنگره این سؤال را مطرح کرده است که آیا قابلیت‌های این جنگنده رادارگریز، برچسب قیمت بالای آن را توجیه می‌کند، به ویژه که این برنامه همچنان با افزایش هزینه ها، تأخیر در تولید و مشکلات تعمیر و نگهداری و عملکرد دست و پنجه نرم می‌کند.
وزارت دفاع آمریکا عمر عملیاتی پیش بینی شده اف-۳۵ را از ۲۰۷۷ به ۲۰۸۸ افزایش داد که باعث شد کل هزینه تخمینی این برنامه از ۲ تریلیون دلار فراتر رود. ارتش آمریکا حدود ۶۳۰ نوع اف-۳۵ را در اختیار دارد و قصد دارد تا اواسط دهه ۲۰۴۰ بیش از ۱۸۰۰ جت دیگر برای نیروی هوایی، سپاه تفنگداران دریایی و نیروی دریایی خریداری کند.
پس از اتمام پرواز‌های آزمایشی «فرانکن-برد» در ماه ژانویه، این هواپیما به تاسیسات لاکهید مارتین در فورت ورث، تگزاس منتقل شد، جایی که گواهینامه‌های نهایی را برای بازگرداندن وضعیت آماده رزمی خود تکمیل خواهد کرد.
قسمت پشت دماغه جت که فقط با آستر ضد خوردگی پوشانده شده است نیز با استفاده از مواد جاذب رادار تکمیل خواهد شد.
این هواپیما قرار است حدود ماه مارس به وضعیت رزمی بازگردد، اگرچه به گفته دن سانتوس، مدیر تعمیر و نگهداری سنگین دفتر برنامه مشترک اف-۳۵، می‌تواند خیلی زودتر از آن کاملاً عملیاتی شود.
