فرارو- یک تحلیلگر اسرائیلی میگوید اسرائیل سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» را مفید میداند، چون تا وقتی که دشمنان اسرائیل درگیر نزاع با یکدیگر هستند، اسرائیل معمولا هدف گرفته نمیشود.
به گزارش فرارو، تقریبا تمام کشورهای منطقه، حتی آنهایی که با اسرائیل معاهدات صلح امضا کردهاند، با دیده تردید به اسرائیل مینگرند. هیچکدام از این کشورها، اسرائیل را دوست خود نمیداند. تعداد معدودی از کشورهای عربی که به طور پنهانی با اسرائیل تعامل میکنند، این امر را تاکتیکی برای غلبه بر سایر چالشها در خاورمیانه میدانند. برخی معتقدند اگر روزی میان کشورهای منطقه آرامش برقرار شود، اسرائیل منزوی خواهد شد. به همین دلیل، مقامات اسرائیلی حیات خود را در گرو استمرار تنش در خاورمیانه میبینند. این را دشمنان اسرائیل نمیگویند بلکه خود اسرائیلیها هم به آن اذعان میکنند. گلن سیگل، پژوهشگر «مرکز عزری برای مطالعات ایران و خلیج فارس در دانشگاه حیفا»، طی یادداشتی در وبگاه روزنامه «جروزالمپست»، ضمن اشاره به فواید استمرار تنش میان کشورهای منطقه برای اسرائیل، به سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن اسرائیل در روابط ایران و عراق پرداخت.
به نوشته سیگل، برخی تلاش میکنند بین ایران و عراق نزاع ایجاد کنند تا به برقراری توازن منطقهای کمک کنند. این تحلیلگر، سپس با اشاره به علاقه اسرائیل به سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن»، نوشت: «اسرائیل و ایران، بایکدیگر اختلاف دارند. بنابراین، عجیب نیست که اسرائیل باید تلاش کند با عراق دوست شود. از قبل معلوم است که اسرائیل و کردها رابطه کاری خوبی دارند و درباره سرنوشت سوریه منفعت مشترکی دارند. اما، مانند سایر کشورهای عربی که با اسرائیل رابطه کاری -اقتصادی یا حتی فروش سلاح-دارند، این بدین معنا نیست که آنها اسرائیل را به عنوان سرزمین ملی یهود به رسمیت خواهند شناخت یا اینکه روابط دیپلماتیک رسمی برقرار خواهند کرد. این کشورها تمایل کوچکی برای تبدیل صلح به واقعیت دارند.»
در ماههای اخیر اعلام شده که چندین هیئت عراقی در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به اسرائیل سفر کردهاند. اما از دیدگاه سیگل، نباید این سفرها را برای آینده روابط عراق و اسرائیل خیلی مهم دانست. چرا که برقراری روابط رسمی دیپلماتیک یا امضای معاهده صلح با عراق، بسیار بعید است. مضاف بر این، ایران در میان شیعیان عراق نفوذ مهمی دارد. البته این از سفر شخصیتهای شیعی و سنی متنفذ به بیت المقدس جلوگیری نکرده است. این شخصیتها معمولا به همکاران خود میگویند که قصد آنها از سفر به اسرائیل، بازدید از اماکن مقدس اسلام است.
سیگل معتقد است که تعاملات فعلی برخی شخصیتهای عربی با اسرائیل به این معنا نیست که کشورهای عربی روابطشان با اسرائیل را عادیسازی خواهند کرد. حتی کشورهایی که با اسرائیل معاهده صلح امضا کردهاند، روابطشان با تل آویو بسیار سرد است. صلح چهل ساله مصر و اسرائیل، بسیار کمرنگ است و روابط اسرائیل و اردن هم تیره شده است.
در عراق، به محض سرنگونی صدام حسین در سال ۲۰۰۳، دهها نماینده پارلمان عراق، از جمله مثال آلوسی، به اسرائیل سفر کردند. اما اندکی بعد، آلوسی از پارلمان اخراج شد و دو فرزندش به قتل رسیدند. از آن زمان دیگر هیچ اتفاق خاصی در زمینه عادی سازی روابط میان عراق و اسرائیل اتفاق نیفتاده است. به گفته سیگل، مقامات عراقی در سفر به اسرائیل بر موضوع سوریه تمرکز داشتند و وعدههای پوچی درباره بهبودی روابط در آینده دادهاند. مسیحیان لبنانی هم در دهه ۱۹۸۰ چنین وعدههایی داده بودند.
به دلیل همین وعدهها، سیگل تصریح میکند که اسرائیل طبق گزینه «تفرقه بینداز و حکومت کن» به گونهای اقدام خواهد کرد که کشورهای عربی و بازیگران غیردولتی را به جان همدیگر بیندازد.