سوءاستفاده 20:30 از تیراژ یک کتاب

کتابی به نام «من، مادر مصطفی» پس از سه‌سال انتشار به چاپ هفتم رسیده است. این کتاب خاطرات مادر و همسر شهید مصطفی احمدی‌‌روشن است که همراه زندگی‌نامه این شهید توسط نویسنده نام‌آشنا، رحیم مخدومی، تدوین و از سوی انتشارات شاهد و با همکاری انتشارات رسول آفتاب منتشر شده است. تعداد صفحات این کتاب از ١٣٧ صفحه با تجدیدنظرهای سالانه به ١٧٠ صفحه رسید.

به گزارش شرق، اگرچه در این مدت، کتاب‌های متعددی، به‌ویژه حاوی خاطرات مربوط به دفاع‌مقدس با شمارگان و دفعات چاپ بیشتر منتشر شده، اما باز باعث خوشحالی اهالی فرهنگ و ارباب قلم است که چنین کتابی به چاپ هفتم رسیده است. در زمانی که اکثر کتاب‌های منتشر شده، در شمارگانی بین ٥٠٠ تا هزار نسخه از چاپخانه به انبار ناشران منتقل می‌شود، کتابی در ٣٦ ماه توانسته نزدیک به ٢٠ هزار نسخه فروش رود. بدیهی است هرچه کتاب‌هایی از این دست، بیشتر به فروش برسد یا توسط نهادها و ارگان‌های انقلابی خریداری و هدیه داده شود، سبب خوشحالی علاقه‌مندان به کتاب و کتاب‌خوانی می‌شود. دراین‌میان معلوم نیست چرا خبرسازان رسانه ملی از این اتفاق مبارک، سوءاستفاده می‌کنند و باعث اختلاف‌افکنی در جامعه می‌شوند؟

بخش خبری ساعت ٢٠:٣٠ دوشنبه ٢٥ /٣/ ٩٤، در مورد چاپ هفتم کتاب «من، مادر مصطفی» توضیح عجیبی داد که از آن بوی اختلاف‌افکنی، به‌نفع مخالفان مذاکرات هسته‌ای بین ایران و ١+٥ به مشام می‌رسید.

توضیح این بود که در بحبوحه مذاکرات هسته‌ای، استقبال مردم از این کتاب، معنادار است. (نقل به مضمون) این توضیح، هم در خلاصه خبر و هم در مشروح خبر تکرار شد.

این توضیح چه می‌خواهد بگوید؟ می‌خواهد بگوید مخالفان مذاکرات هسته‌ای، تعدادشان بسیار زیاد است؟ آیا فروش ٢٠ هزار نسخه کتاب در سه سال،‌ گویای استقبال مردم از یک تفکر خاص است؟ مگر قرار است کتابی درباره یک شهید ایرانی را فقط کسانی بخوانند که دیدگاه اصولگرایانه، آن‌هم از نوع افراطی آن دارند؟ تحلیلگران صداوسیما چه رابطه‌ای بین فروش یک کتاب نه‌چندان پرتیراژ و مذاکره دولتمردان دلسوز با تحریم‌کنندگان کشورمان، دارند که از نظر آنان، استقبال از این کتاب توسط مردم، معنادار است؟ چرا صداوسیما تلاش دارد، به هر بهانه‌ای، سوژه‌ای بیابد و مردم را در مقابل تیم مذاکره‌کننده و بالاتر، در مقابل دولت یازدهم قرار دهد؟

اولا: فرض کنید این تعداد کتاب را تماما مخالفان تندرو دولت خریده باشند، که البته چنین نیست و اهل مطالعه عموما در جبهه موافق دولت هستند، اعم از اصولگرا یا اصلاح‌طلب، اما فرض مذکور، عدد ٢٠ هزار نفر، در مقابل بیش از ٣٠ میلیون موافق مذاکرات هسته‌ای چه عددی است که شما آن را استقبال معنادار مردم، معرفی می‌کنید.  

ثانیا: این کتاب در اوایل بهار ٩١ منتشر شده و استقبال از آن، در نمایشگاه کتاب سال ٩١ (بیست‌وچهارمین دوره) و در بهار سال ٩٢ (دوره بیست‌وپنجم) بوده است؛ زمانی که دولت یازدهم هنوز تشکیل نشده بود و آن‌وقت تیم مذاکره‌کننده، موفقیتی نداشتند که باعث امیدواری مردم شود. درواقع کمتر از ١٠هزار نسخه از کتاب در زمان مذاکرات سازنده و امیدافزای دولتمردان تدبیر و امید بوده است. اگر دستگاه عریض و طویل نظرسنجی صداوسیما، آماری تفکیکی از خوانندگان کتاب «من، ما‌در مصطفی» به دست آورد، متوجه خواهد شد که کمتر از سه هزار نسخه از آن را مخالفان مذاکرات خریده‌اند. در این صورت، پاسخ دهد که چه ضرورتی دارد در سال همدلی و همزبانی دولت و ملت، این عده ناچیز را عمده کند و معنای خاصی برای مخالفت مکرر مدیران صداوسیما با روند مذاکرات، در بخش مهم خبری ٢٠:٣٠ ارائه کند.