تدریس بخشی از روند آموزش و پرورش است که یک رشته کردارهای سامان یافته و از پیش برنامه ریزی شده را در برمی گیرد و هدفش پیدایش شرایط دلخواه یادگیری از سوی آموزگار است.
فرارو- تدریس همیشه فرصتی را برای ایجاد تغییرات در افراد دیگر فراهم می‌آورد.
به گزارش فرارو، به عنوان یک معلم می‌توانید به گسترش و توسعه دید، ذهن و حتی شخصیت فردی افراد گوناگون کمک کنید.
تدریس یا آموختن بخشی از پویندگی (فعالیت) های آموزشی که با حضور آموزگار در کلاس درس رخ می‌دهد نام نهاده می‌شود. تدریس بخشی از روند آموزش و پرورش است که یک رشته کردارهای سامان یافته و از پیش برنامه ریزی شده را در برمی گیرد و هدفش پیدایش شرایط دلخواه یادگیری از سوی آموزگار است.
اگرچه، آموزش به هر فردی دیگر می‌تواند خسته کننده، استرس‌زا و شغلی پر متقاضی باشد، اما مسئولیت سنگینی است که حتی بروز یک اشتباه کوچک نیز می‌تواند عواقب بزرگی به همراه داشته باشد. ایجاد انگیزه در افراد دیگر ممکن است بسیار چالش برانگیز باشد و معملمان را وادار به یافتن راه‌های مختلفی برای ارتباط با دانش آموزان کند.
واژه تدریس اگرچه آشنا و آشکار می‌نماید، اما بیشتر معلمان و مجریان برنامه‌های آموزشی به ندرت با چیستی درست تدریس آشنایی دارند. برداشت‌های گوناگون آموزگاران از از مفهوم تدریس، می‌تواند در نگرش آنان نسبت به دانش آموزان و شیوه کار کردن با آنان و به طور کلی فرایند آموزش و پرورش، بسیار تاثیرگذار - چه مثبت و چه منفی - باشد.
برداشت چندگانه یا نابجا از ساختار تدریس می‌تواند ریشه‌های گوناگونی داشته باشد مانند سستی و ناتوانی در دانش پایه، اختلاف در ترجمه و برداشت نادرست آموزگاران از دیدگاه‌های پرورشی.
علاوه بر دانش موضوعی، آموزگاران نیاز دارند تا ویژگی‌های عمومی‌تری داشته باشند که عبارتند از:
۱ – لذت بردن از برقراری ارتباط با دیگران
قطعا یکی از خصوصیات مهم در آموزش توانایی بر قراری ارتباط با دیگران است. مهارت‌های فردی از جمله داشتن مکالمه‌ای موثر بین فرا دهنده و فرا گیرنده می‌تواند جزئیات این امر را پوشش دهد.
بهتر است کلاس درس را با یک جمله انگیزشی و زیبا شروع کنید. در روش آموزش خود تنوع داشته باشید. با تدریس یکنواخت فضای کلاس را کسل کننده نکنید. پیش از تدریس مباحث را مطالعه کنید. به سوالات دانش آموزان اهمیت دهید و با لحن خوب پاسخ دهید. مطالب درسی را از ساده به پیچیده آموزش دهید.
۲ – اعتماد به نفس
حتی در زمان‌هایی که متاثر و خسته هستید، اعتماد به نفس داشته باشید و با آرامش و اخلاقی حرفه‌ای کلاس را مدیریت کنید.
۳ – داشتن مهارت‌های سازماندهی و مدیریت
• آیا آمادگی حضور در جلسه را دارید!
• آیا می‌دانید چگونه مطالب مورد نیاز را برای افرادی که در جلسه حضور نداشته‌اند ارائه دهید؟
• اگر عضوی از یک سازمان جهت تدریس هستید، آیا تا کنون باز خودرهای شیوه آموزشی خود را با سایر کارمندان به اشتراک گذاشته اید؟
۴ – تشکیل گروه‌های کلاسی
در یک مدرسه یا کالج ممکن است شما یکی از افرادی باشید که بر موضوعی خاص تسلط دارد و می‌تواند در سطح خود به دیگر دانش آموختگان آموزش دهد. اگر چنین است، باید بدانید فردی که آموزش می‌بیند چه مشکلی دارد و مشکل اصلی می‌تواند در چه چیزی ریشه داشته باشد.
همکاری اجازه می‌دهد تا دانش آموزان به طور فعال در فرآیند یادگیری با صحبت کردن با یکدیگر و گوش دادن به نظرات دیگران، بهتر بیاموزند. پروژه‌ها و بحث‌های گروهی نمونه‌هایی از این روش تدریس هستند. معلمان ممکن است از همکاری، برای ارزیابی توانایی‌های دانش آموزان برای کار به عنوان یک تیم، مهارت‌های رهبری استفاده کنند.
یکی از متداول‌ترین شیوه‌های تدریس، شرکت در مباحث گروهی است که در این روش هر دانش آموز فرصت برابر را برای تعامل و ارائه نظرات خود دارد.
۵ – توانایی حل مسئله
شاید نیاز باشد به برخی دانش آموزها خاطر نشان کنید که باید بیشتر و سخت‌تر تمرین کنند، این امر می‌تواند به حل مسئله کمک کند.
۶ – به دانش آموزان انگیزه دهید
این می‌تواند با تشویق یا انتقاد از آن‌ها همراه باشد و یا هر دو در زمان‌های متفاوت.
۷ – با فراگیرنده‌ها همکاری کنید
در صورتی که می‌بینید دانش آموزان خسته هستند، تلاش برای تدریس موضوعی بسیار پیچیده اصلا کار درستی نخواهد بود. شما باید این حس و انگیزه را در آن‌ها ایجاد کنید که همه برای یک هدف واحد با یکدیگر همکاری می‌کنید. این به معنای ایجاد اعتماد بین فرا دهنده و فرا گیرنده است.
۸ – باز خورد بدهید
اینکه آیا عملکرد و نحوه تدریس سازنده بوده است یا خیر. ستایش و یا انتقاد از هر دانش آموزی در هر زمان امکان‌پذیر است و دانش آموزان می‌توانند نتیجه و نحوه بهبود در عملکرد خود را با شما در میان بگذارند.
در بهترین حالت چه اتفاقی می‌تواند بیفتد؟
• می‌توانید درباره موضاعات مورد علاقه خود صحبت کنید.
• ممکن مباحث جالبی را برای ارائه داشته باشید که به شما فشار وارد می‌کنند تا بر روی پای خودتان بایستید وقدرت درک خود را قوت ببخشید.
• همه دانش آموزان علاقه‌ای برای حضور در کلاس ندارند. فرا گیرنده‌ها افرادی بی‌ادب و خشن هستند، و تمایل دارند دیدگاه‌های فردی خود را بر موضوعاتی که بیان می‌شوند اعمال کنند.
اگر ایده آموزش حرفه‌ای را دوست دارید، شیوه‌های متفاوتی برای دستیابی به این مسئله وجود دارد. هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب مختص خود را دارد و طیف وسیعی از مشاغل را در اختیار شما قرار می‌دهد.
معلمان دوره‌های ابتدایی و کلاس‌های پایه در اکثر مواقع باید تمامی موارد آموزشی را خود به تنهایی آموزش دهند، این بدین معناست که باید بر موضوعات متنوعی تسلط داشته باشند و از کامل بودن دانش‌شان در زمینه‌های مورد نیاز اطمینان حاصل نمایند.
این معلمان باید صبور باشند و شور و اشتیاق زیادی در ایجاد انگیزه برای فرا گینده‌ها به خرج دهند.
آموزش دوران متوسطه مستلزم اشتیاقی واقعی درباره موضوعی واحد است. اگر مدت زیادی از زمان دریافت مدرک تحصیلی‌تان در این زمینه می‌گذرد بهتر است مطالب را یک بار دیگر مرور کنید.
آموزش به این گروه سنی به معنای آشنایی با کلمات و عباراتی که هنگام صحبت با دوستانشان به کار می‌برند است. اغلب برای این گروه سنی سخت است که شور و اشتیاقی برای توجه به درس از خود نشان دهند، این می‌تواند برای فرا دهنده بسیار نا خوشایند باشد و منجر به نوسانات خلقی و رفتاری در آن‌ها شود.
با این حال نوجوانان می‌توانند بسیار پر شور، هیجانی و ایده آل باشند.
بزگسالانی که تمایل به تحصیل دارند، به طور کلی به خوبی انگیزه دارند و علاقه‌مند به یادگیری هستند.
این گروه سنی ممکن است مشغله‌های بسیاری در حال تحصیل باشند. به هر حال در هر وضعیت ایده آلی موارد خوب و بدی وجود دارد. بهترین راه این است که از تجارب دوستانشان که آموزش می‌دهند کمک بگیرند و در خواست کمک کنند.
منبع: skillsyouneed
