کیهان نوشت: مشاور امنيت ملي رئيس جمهور آمريكا در زمان كارتر تاكيد كرد حل مسئله ايران و چالش هسته اي صرفا در گرو جابجايي قدرت در اين كشور است.
زبيگنيو برژينسكي جنگ با ايران به خاطر برنامه هسته اي را همان قدر فاجعه خواند كه دستيابي اين كشور به بمب اتمي. وي در روزنامه زوددويچه سايتونگ چاپ آلمان نوشت: حمله نظامي به ايران يك فاجعه خواهد بود. حمله نظامي اسرائيل به ايران به احتمال بسيار زياد با حمله متقابل مواجه شده و مراكز نظامي آمريكا در عراق و افغانستان جزو هدف هاي عمليات انتقام جويانه ايران خواهند بود. علاوه بر اين رفت و آمدهاي تجاري در تنگه هرمز به خطر خواهد افتاد. افزايش شديد بهاي نفت در جهان نيز يكي ديگر از پيامدهاي حمله نظامي به ايران خواهد بود. پيامدهاي حمله نظامي به ايران و گسترش دامنه آن به شدت دامن چين را نيز خواهد گرفت. زيرا ايران يكي از تامين كنندگان مهم انرژي چين است.
برژينسكي علاوه بر پيامدهاي فوق الذكر، حمله اسرائيل به ايران را نيز موثر نمي داند و مي نويسد «چنين حمله اي در بهترين حالت بيشتر از چند ساعت نمي تواند دوام داشته باشد. در حالي كه هر حمله هوايي براي اينكه بتواند توانايي هاي هسته اي ايران را تضعيف كند، دست كم بايد سه شبانه روز ادامه يابد و حداقل 1200هدف مورد اصابت قرار گيرند. براي اطمينان برخي از هدف ها حتي بايد چندين بار مورد حمله قرار گيرند.» ضمن اينكه هر حمله اي به تشديد احساسات ناسيوناليستي در ايران و خصومت عليه آمريكا دامن زده و ميل به انتقام گيري را افزايش خواهد داد.
اين استراتژيست آمريكايي سپس عقل و تدبير را در جستن راهي به مذاكره جدي با ايران برشمرد و نوشت: اين بدان معناست كه نبايد براي مذاكرات از همان آغاز يك مهلت زماني نسبتا محدود تعيين شود و همزمان از تهديد به توسل به خشونت نيز آن گونه كه اكنون صورت مي گيرد، خودداري شود. اين مذاكرات بايد به آنچنان قواعدي منجر شود كه به جامعه جهاني اطمينان دهد ايران درصدد ساخت سلاح هسته اي نيست... اگر مذاكره با ايران به شكست بينجامد، چاره كار در زير فشار قراردادن اين كشور از طريق تشديد تحريم ها و انزواي بين المللي است.
او مي نويسد «ايران بايد چنان مهار شود كه جرئت كاربرد زور را نداشته باشد.
