یک فعال سیاسی اصلاحطلب با بیان اینکه در این دوره احزابی که از روحانی حمایت کردند، خود را در مقابل عملکرد دولت پاسخگو میدانند گفت: «در دوره احمدینژاد احزابی مانند آبادگران که او را سر کار آوردند کنار زده شدند و تشکلهای سیاسی وضعیت تودهای پیدا کردند.»
حمیدرضا جلاییپور در پاسخ به این سوال که چرا مردم به اشخاص رای میدهند تا به احزاب گفت: «اتفاقا در این انتخابات رایها، فقط فردگرایانه نبود.در این انتخابات مردم به فرد رای ندادند، در این صورت به آقای رضایی رای میدادند که قول وعده صدهزار تومان یارانهها را داده بود. تشکلهای سیاسی مثل آبادگران که در سال 84 از احمدینژاد حمایت کردند پس از روی کار آمدن کنار زده شدند، تشکلهایی که مثل قارچ روییدند و بعد هم محو شدند؛ زیرا از اول هم مرامنامه و اساسنامهای نداشتند.»
وی با اشاره به اینکه یکی از قولهایی که روحانی داده پیگیری فصل سوم قانون اساسی مبنی بر تامین آزادیهای سیاسی و اجتماعی براساس قانون و تامین حقوق ملت است، گفت: «پیگیری حقوق شهروندی و حق فعالیت سیاسی شفاف از مطالبات جامعه است، انتظار داریم روند تشکلهای سیاسی در این دوره به تدریج به طرف تحزب سیاسی برسد و روند محافل و حلقههای اجتماعی به سوی نهادهای مردمنهاد حرکت کند.»
وی در پاسخ به این پرسش که روحانی در سخنان خود بارها تاکید داشته که «دولت تعهدی به هیچ حزب و جناحی نداده و وامدار هیچ گروهی نیست.» این به چه معناست، پاسخ داد: «معنای اعتدالگرایی این است که موسسات، تشکلها و نهادهای سیاسی را نابود نکنیم بلکه آنها را انسجام بخشیم و دولت بتواند رابطه دو طرفه و انداموار برقرار کند؛ این به این معنا نیست که دولت مخالف تحزب سیاسی باشد و فقط در دولتش از اصولگرایان میانهرو استفاده کند؛ همچنین به این معنی نیست از نیروهایی که از او حمایت کردند تا رای بیاورد، استفاده نکند.»
وی درباره اصولگرایانی که روحانی را منتسب به خود میدانند اظهار داشت: «اصولگرایان نامزد خود را داشتند. جلیلی، قالیباف و ولایتی نامزد این گروه بودند.معمولا کسانی که این حرفها را میزنند از شکست سنگینی است که خوردهاند؛ در صورتی که پیروزی خود را قطعی میدانستند.»
وی در پاسخ به این پرسش که آیا اصلاحطلبان سهمی از کابینه روحانی میخواهند، گفت: «دغدغه و درخواست اصلی اصلاحطلبان این است که برنامههایی که روحانی اعلام کرده است تحقق پیدا کند. این اعتدال همان توسعه سیاسی اصلاحطلبان است.قطعا بحث وامداری نیست. اگر حمایت هاشمی و خاتمی و اصلاحطلبان نبود روحانی پیروز نمیشد. اصلاحطلبان مانند اصولگرایان تندرو نیستند که موضع قدرت داشته باشند. مهمترین سرمایه اصلاحطلبی اعتمادی است که مردم به آنها دارند. مهمترین دغدغه اصلاحطلبان این است که روحانی بتواند برنامههایی که را قول داده عملی کند تا اعتمادی که مردم به نامزد اصلاحطلبان کردند از بین نرود.»