یادداشت دریافتی- جواد علینژاد؛ میدانیم که هر پدری آرزو دارد که نتیجه یک عمرتلاش در زمینه تربیت فرزندانش را ببیند لذا من که یک فرهنگی هستم همواره سعی کردم که فرزندانم را به جای مال اندوزی به کسب علم و دانش ترغیب کنم و اکنون دو تا از فرزندانم با توجه به علاقهشان کارشناس ارشد در رشته حقوق هستند ولی متاسفانه بیکارند.
اخیرا فرزندانم برای آزمون کانون وکلا شرکت کردهاند ولی متاسفانه با سد عظیم رقابت مواجهاند به گونهای که از ۶۵۰۰۰ شصت و پنج هزار شرکت کننده آزمون وکالت تنها و تنها دو هزار و پانصد ۲۵۰۰ نفر پذیرش میشوند.
اینجا سخن من با مسئولان تعیین ظرفیت کارآموز وکالت این است که چرا از حدود تفریبی سی نفر شرکت کننده تنها به یک نفر اجازه پذیرش در آزمون را میدهید آیا یک صنف خاص حق دارد؟
مصلحت صنف خود را به انبوه جوانان فارغ التحصیل بیکار ترجیح دهد؟
چرا در تمامی رشتهها مانند پزشکی افراد بعد از فارغ التحصیلی براحتی در رشته خود مشغول کار میشوند ولی فرزندان من با داشتن مدرک کارشناسی ارشد حقوق تازه روز از نو و روزی از نو مجددا باید در این امتحان با این ظرفیت کم پذیرش شرکت کنند.
چنانچه مشکل از کمبود بودجه است امثال ما حاضریم همانگونه که شهریه دانشگاه آزاد فرزندانم را پرداخت کردهام برای انجام کارآموزی با پرداخت هزینه به طور شخصی به قوه قضائیه بتوانیم برای فرزندانمان در زمینه امر وکالت ایجاد اشتغال کنیم اما متاسفانه سدی به نام آزمون وکالت مانع اشتغال فرزندانمان است.
لذا بنده به عنوان یک پدر پیر از مسئولان مملکت خواهش میکنم با یک سیاستگذاری منطقی باعث شوند که فارغ التحصیلان رشته حقوق که احتیاج به استخدام در دولت را ندارند و میتوانند حرفه وکالت را که نوعی شغل آزاد است انتخاب کنند اینگونه با سدی به نام آزمون وکالت با این تعداد پذیرش کم مواجه نباشند.
مسئولانی که تعیین کننده ظرفیت پذیرش برای کانون وکلا هستند پیش وجدان خود ما پدران و مادران پیری را در نظر بگیرند که اکنون بعد از سالها پرداخت هزینه تحصیل فرزندانشان اکنون با بیکاری آنان در حرفهای مواجه باشند که جزو معدود از رشتههایی است که دارای شغل آزاد وکالت است ولی متاسفانه ورود به آن را آنقدر سخت کردهاند که بیشترین آمار بیکاری در این رشته وجود دارد.
مسئولان تعیین ظرفیت پذیرش کارآموز میدانم عنایت دارید که چقدر سخت است که پدری شاهد بیکاری فرزندش آنهم در رشتهای باشد که شغلی آزاد به نام وکالت دارد دارد و این شغل هیچ فشاری به بودجه بیت المال وارد نمیسازد بیایید همانگونه که یک پزشک یا یک کسی که دوره فنی مانند مکانیکی دیده است به محض پایان دوره به راحتی مشغول کار میشود این حق نیز برای فرزندان ما نیز وجود داشته باشدتا امثال فرزندان من بتوانند در اسرع وقت در زمینه مورد علاقه خود مشغول کار شوند نه اینکه از هر سی نفر شرکت کننده تنها به یک نفر مجوز وکالت بدهید.
واقعا چه کسی پاسخگوی الباقی شرکت کنندگان علاقهمند به امر وکالت است؟
مسلم است اگر تعداد وکلا آنقدر زیاد هم شود که باعث بیکاری وکلاء گردد باز هم بهتر از این است که مانع کار او شویم چون این ممانعت تبعات بسیار بدی بر روی فرزندانمان خواهد داشت. و حتی اگر دنبال کار دیگری نیز بروند میدانند که تقصیر از خودشان است که نتوانستهاند در زمینه کاری خود موفق باشند.
پسندیدهتر است که سعی شود با فارغ التحصیلان رشته حقوق همانند پزشکان یا سایر صنوف فنی برخورد شود که بعد از فارغ التحصیلی به راحتی بتوانند در رشته مورد علاقه خود مشغول کار شوند و این مردم باشند که تشخیص دهند که کدام وکیل کارش خوب است تا به او مراجعه کنند نه اینکه از ابتدا با سد آزمون با پذیرش خیلی کم باعث سرخوردگی فارغ التحصیلان رشته حقوق و به تبع آن خانوادههایشان شوند.
انشالله مسولین در اسرع وقت به درد دل این پدر پیر توجه نموده و ظرفیت پذیرش در آزمون وکالت را به حداکثر برسانند.