«از روز یکشنبه که آقای همتی استیضاح شده است، برخی از طرفداران سنتی رئیس‌جمهور محترم، پایان وفاق را اعلام کرده‌اند. بهانه چیست؟ چرا یکی به رأی نماینده‌ها استیضاح و دیگری به حکم قانون ناگزیر از استعفا شده است؟ سخن خیرخواهانه با آقای رئیس‌جمهور این است که همین خط صادقانه‌ای را که پیش گرفته‌اید، ادامه دهید و از زیاده‌خواهی بدخواهان تأثیر نگیرید.»
محسن مهدیان، مدیرمسئول روزنامه همشهری، در یادداشتی با عنوان «خیرخواهانه با رئیس‌جمهور درباره وفاق» رئیس دولت چهاردهم را بر ادامه راهش با تکیه بر وفاق ملی تشویق کرده است.
او در این زمینه نوشت: از روز یکشنبه که آقای همتی استیضاح شده است برخی از طرفداران سنتی رئیس‌جمهور محترم، پایان وفاق را اعلام کرده‌اند. بهانه چیست؟ چرا یکی به رأی نماینده‌ها استیضاح و دیگری به حکم قانون ناگزیر از استعفا شده‌است؟
اما سخن خیرخواهانه با آقای رئیس‌جمهور این است که همین خط صادقانه‌ای را که پیش گرفته‌اید ادامه دهید و از زیاده‌خواهی بدخواهان تأثیر نگیرید.
خالصانه باید گفت که درست تشخیص داده‌اید. مهم‌تر از وفاق نداریم. وفاق هدف نیست ولی مهم‌ترین وسیله است. ما با وفاق به همه‌جا خواهیم رسید. وفاق، فناوری به‌کارگیری قدرت جمع برای رسیدن به اهداف بلند است. تشخیص درستی داده‌اید. در کشور ما بهترین تصمیم‌ها نیز بدون وفاق نتیجه نخواهد داد. وفاق راه و رسم تعامل اخلاقی برای برداشتن بار‌های بزرگ است.
اما وفاق چه نیست؟ وفاق حتما یکی‌شدن نیست. حتما نعل‌به‌نعل دولت راه‌رفتن نیست. حتما نقدنکردن و سکوت نیست. حتما تعطیلی مطالبه نیست. حتما عبور از قانون نیست. وفاق یعنی قانون سرجای خود، تکثر سرجای خود، اختلاف سلیقه به‌جای خود، نقد و گلایه به‌جای خود، اما برای رسیدن به اهداف ملی و مشترک باید از موضع شخصی و جریانی‌مان کوتاه بیاییم. طبیعی است زمانی رعایت این اصل اخلاقی ضروری است که بتواند ما را به هدف مشترک برساند. در غیراین‌صورت توقف در ظاهر وفاق، مخدر است.
وفاق ریاکارانه تنها خلسه‌ای از حکمرانی یکدست می‌سازد و باری از دوش مردم برنمی‌دارد. نقد و گلایه و اصلاح و تغییر هست، اما به روش دلسوزی نه جگرسوزی؛ به قصد دست‌گیری و نه مچ‌گیری. اگر جایی هم از ظاهر وفاق عبور می‌شود، غرض و نیت اصلی باطن وفاق و ایصال نهایی به مقصود عالی دولت است. غرض وفاق، همدلی و نصرت است ولو در جایی با تلخی محقق شود.
با این توضیح آقای پزشکیان مسیر درستی را پیش رفته‌اند. عرض خیرخواهانه این است که اجازه ندهند روایت‌های انحرافی از وفاق غالب شود؛ روایت کسانی که با نعل وارونه از این اصل اخلاقی، منیت و خودخواهی را نتیجه می‌گیرند و غرض نهایی‌شان این است که تنها ما حقیم و دیکتاتورمآبانه می‌خواهند وفاق را ابزار سرکوب قانون و تکثر و نقد و مطالبه کنند.
آقای پزشکیان، پروژه وفاق با کسانی پیش می‌رود که از بن وجود به اهداف عالیه انقلاب اعتقاد دارند، نه دیکتاتوری ظاهرگرایانی که پشت نقاب وفاق صف بسته‌اند. وفاق حقیقی را آنهایی پیش می‌برند که ولو در ظاهر همرنگ شما نیستند و در مواردی دلسوزانه نقد می‌کنند، اما با تمام وجود پای تلاش دولت برای خدمت به مردم ایستاده‌اند و موفقیت شما را توفیق انقلاب و اسلام می‌دانند.
