لندن؛ شهر دوربین‌های مدار بسته

در بسیاری از آثار علمی و تخیلی (از رمان تا فیلم) که در آن‌ها تسلط تکنولوژی و احاطه دولت بر جزییات زندگی مردم و ‏حریم خصوصی مورد توجه قرار گرفته است، وجود دوربین‌های مداربسته به‌عنوان عامل مزاحم، همواره مورد توجه ‏نویسندگان و خالقان این آثار قرار داشته است. زمانی کنترل و مراقبت‌های اینچنینی فقط در فیلم‌ها و رمان‌ها قابل تحقق بود، ‏اما امروز یکی از کلانشهر‌های جهان دقیقا چنین وضعیتی دارد.

به گزارش شهروند، صحبت از لندن، پایتخت انگلستان است که سرتاسر آن از ‏کوچه پس‌کوچه‌ها گرفته تا بزرگراه‌ها زیر نگاه دوربین‌های مداربسته قرار دارند. در بسیاری از آثار متأخر سینمای جهان ‏که لندن را به‌عنوان لوکیشن خود برگزیده‌اند، مهمترین یا به عبارتی اختصاصی‌ترین ویژگی‌های این شهر یعنی همین مجهز ‏بودن به «دوربین‌های مداربسته امنیتی»، بار‌ها به‌عنوان شاخصه‌ای دراماتیک مورد استفاده سینماگران قرار گرفته است. ‏

کاهش جرم و جنایت در شهر لندن ‏
مجهز شدن لندن به سیستم ضبط تصاویر مداربسته به همین سادگی که در این سطور نوشته و خوانده می‌شوند اتفاق نیفتاد و ‏در بدو امر با مخالفت‌های جدی و اساسی مدافعان آزادی‌های شخصی مواجه شد. اما سیر صعودی جرم و جنایت در این شهر، ‏دیگر چاره‌ای برای کسی باقی نگذاشت و حتی برخی مخالفان را نهایتا در صف موافقان و مشوقان قرار داد. اینچنین شد که ‏طی مدت کوتاهی لندن عنوان «شهر دوربین‌های مداربسته» را با ٤‌میلیون و ٢٠٠‌هزار دستگاه دوربین از آن خود کرد و ‏این یعنی به ازای هر ٨ نفر از اهالی شهر یک دوربین! اگر فکر می‌کنید بعد از نصب این دوربین‌ها جرم و جنایت از شهر ‏لندن رخت بربسته کاملا در اشتباهید.

اما انکار شدنی نیست که میزان آن به طرز قابل توجهی کاهش یافته و با توجه به ‏تصاویر ارسالی از دوربین‌ها ردیابی مجرمان بسیار آسان‌تر از قبل به مورد اجرا گذاشته می‌شود. البته با وجود برکات ‏امنیتی این دوربین‌ها برای لندنی‌ها هنوز هم هستند کسانی که از به خطر افتادن حریم خصوصی خود شکایت داشته و همچنان ‏به دنبال برچیدن آن‌ها هستند. ‏

مونیتورینگ نقاط جرم‌خیز کشور
رئیس پلیس پیشگیری ناجا از مجهز شدن نقاط جرم‌خیز کشور به دوربین‌های مداربسته در آینده‌ای نزدیک خبر داده ‏است. تجربه لندن نشان داد که وجود دوربین‌های مداربسته سهم بسزایی در کاهش جرم‌های شهری دارند، اما این به شرطی ‏است که همه شهر زیر نگاه این دوربین‌ها قرار داشته و به قول معروف نقطه کوری برای مجرمان باقی نمانده باشد.

این‌که ‏نصب دوربین‌ها را آن هم با مقیاس کشوری، فقط محدود به نقاط جرم‌خیز کنیم شاید چندان کافی به نظر نرسد چه آن‌که ‏مجرمان بعد از اجرایی شدن آن در بدترین حالت ممکن نقاطی را که فاقد دوربین هستند برای ارتکاب اعمال مجرمانه خود بر ‏می‌گزینند. این میان البته سوال‌هایی هم به وجود می‌آید از قبیل: تعریف نقاط جرم‌خیز؟ شمار دوربین‌هایی که قرار است به کار ‏گرفته شود؟ و در انتها تعداد افرادی که قرار است تصاویر ارسالی دوربین‌ها را مونیتور کنند؟ که پاسخ به هر کدام از آن‌ها ‏میزان کارایی سیستمی که قرار است عملیاتی شود را مشخص می‌کند.