تهران امروز نوشت:
ورود سرنگهای آلوده چینی به کشور بهرغم همه تکذیبها، واقعیت داشت اما به گفته ایرج خسرونیا، عضو شورایعالی سازمان نظامپزشکی چون متضرران شکایت نکردند، پزشکیقانونی آن را بررسی نکرد. حال این سوال وجود دارد که اگر متضرران به هر دلیل قادر به شکایت نباشند، یا اطلاعات کافی درباره حقوق خود ندارند، هیچ دستگاه و ارگانی وجود ندارد که به عنوان مدعیالعموم وارد ماجرا شود و از کسانی که جان مردم را به خطر انداختهاند شکایت کند؟ آن هم در زمانی که به گفته «محمد علیزاده»مدیرعامل شرکت تجهیزات پزشکی هلالاحمر، وزارت بهداشت با وجود تولید سرنگهای مرغوب در کشور توسط 18 کارخانه، مجوز واردات این کالا را بیرویه صادر میکند. سرنگهای آلودهای که البته روی آنها نوشته شده بود «استریلشده» اما مطالعات علیزاده و همکاران وی نشان میدهد که استریل شده نبودند.
«احمد قویدل»، عضو مجمع عمومی کانون هموفیلی ایران هم سازمان بازرسی کشور را مورد خطاب قرار میدهد و میگوید: «جالب اینکه سازمان بازرسی کل کشور در این وزارتخانه مستقر بوده و تاکنون به عنوان یکی از نهادهای مهم نظارتی کشور در برابر این همه فشار بر بیماران و به خطر افتادن جان آنها سکوت اختیار کرده است.»
سکوتهای بیمعنی
عضو سازمان نظامپزشکی میگوید که چون کسی از مصرف سرنگهای آلوده شکایت نکرد بنابراین هیچ سازمان و نهاد و ارگانی هم مسئله را دنبال نکرده است: «وجود این واکسنها و آمپولهای چینی در کشور صحت دارد و مواردی که بر اثر این تزریقها دچار مشکل شدهاند را داریم اما این افراد باید به پزشکقانونی مراجعه کنند تا آن زمان پزشکقانونی در مورد آنها تشکیل پرونده دهد و اگر امروز شاهد آن هستیم که پزشکیقانونی در این مورد اعلام میکند که در هیچ موردی درباره آمپولهای چینی پروندهای ندارند به خاطر آن است که افرادی که بر اثر تزریق این آمپولهای چینی متضرر شدهاند شکایت نکردند.»
حرفهای خسرونیا این سوال را از سوی منتقدان پیش میآورد که مگر سازمان نظامپزشکی یک سازمان نظارتی نیست، آیا این سازمان هم برای ورود به مسائلی که قانون برعهده او گذاشته باید منتظر شکایت متضرران میماند، آن هم در زمانی که میداند با وجود 18 کارخانه تولیدی اصلا نباید مسئله به واردات سرنگ کشیده میشد تا سرنگهای آلوده وارداتی جان بسیاری از هموطنان را به خطر بیندازد.
از سوی دیگر این فرصت برای وزارت بهداشت هم پیش بیاید تا به جای حل مسئله، صورت مسئله را حل کند و آب از آب تکان نخورد. از جمله «شاهمردی» رئیس اداره کل تجهیزات پزشکی سازمان غذا و دارو ورود سرنگهای آلوده چینی را کذب محض میداند و از شکایت از کسی که چنین خبری را به رسانهها داده سخن به میان میآورد. اما جالب است که وزارت بهداشت هم این مسئله را به گذر زمان میسپارد و از کسی شکایت نمیکند تا در روزهای پایانی دولت دهم، عضو نظامپزشکی کشور ورود سرنگهای آلوده را تایید کند.
بنابراین همه منتظرند تا بهرغم تکذیبهای فراوان ورود داروهای بیهوشی و مرگ چند هموطن، از سوی وزارت بهداشت ورود این کالا و مرگها تایید شود؛ اتفاقات تلخی که تنها به اعتراض رسانهها منجر میشود و بهنظر میرسد که هیچ کس و هیچ سازمانی مسئولیت این اتفاقها را بهعهده ندارد یا شاید یک حادثه بسیار طبیعی است که باید از کنار آن گذشت!