باور غالب این است که حزب جمهوری‌خواه آمریکا در انتخابات میان‌دوره‌ای در اواخر امسال، دست‌کم یکی از دو مجلس از دست رفته را پس خواهد گرفت. اما سران این حزب اجتناب می‌کنند که بگویند برنامه‌شان در صورت پیروزی چه خواهد بود. این به معنای دردسر در رقابت‌های انتخاباتی نه چندان طولانی است.
به گزارش بی بی سی، بعضی از جمهوری‌خواهان که چشم به انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ دارند، اولویت برنامه‌های تبلیغاتی خود را که ممکن است در انتخابات بر اساس آن کمپین کنند، اعلام کرده‌اند. اما به نظر می‌آید نامزد‌های حلقه رهبران جمهوری‌خواه کنگره فکر می‌کنند اگر جزئیات برنامه‌های خود را به عمد مبهم نگه دارند، راه رسیدن‌شان به قدرت هموارتر خواهد شد. این باعث می‌شود حزب آن‌ها متحد بماند و دموکرات‌ها اهداف کم‌تری برای حمله داشته باشند.
برای هفتمین بار در ۲۲ سال گذشته، به نظر می‌رسد کنترل دست‌کم یکی از دو مجلس آمریکا [سنا و مجلس نمایندگان]به حزب مخالف برسد و این بار جمهوری‌خواهان هستند که دست بالا دارند.
بر اساس نظرسنجی‌ها، گروه کثیری از آمریکایی‌ها می‌خواهند به نامزد‌های جمهوری‌خواهان در کنگره رای بدهند که نشانه خوبی از موفقیت قریب‌الوقوع است؛ و کافی است فقط چند صندلی به دست آورند تا این اتفاق بیفتد.
تاریخ نشان می‌دهد که برای آن‌ها دو راه برای پیروزی وجود دارد؛ تبلیغات انتخاباتی حول محور‌هایی که خون محافظه‌کاران را به جوش می‌آورد یا اتحاد علیه رییس‌جمهوری که رای‌دهندگان در دو سال گذشته از دستش دلخور شده‌اند.
اولی در سال ۱۹۹۴ اتفاق افتاد، وقتی که جمهوری‌خواهان در سراسر آمریکا از طرح پیشنهادی نیوت گینگریچ به نام «قرارداد با آمریکا» استقبال کردند. این طرح قوانین و اصلاحاتی را که حزب قرار بود به انجام برساند، شرح می‌داد و با آن جمهوری‌خواهان توانستند بعد از ۴۰ سال اکثریت مجلس نمایندگان را به دست آورند.
اما در ۲۰۲۲ به نظر می‌رسد جمهوری‌خواهان سناریوی موخرتری را از انتخابات میان‌دوره‌ای دنبال کنند. در سال ۲۰۱۴ آن‌ها با کمپینی در انتخابات سنا پیروز شدند که مشخصه اصلی‌اش حمله به اوباما رییس‌جمهور وقت، هشدار درباره تهدیدات داخلی ناشی از ویروس ابولا و تهدید شبه‌نظامیان گروه موسوم به دولت اسلامی بود.
امسال رهبری حزب جمهوری‌خواه ظاهرا مسیر مشابهی پیش می‌گیرد. به این معنی که به جای پیشبرد یک دستور کار ویژه برای اداره کشور، پیامش را بر نارضایتی از جو بایدن، رییس‌جمهور آمریکا، متمرکز می‌کند.
اگر آن‌ها در ماه نوامبر برنده شوند، معنی‌اش چه خواهد بود؟
ژانویه گذشته از سناتور میچ مک‌کانل، که احتمالا در صورت پیروزی حزبش در انتخابات رییس سنا می‌شود، پرسیده شد در صورت پیروزی در انتخابات حزب جمهوری‌خواه چه خواهد کرد. او پاسخ داد: «این سوال خیلی خوبی است و وقتی که آن را (مجلس سنا) پس گرفتیم به شما خواهم گفت.»
در مجلس نمایندگان هم مشکل مشابهی وجود دارد. کوین مک‌کارتی، رهبر اقلیت جمهوری‌خواه در این مجلس، یک کارگروه را برای تعیین اولویت‌های برنامه انتخابات مشخص کرده است؛ چیزی که گفتنش راحت‌تر از انجام آن است. قبل از کنوانسیون ملی حزب در سال ۲۰۲۰ تلاش شد که یک پلتفرم انتخاباتی برای حزب جمهوری‌خواه تنظیم شود که بر سر آن توافق نشد. پلتفرم انتخاب مجدد دونالد ترامپ هم صرفا تمدید متن متعلق به سال ۲۰۱۶ بود؛ حتی با ارجاعات تاریخ‌گذشته آن به باراک اوباما و رییس‌جمهور «شکست‌خورده» فعلی.
رای‌دهندگان وفادار حزب جمهوری‌خواه فقدان تمرکز را به وضوح احساس می‌کنند؛ رای‌دهندگانی که حزب به شور و اشتیاق آن‌ها در ماه نوامبر نیاز دارد.
در کنفرانس ماه فوریه حزب محافظه‌کار به نام «کنفرانس کنش سیاسی محافظه‌کار» یا به اختصار «سی‌پک» که تجمعی از سیاستمداران و فعالان دست راستی ایالت فلوریداست، تعداد شرکت‌کنندگان ناراضی بیش از یک نفر بود.
برنیتا گیگوسکی مقیم فلوریدا می‌گوید: «به سی‌پک آمدم و همه‌اش می‌شنوم فلان و فلان و فلان …؛ و فقط دلم می‌خواهد فریاد بزنم 'اما شما ۱۰ تا ۱۲ سال در قدرت بودید و چه کردید؟ »
دانیل هاپینگ، یک دانشجو که در کنفرانس است می‌گوید: «حزب جمهوری‌خواه اکنون در حال عبور دردناک از مرحله رشد است.»
هاپینگ می‌گوید نبود یک مانیفست جامع در حزب جمهوری‌خواه تا قسمتی به خاطر تغییراتی است که حزب از زمان پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ تجربه کرده است.
او می‌گوید: «ما بیشتر به یک حزب پوپولیستی و فرهنگ محور با دولت محدود تبدیل می‌شویم تا اینکه 'فقط مالیات را محدود کنیم و یک قرارداد تجاری خوب داشته باشیم و غیره».
همانطور که در سال‌های ترامپ برای محافظه‌کاران این سیاست کار کرد، یک دشمن مشترک می‌تواند شکاف‌های داخل حزب را ترمیم کند.
در میان جمهوری‌خواهان، گسل میان کسب و کار‌های عظیم حزب، منافع شرکت‌ها، و شکاف رای‌دهندگان کلیسای انجیلی و سفیدپوستان طبقه کارگر که به شعار «اول-آمریکا» آقای ترامپ جذب شدند، تا حدودی آرام گرفته هرچند اختلاف همچنان عمیق است.
اما این اتحاد موقت نه تنها شکننده، بلکه با خطر‌هایی هم همراه است.
بعد از آنکه جمهوری‌خواهان سنا را در کنترل گرفتند و در سال ۲۰۱۴ هم مجلس نمایندگان آمریکا را به دست آوردند، نارضایتی در میان رای‌دهندگان وفادار به حزب به ویژه بر سر مسائلی مانند تجارت و مهاجرت، احتمالا از دلایل پیروزی کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ علیه ساختار موجود بود. آن شکاف‌ها به طور کامل از بین نرفته و اگر جمهوری‌خواهان سال آینده قدرت را به دست بگیرند، تنش بر سر جهت‌گیری‌های حزب در مسائل اجتماعی، تجارت، سیاست خارجی و مهاجرت می‌تواند دوباره ظاهر شود.
خلأ نبود سیاست مشخص در رأس رهبری حزب جمهوری‌خواه برای بعضی از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ فرصت مناسبی ایجاد کرده است.
مایک پنس، معاون رییس‌جمهور سابق، جدیدترین مدعی است که توانایی خود برای تعیین دستور کار حزب را به بوته آزمایش گذاشته است.
او امسال از یک طرح سیاستگذاری ۱۹ صفحه‌ای پرده‌برداری کرد که آن را «آموزش میهنی» برای دانشجویان آمریکایی می‌خواند.
او همچنین پیشنهاد داده که مسابقه ورزشکاران ترنس با زنان ممنوع شود، امتیازات آمریکا به چین به عنوان طرف تجاری بزرگ واشنگتن لغو شود، نظارت بر شرکت‌های مالک رسانه‌های اجتماعی بیشتر شود و کاهش مالیات شرکت‌ها در دوره ترامپ به طور دائم ادامه پیدا کند.
دست‌کم تا کنون تلاش‌های آقای پنس با توجه محترمانه و توأم با بی‌تفاوتی مواجه شده است.
استیو بنن، مشاور ارشد پیشین دونالد ترامپ به شبکه ام‌اس‌ان‌بی‌سی می‌گوید «از نظر سیاسی نوآورانه نیست.»
با این حال تلاش‌های آقای پنس از برنامه ۱۱ نکته‌ای «نقشه نجات آمریکا» که ریک اسکات، سناتور فلوریدا، ارائه داده، بهتر بوده است.
پیشنهاد او که به موضوعات اجتماعی جنجالی مانند ممنوعیت سقط جنین، و الزام دانش‌آموزان به اعلام وفاداری به آمریکا در مدرسه اشاره می‌کند، قبلا مورد انتقاد شدید دموکرات‌ها قرار گرفته و باعث ایجاد اختلاف در حزب جمهوری‌خواه شده است.
دموکرات‌ها یکی از بخش‌های این طرح را مایه انتقاد قرار داده‌اند که تمام آمریکایی‌ها را ملزم می‌کند دست‌کم مبلغی را به عنوان مالیات بر درآمد بدهند؛ و آن را عاملی برای افزایش واقعی مالیات ده‌ها میلیون کارگر کم‌درآمد معرفی می‌کنند.
این باعث برخورد آقای مک‌کانل، رهبر جمهوری‌خواهان مجلس سنا شد که به خبرنگاران گفت: «ما به عنوان بخشی از دستور کار خود، لایحه‌ای نمی‌دهیم که مالیات نیمی از مردم آمریکا را افزایش دهد.» اشاره مستقیم او به پیشنهاد آقای اسکات، سناتور فلوریدا بود.
یکی از مزایای طرح «قرارداد با آمریکا» که نامزد‌های جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان در سال ۱۹۹۴ حول آن جمع شده بودند، این بود که وقتی جمهوری‌خواهان به قدرت رسیدند یک برنامه اولویت کاری مشخص در چشم‌انداز داشتند. بعضی از آن برنامه‌ها بحث‌برانگیز بود، اما رهبران حزب توانستند به سرعت قانون را برای رای‌گیری در مجلس آماده کنند.
با یک حزب دوپاره در سال ۲۰۲۲ چنین انسجامی در صفوف بالا و پایین حزب جمهوری‌خواه بعید به نظر می‌رسد.
در مجلس سنا آقای مک‌کانل گفته است که اولویتش «تورم، انرژی، موضوعات دفاعی، و مرز‌های کشوری و جرایم» خواهد بود.
در مجلس نمایندگان، آقای مک‌کارتی در کنار کارگروه خود، گفته می‌خواهد «منشور حقوق والدین» را در اولویتش قرار دهد.
اسکات و پنس که هر دو چشم به کاخ سفید دوخته‌اند، برنامه‌های خود را دارند.
در همین حال رای‌دهندگان جمهوری‌خواه اولویت‌های خودشان را دارند. بر اساس یک نظرسنجی از شرکت‌کنندگان اجلاس سی‌پک، امنیت انتخابات از اولویت‌های اصلی حزب است؛ نشانه‌ای از اینکه چالش‌های ادامه‌دار ترامپ درباره شکستش در انتخابات ۲۰۲۰ همچنان در حزب طنین‌انداز است. آن‌ها همچنین قانون اساسی (آزادی بیان، قوانین اسلحه و …)، مهاجرت و «بازگشایی اقتصاد» بعد از محدودیت‌های کووید را هم از اولویت‌های مهم ذکر کرده‌اند.
یک پیمایش ملی که شبکه خبری سی‌بی‌اس در ماه آوریل انجام داده، نشان می‌دهد اقتصاد، مهاجرت و جرم و جنایت مهم‌ترین اولویت‌های جمهوری خواهان است.
جمهوری‌خواهان ممکن است توافق داشته باشند که در حال حاضر اولویت اولشان شکست دادن دموکرات‌ها است، اما سال آینده این حزب ممکن است به صد‌ها مسیر متفاوت کشیده شود. این می‌تواند چالش‌هایی را ایجاد کند؛ چرا که وفاداران حزب ممکن است با طیفی از متقاضیان نامزدی انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ مواجه شوند که هر کدام مجموعه‌ای از سیاست‌ها و اولویت‌های خود را دارند.
همه این‌ها مواد لازم برای ساخت یک دوره مقدماتی مناقشه‌برانگیز و احتمالا مخرب را برای جمهوری‌خواهان فراهم خواهد کرد.
