روزنامه دولت: مگر رئیسی ماشین امضاست که برجام را امضا کند؟

روزنامه ایران در واکنش به اظهارنظر عباس عبدی که رئیسی را مسئول امضا و عدم امضای برجام دانسته بود نوشت: این عنصر نزدیک به دولت سابق با ادعای اینکه تقریباً احیای برجام قطعی شده بود همصدا با امریکایی‌ها توپ را در زمین دولت سیزدهم انداخت و نوشت: «حتی تاریخ امضای توافق نیز به قولی معلوم شده بود. هم ایالات متحده توافق کرده بود و هم مسأله پادمان در ذیل یک تفاهم کلی و در قالب اعتماد متقابل و در آینده حل می‌شد.»

تحلیل‌های سطحی و سیاست زده اصلاح‌طلبان از وضعیت و چیستی برجام از فکاهی‌های این روز‌های سیاست در ایران است. عباس عبدی که تحلیلگر سیاست داخلی است مدتی است که در خصوص مسائل سیاست خارجی نیز صاحب تخصص شده است.

وی در حالی خبر از حل شدن همه مسائل در توافق می‌دهد که همچنان امریکایی‌ها تلاش دارند تا مسأله ادعا‌های سیاسی آژانس را به عنوان یک استخوان لای زخم نگه داشته و ظرفیت «بحران زی» بودن برجام را بالا ببرند، همچنین آن‌ها تعهداتی را شفاهی در طول مذاکرات پذیرفته‌اند که در برابر مکتوب شدن آن‌ها طفره می‌روند.

امریکایی‌ها در حالی شانه از بسته شدن پرونده‌های ادعایی علیه ایران خالی می‌کنند که همین مسأله می‌تواند به اهرمی برای اعمال فشار بر کشورمان تبدیل شود و حتی در صورت حل و فصل نشدن واقعی آن به بهانه‌ای برای فعال‌سازی مکانیزم ماشه مبدل گردد.

هر چند عباس عبدی و دیگر اصلاح‌طلبان هیچ گاه پاسخ نداده‌اند که چرا در دولت مطلوب و مطبوع خودشان چنین توافقی با مشکلات ساختاری همچون مکانیزم ماشه را پذیرفته و برای تهران تعهد بین‌المللی ایجاد کرده‌اند، اما آن‌ها استادان خوبی در مغالطه و خلط مباحث هستند.

عبدی در حالی در نوشتار اخیر خود آورده است که «مسئولیت اصلی برجام برعهده رئیس‌جمهور است» که قبلاً در مواجهه با نقض عهد امریکایی‌ها و شکست یکباره برجام تلاش داشت تا مسئولیت فرجام برجام را از دوش حسن روحانی برداشته و آن را به رهبر انقلاب نسبت دهد. حالا که رئیس جمهور پیشین قدرت را واگذار کرده او به یادآورده است که رئیس جمهور در این خصوص مسئولیت هم دارد!

هرچند ایده‌آل اصلاح‌طلبان از یک رئیس جمهور در قبال هرگونه توافقی وجود فردی به عنوان ماشین امضای زیاده‌خواهی‌های غرب در برابر ایران است، دولت سیزدهم تلاش دارد تا جایگاه حراست بخش خود از منافع جمعی ایرانیان را اعمال کرده و با توافقی که رفع مؤثر تحریم‌ها، دریافت تضامین لازم و راستی آزمایی و همچنین خارج کردن اهرم سیاسی آژانس از دست غرب است به توافقی پایدارتر از گذشته دست یابد و تجربه خسارت بار پیشین بار دیگر تکرار نشود.