در اواخر دوره ناصرالدین شاه قاجار، سرقت و دزدی، به لحاظ شیوه پیشرفت‌هایی کرده بود و سارقان روش‌هایی خاص برای خود انتخاب کرده بودند. برخی دزدان نیز برای خود شهرتی به‌هم زده بودند.
به گزارش مطالعات تاریخ معاصر، برخی از آنان "دزدخانه بر" یعنی دزدانی که یک خانه را در نظر میگرفتند و پس از آشنایی با وضعیت آن خانه از قبیل: تعداد اتاقها، جمعیت خانه و ... در زمان مناسب دست به سرقت آن خانه میزدند. البته هر کدام از این دزدان نیز به نوعی اثاث خانه علاقه‌مند بودند، برخی فقط فرش، برخی طلا و جواهرات را انتخاب میکردند.
گروهی دیگر از دزدان به "جیب بر" معروف بودند و کار آنان فقط در خیابان‌ها و معابر بودکه کیف پول عابران را می‌دزدیدند. برخی دزدان "کف رو" بودند و با ترفند‌هایی پول از دست مردم می زدند و آخرین مدل، دزدان "دخل زن" بودند که با سرگرم کردن دکاندار نفر دوم دخل وی را خالی میکرد.
از دزدان نامی دوره قاجار نیز میتوان به اسم چند نفر آنان اشاره کرد: احمد یک دست، حسن سیمرغ، اصغر میمون و غلام چپول. البته اینان با رؤسا و اعضای نظمیه و تامینات سر و سری داشتند و البته گاهی اموال مسروقه مردم که در خانه سران تامینات یافت می شد.
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
طرز تهیه کباب لاهماجون، خوشمزه‌ترین کباب ترکی
سالاد فیله مرغ سوخاری با سس رنچ، جذاب‌ترین سالادی که تابه‌حال خورده‌اید
