ایرانی افزود: پس از اتفاقات و تحولات اخیر عراق، طبیعی است که بایستی منتظر بود تا کشور میزبان برای میزبانی و مدیریت مذاکرات آماده باشد.
تلاشهای امارات و عربستان برای ایجاد نوعی بازدارندگی در برابر ایران، به پذیرش نیروهای آمریکایی محدود نمیشود. برخی گزارشهای رسانهای حاکی از آن است که عربستان و امارات تلاش میکنند با اعطای مشوقهای اقتصادی به مصر، این کشور را به اعزام نیروی نظامی به عربستان متقاعد کنند. اخیرا، محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی، به مصر سفر کرد. احتمالا او در این سفر، مسئله استقرار نیروهای مصری در خلیج فارس را مطرح کرده است.
سفیر پیشین ایران در اردن طرح ۴ مادهای تهران را تحلیل کرد
فرارو- یک تحلیلگر مسایل منطقهای طرح ۴ مادهای جمهوری اسلامی را یک طرح به موقع دانست که میتواند دستاوردهای خوبی برای همه عناصر منطقه داشته باشد. به گفته او این طرح برای پایان دادن به بحران یمن طرحی عملیاتی و بیطرفانه است.
محمد ایرانی در گفتگو با فرارو بررسی کرد
«مخالفین دولت سوریه برای آنکه بتوانند فضای روانی اجلاس را در دست بگیرند در حال انجام یکسری اقدامات هستند. به عبارت دیگر قبل از آنکه به جمع بندی برسند یک جنگ روانی در آغاز اجلاس ایجاد شده و با فضاسازی رسانه ای سعی می شود افکار عمومی را به سمت کنار گذاشتن دولت آقای اسد رهنمون سازند.»
محمد ایرانی در گفتگو با فرارو تحلیل میکند
«امروز مسئله ماندن یا نماندن اسد در قدرت به شدت تضعیف شده است. یعنی پس از قضایای مربوط به خلع سلاح شیمیایی سوریه، موضوع کناره گیری اسد از قدرت از ادبیات سیاسی غربی ها حذف شده است.»
محمد ایرانی در گفتگو با فرارو طرحهای خروج سوریه از بحران را تحلیل میکند
«آمریکایی ها نگران این هستند که اگر طرح مسالمت آمیزی که نظرات روسیه و طرف های منطقه ای را مدنظر قرار ندهد، به مرحله اجرا درآید؛ احتمالا آینده سوریه به سمتی برود که گروههای تندرو در آن تعیین کننده باشند و اولین نزاع بعد از هر اتفاقی که در سوریه بیفتد باید میان جامعه جهانی و تندروهای نزدیک به جریان القاعده باشد.»
سفیر سابق ایران در لبنان در گفتگو با فرارو بررسی کرد:
«هرچند ممکن است سوریه در یک مقطع زمانی کوتاه مدت و صرفا از بابت اینکه پیامی برای قدرت های منطقه ای یا بین المللی داشته باشد، از صدور بحران به لبنان بهره برداری مقطعی کند؛ اما من تصور می کنم بیشترین بهره را دشمن مردم لبنان و به خصوص دشمن مقاومت می برد که تلاش می کند به هر شکلی حزب الله را که در مقابل تجاوزگری اسرائیل ایستاه است به صحنه داخلی لبنان مشغول کند تا بدین وسیله بیشترین بهره را ببرد.»
مدتهاست ناامنی و بی ثباتی و خشونت جزئی از زندگی سیاسی مردم لبنان شده است. سالیان طولانی است و مردم نیز به این امر عادت کرده اند. ترور و انفجار اصلا موضوع جدیدی در قاموس حیات لبنانی ها نیست. می تواند در شرق یا غرب کشور، شمال یا جنوب آن به گونه ای متناوب تکرار شود؛ می تواند قربانیان آن روسای جمهور، روسای دولت، وزرا، نمایندگان پارلمان، شخصیت های امنیتی، سیاسی، فرهنگی و رسانه ای، سفرا و حتی علمای دینی باشد. آنگاه که آسایش و آرامش پدید آید نوبت غرش جنگنده های اسرائیلی و شکستن دیوار صوتی است که به ویژه بر اهالی جنوب و بقاع غربی تقریبت به امری عادی تبدیل شده است.
محمد ايراني در گفتگو با فرارو بررسي كرد:
«فشار 14 مارس در صحنه داخلي كه اكنون اوضاع آن به هم ريخته است اين خواهد بود كه دولت كنار رود و سپس در داخل مجلس با توجه به اينكه مقداري تركيب سياسي به هم خورده در صدد خواهد بود دولت جديدي روي كار آورد كه برخاسته از نگاه 14 مارس و مخالفين دولت سوريه باشد.»