انتقاد انجمن نویسندگان کودک و نوجوان از سخنان وزیر آموزش و پرورش:
«کاش رویهی آقای رئیسجمهور در پاسخگویی صادقانه و سریع، سرمشق مدیران دولت هم قرار بگیرد، چرا که شأن دولت وفاق و وزرای آقای پزشکیان بالاتر از تلاش برای پنهانکاری بیحاصل است که ناخواسته آنها را به دام سخنان خلاف واقع میاندازد و امیدواریم ایشان نیز به گفتوگو و تعامل با نهادها و تشکلهای دلسوز و تخصصی این حوزه روی بیاورد.»
فعال سیاسی اصلاح طلب مطرح کرد
«این روزها حوادث برقآسای سوریه، چشم جهانیان را خیره کرده و چشم ما را بیشتر. این اتفاقات بزرگ که در کنار ما شکل میگیرند، در سرنوشت ما تأثیر میگذارند. پس باید دقت داشت ایران بسیار مهم است، مراقب ایران باشیم. در این راستا، ادبیات و عمل دولتمردان هرچه بلندمرتبهتر بایستی در همان چارچوب امر ملی، آشتی ملی، وفاق ملی و تقویت مبانی ملی ایران باشد و لازمه آن مشارکت واقعی و حداکثری همه ایرانیان در هر کجای کشور و با هر زبان و هر آداب و رسوم در اداره امور از بالاترین سطوح تا سطوح میانی و پس از آن است.»
«به هرچه میخواهیم دست بزنیم، میگویند به این دست نزن، در برق مشکل داریم، در آب مشکل داریم، در گاز مشکل داریم... همه چیز پر از مشکل است. به هر جا دست بزنیم، یک جا دردش میآید.» این نوع ادبیات شاید اشی از آن است که وقتی جایی که میخواهیم برویم، جز به رؤیا نمیماند و اینکه چرا باید به آنجا برویم، هم اصولاً مشخص نیست، طبعاً سازمان اداری و اجرائی هم خود را بیگانه احساس کرده و کاری جز گذران امور روزمره نمیکند و انواع چشماندازها و سیاستهای کلان و... روی کاغذ میمانند.
علی ربیعی دستیار ویژه رئیس جمهور در امور اجتماعی گفت: یکی از برنامههای مهم دولت افزایش و بهبود وضعیت سازمانهای مردم نهاد است و در این مسیر برای تسهیل صدور مجوزها و حفظ بقای نهادهای پیشین، برنامهریزی و سیاستگذاری میشود.
دولتِ وفاق، شرکت سهامی یا دولت ائتلافی نیست
«محمدجواد ظریف» درخصوص تحقق شعار وفاق ملی رئیس جمهور، گفت: ۱۰۰ روز اول دولت چهاردهم با مدیریت خوب، صریح و صادقانه دکتر پزشکیان دستاوردهای خوبی به ویژه در زمینه « وفاق » داشته است.
رئیس مرکز رسانه مجلس:
ایمان شمسایی به اتفاقات اخیر دولت و مجلس واکنش نشان داد.
کیست که نداند نقش ظریف در پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات دو مرحلهای تیرماه ۱۴۰۳ و حذف باقر قالیباف در همان مرحله اول تا چه حد بوده و خشم او از حسن روحانی که ظریف ۸ سال وزیر و معتمد او بوده تا چه اندازه است.
روزنامه اصولگرا مطرح کرد:
«معنای سخنان استاندار جدید مازندران این میشود که او خودش در حالی استاندار دولت شده که به اصلیترین شعار و سیاست رئیسجمهور اعتقاد ندارد و در عین حال میگوید نباید افرادی در سمتهای اجرایی استانی منصوب شوند که اعتقادی به گفتمان پزشکیان ندارند!»
رئیسجمهور گفت: «انتقادها را با جان و دل میپذیریم، اما معتقدم اگر اختلاف را کنار بگذاریم و بهجای بهانهجوییها دست در دست هم بدهیم، قطعاً خواهیم توانست بر همه مشکلات غلبه کنیم.»
«پیشبرد سیاست وفاق دو وجه دارد: یکی، مواجهه با رادیکالیسم و بهویژه کنترل بازوی پارلمانی آن در برابر اقداماتی، چون مذاکرات، رفع فیلترینگ و آزادسازی اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی؛ و دوم، مواجهه با پوپولیسم که از برخورد با رادیکالیسم دشوارتر و پیچیدهتر است و آفات و آثار آن برای ملک و ملت افزونتر و درازدامنتر.»
ظریف، اما جایگاه ویژهای در فضای سیاسی دارد. او در ایران و حتی در سطح بینالمللی، مخالفانی سرسخت دارد. این مسئله نه تنها به نقش او در برجام بازمیگردد، بلکه به توانایی ظریف در پیشبرد دیپلماسی و تأثیرگذاری بر روندهای سیاسی نیز مربوط است.
امام جمعه اهل سنت زاهدان گفت: دکتر پزشکیان مردم زحمتکش استان سیستان و بلوچستان را مورد تفقد قرار دادند.
« ما نمیتوانیم در این شرایط از یک وفاق ملی حرف بزنیم، چرا که تنوع سبکهای زندگی، باورها و هنجارها به حدی است که ایجاد یک اجماع واقعی میان همه افراد جامعه بسیار دشوار است.»
«بیچاره دولت پزشکیان؛ از روزی که کلمه وفاق را بر زبان جاری کرد تا به امروز روز خوش ندیده. البته مقصر اصلی خود اوست. در سرزمین وزن و قافیه تو هرچه بگویی، برای خودت دردسر درست کردهای. پزشکیان همانطور که عقل به خرج داد و هیچ وعدهای به کسی نداد، میتوانست این کلمه را هم بر زبان نیاورد.»
یک اقتصاددان برجسته نسبت حضور برخی افراد در اطراف رئیسجمهور هشدار داد. موسی غنینژاد، خطاب به رئیسجمهور گفت: یک عده آدمهای مشکوک که حرف زدن درست هم بلد نیستند نباید به عنوان وفاق ملی دور شما بچرخند. معنای « وفاق ملی» این نیست که شما یک عده «ایرانستیز» را دور خود جمع کنید.
موسوی لاری:
«باید بتواند این کار را انجام دهد. در داخل باید این رفتارهای غیر اصولی که ملت را از دولت جدا کرده را کنار بگذارد. اگر پزشکیان غیر از این عمل کند، او تنها میماند، حامیانش از او فاصله میگیرند و کمپینهای ما پشیمانیم زودتر از موعد شروع به کار میکنند و دولت با معضل روبرو میشود.»
«این را که کمترین تغییری حتی در ادبیات نه رئیسجمهور و نه وزیر خارجه و نه هیچکدام از دولتمردان درباره مسائل منطقه و اروپا و غرب پیش نیامده که هیچ، بلکه با وجود کوبیدن بر طبل جنگ در صداوسیما و اغلب تریبونهای رسمی در برخی موارد ادبیات وزیر خارجه ما از ادبیات برخی امامان جمعه هم شدیدتر و غلیظتر است، باید به حساب نظریه وفاق رئیسجمهور گذاشت؟ و این را که سخنگوی خوشگوی دولت برخی اقدامات معمول و مرسوم مثل افزایش دستمزد اضافهکاری پرستاران را بهعنوان موفقیتهای دولت و تحت عنوان دستاورد مطرح میکند، باید نتیجه همین وفاق دانست؟»
«در مجموع شاید وفاق ملی توسط رئیس جمهور تعریف نشود، بهتر باشد، شاید هم آقای پزشکیان فکر کرده به صورت کلی مطرح کند، بهتر باشد. بهر صورت من فکر میکنم راهش این است و امیدوارم آقای پزشکیان همانطور که تا الان عمل کرده، به همین ترتیب عمل کند و بتواند کاری را از پیش ببرد. در واقع مواردی وجود دارد که اگر فرد بخواهد خیلی تعریف کند ممکن است جاهایی خلاف آن دربیاید، شاید همان طرح کلی آن بهتر است.»
«حال میخواهیم وفاق ملی را بین طرفداران این دو دسته ایجاد کنیم، باید هر دو تفکر بر سر مسائل و مصالح ملت تفکر کرده و سنگ اندازی نکنیم. در هر دورهای یک جناح فکری روی کار آمده است و در حال حاضر نیز اعتدالیون و اصلاح طلبان دولت را به دست گرفتند. آن اقلیت هم در معنای وفاق ملی باید همکاری کنند، سنگ اندازی نکنند، حرفهایی که موانع علیه دولت ایجاد میکند را بیان نکنند؛ معنای وفاق ملی این است.»
«رویه دولت پزشکیان در انتصاب مدیران که هر دو گرایش عمده سیاسی را دربرمیگیرد، همان وفاق است. وفاق یعنی با حفظ تفاوت سلایق سیاسی، برای مدیریت امور و کاهش مشکلات همکاری کنیم. اینکه چنین رویهای در عمل چه پیامدی خواهد داشت باید دستکم چند ماهی صبر کرد و ثمره این سیاست را دید، اما مسأله این است که همین رویه مورد انتقاد قرار گرفته است. هم اصولگرایان درون و بیرون مجلس از انتصابها انتقاد کردهاند و هم اصلاحطلبان. »