روزنامه رسالت در سرمقاله خود به قلم محمد کاظم انبارلویی با عنوان «چهار کلمه حرف حساب با خاتمی» نوشت:
آقای سید محمد خاتمی اخیرا در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت مرحوم آیت الله طاهری مطالبی گفته که باید با چهار کلمه حرف حساب با او در آن تامل کرد؛
خاتمی در این دیدار گفته است: بیایید دل ها را از کینه پاک کنیم، همه کنار یکدیگر باشیم و با فضای برادری همه بتوانیم برای کشور کار کنیم. و نیز گفته است: فضا برای دوستانی که در این مدت به خاطر تفکرشان و متفاوت بودن دیدگاه و رویکرد متفاوت شان با کسانی که حاکم بودند مورد ستم و فشار قرار گرفتند، بازتر شود.
آقای خاتمی باید به چند سئوال پاسخ دهد؛
1- دلهای چه کسانی در این مدت پر از کینه بود؟
2- چه کسانی مورد ستم و فشار قرار گرفتند؟
3- تفکر این جماعت و متفاوت بودن دیدگاه آنان چه بود؟
آقای خاتمی به پاک کردن دلها از کینه فکر نمی کند. او در حقیقت به پاک کردن صورت مسئله ای مشغول است که از طریق حقوقی و حقیقی حل نشود. صورت مسئله فتنه سال88 را با آلودگی صوتی که امروز برخی جراید تحت مدیریت اصلاح طلبان و برخی زعمای اصلاح طلب تولید می کنند نمی توان تغییر داد.
شعارهای روز قدس، روز 13 آبان، روز 16 آذر و عاشورای سال88 شاهد این ادعاست. آقای خاتمی باید به این سئوال پاسخ دهد؛ آن دلهای پر کینه از امام، انقلاب و نظام که در آن روزها شرارت کردند آیا می تواند از کینه خالی شود؟
22 نفر در این آشوبها شهید و شماری هم کشته شده اند. آقای خاتمی چه پاسخی برای شهدای آشوبهای سال88 و چه جوابی برای کشته های آن دارند؟ ستم به اینها را چه کسی باید پاسخگو باشد؟ پاسخگوی خون آنها کیست؟
آیا پس از 4 سال باز معتقدند دولت دهم با تقلب روی کار آمد و همه تصمیم گیریها و تصمیم سازیها در این چهار سال مشروعیت قانونی ندارند؟
اگر قرار است به رای اکثریت احترام بگذارید، چرا در سال 88 این احترام را به فرد پیروز نگذاشتید؟ او را با توپخانه دروغ، تهمت و اهانت کوبیدید و در مقام انتقام از مردم، فرمان شورش خیابانی و نافرمانی مدنی صادر کردید؟
در این حال و هوا لازم است رهبران کودتا علیه رای ملت در مقام عذرخواهی بر آیند و اگر این کار را نمی کنند حداقل آقای خاتمی از آن همه شرارت تبری بجوید.
جریان اصلاح طلب در سال 88 انتقام خود را از مردم و نظام با شورش خیابانی گرفت و فرصت های تاریخی در سیاست داخلی و خارجی را به تاراج داد. اکنون که لباس افراطی گری را در آورده و لباس اعتدال پوشیده است، احترام به رای اکثریت یک گام به جلو است. به شرطی که این اقدام در وقتی که فرد پیروز مورد علاقه و پسند آنها نبود همچنان محفوظ بماند.
تجلیل از آقای منتظری در این اندازه با سوابق او که در آخرین روزهای حیات امام، خون به دل امام و انقلابیون کرد چه معنی می دهد؟
