فرارو- تیفوس کنهای یک بیماری حاد و تبدار است که توسط باکتری ریکتزیا که در بدن کنهها زندگی میکند، ایجاد میشود.
به گزارش فرارو، این بیماری از طریق گزش کنههای آلوده منتقل میشود و میتواند باعث درگیری پوست، دستگاه عصبی مرکزی، لوله گوارش و عضلات شود. در کودکان و بزرگسالان جوان شایعتر است.
علایم شایع تیفوس کنهای
علایم این بیماری ۲ تا ۵ روز پس از گزش کنه بروز میکند و شامل موارد زیر است:
- تب بالا همراه با لرز
- بثورات پوستی قرمز که ابتدا از دست و پا شروع میشود و سپس به مچ دست و پا، ساق، تنه و شکم گسترش مییابد.
- سردرد
- درد عضلانی و ضعف، به خصوص سفتی پشت
- تهوع و استفراغ
- گیجی و اغما
علل تیفوس کنهای
باکتری ریکتزیا عامل ایجاد این بیماری است که در بدن کنهها زندگی میکند. انسان از طریق گزش کنه آلوده، معمولاً در فصلهای بهار یا تابستان به این بیماری مبتلا میشود.
عوامل تشدیدکننده بیماری
- فعالیت در محیطهای آلوده به کنه، به ویژه در هنگام تماس با سگها یا سایر حیوانات خانگی
- تماس با مناطق آلوده به کنهها، به خصوص در زمان فعالیت در فضای باز
پیشگیری از تیفوس کنهای
- استفاده از لباسهای محافظ در مناطق آلوده به کنه
- استفاده از ترکیبات دورکننده حشرات
- معاینه مکرر پوست در حین فعالیت در مناطق آلوده به کنه، تا اگر کنهای به پوست چسبیده باشد، آن را جدا کنید.
- در هنگام برداشتن کنه از پوست، از فشار دادن آن خودداری کنید و برای حذف آن از روشهای مناسب استفاده کنید، مثل نزدیک کردن یک سیگار روشن یا ریختن بنزین یا نفت بر روی کنه.
عواقب مورد انتظار
اگر درمان آنتیبیوتیکی در مراحل اولیه بیماری شروع شود، تیفوس کنهای قابل درمان است.
عوارض احتمالی
در صورت عدم درمان، تیفوس کنهای میتواند منجر به عوارض جدی مانند:
- عفونت مغزی
- تشنج
- نارسایی کلیه
- هپاتیت
- و در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به پنومونی یا نارسایی قلبی و حتی مرگ شود.
درمان تیفوس کنهای
اصول درمان
تشخیص بیماری میتواند شامل آزمایشهایی مانند شمارش سلولهای خون، آزمایشهای سرمشناسی و نمونهبرداری از پوست باشد. سابقه گزش کنه یا سفر به مناطق آلوده به کنه، به تأیید تشخیص کمک میکند.
- درمان خانگی برای بیماران با بیماری خفیف کافی است.
- بیماران شدید ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان، حمایت تنفسی، تزریق خون و نظارت دقیق برای کنترل عوارض مانند نارسایی کلیه داشته باشند.
داروها
- آنتیبیوتیکها مانند تتراسیکلین، دوکسیسیکلین یا کلرامفنیکل برای درمان عفونت.
فعالیت در زمان ابتلا به بیماری
- بیمار باید در بستر استراحت کند تا تب و سایر علایم برطرف شوند.
رژیم غذایی
- به طور کلی نیاز به رژیم خاصی نیست.
- اگر بیمار در وضعیت بدی قرار دارد، ممکن است نیاز به تغذیه وریدی باشد.
- در سایر بیماران، تغذیه با وعدههای کمحجم و متعدد ممکن است مناسب باشد.
مراجعه به پزشک
- اگر شما یا یکی از اعضای خانواده علایم تیفوس کنهای را دارید.
- اگر در طول درمان علایم جدید و غیرقابل توجیه مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید، زیرا داروهای تجویز شده ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.
نتیجهگیری
تیفوس کنهای یک بیماری قابل درمان است، به شرطی که درمان به موقع آغاز شود. با رعایت پیشگیریهای مناسب مانند معاینه مکرر پوست و استفاده از لباسهای محافظ میتوان از ابتلا به این بیماری جلوگیری کرد.