فرارو- در پی وقوع دو قتلی که طی یک هفته برای مقامات افغانستان رخ داد، سوال هایی بسیاری مطرح می شود که آیا حامد کرزای پیش از خروج کامل نیروهای غربی از افغانستان تا سال 2014، بر سر قدرت می ماند یا سقوط خواهد کرد.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از گاردین، ترور یکی از متحدان نزدیک حامد کرزای، رئیس جمهور افغانستان و کشتن برادر ناتنی وی در طول تنها یک هفته منجر به طرح سوال های جدیدی در مورد سرنگونی ساختار متزلزل قدرت افغانستان پیش از خروج نیروهای غربی شده است.
جان محمد خان، مشاور ارشد کرزای به همراه هاشم وطنوال، عضو مجلس نمایندگان، در منزل خود در کابل توسط نیروهای طالبان ترور شدند. کشته شدن دو تن از قدرت های افغان که پیش از این غیر قابل دسترسی به نظر می رسیدند، شوک عظیمی را به دولت افغانستان وارد کرده است.
احمد شان بهساد، از اعضای مجلس افغانستان تصریح کرد: «کشته شدن این دو نفر بیانگر ضعف و ناکامی سیاست های کرزای است، این شرایط یک بحران جدی بوده و نشان می دهد کرزای کنترل و نظارت خود بر کشور را از دست داده است.»
طالبان اعلام کرده اند که قتل ها را آنها صورت داده اند اما این امر هنوز تایید نشده، از سویی دیگر هنوز به درستی مشخص نیست که چه کسی پشت پرده برنامه ترور احمد ولی کرزای بوده است.
این دو مقتول نقاط مشترک بسیاری داشته اند؛ احمد ولی نزدیک ترین برادر و نقطه اتکا و حامی کرزای در قندهار بود. خان نیز از سوی برخی پدر خوانده برادران کرزای توصیف می شد.
هر دوی آنها از جنگ سالاران افغانستان محسوب می شدند که با زور به قدرت رسیده و ثروت بسیاری را از تجارت مواد مخدر کسب کرده بودند. در شرایطی که موسسات و سازمان های مشروع و قانونی چندانی در افغانستان وجود نداشت، غرب برای مبارزه با طالبان به این دو تن اتکا می کرد.
احمد ولی گروهی متشکل از شبه نظامیان را راه اندازی کرده بود که با نیروهای ویژه ناتو و سیا همکاری داشتند. خان به عنوان دیگر عضو قبیله سرشناس و پشتون پوپولزای در سال 2006 به دلیل نارضایتی نیروهای آلمانی از فعالیت های وی در زمینه مواد مخدر، اوروزگان را ترک کرد اما همچنان بر این منطقه نفوذ داشت. برادرزاده وی ارتش خصوصی در اوروزگان راه اندازی کرد که به مبارزه با طالبان کمک و از نیروهای ناتو حمایت می کند.
مهمترین مسئله تاثیر روانی ناشی از این اتفاقات بر کرزای است. تحلیل گران معتقدند نظام افغانستان بر پایه حمایت و پشتیبانی است و عدم توانایی کرزای در محافظت از نزدیک ترین حامیان و متحدانش پیامدهایی را خواهد داشت. حال مردم افغانستان با تردید کمتری به بازگشت طالبان در آینده ای نزدیک می اندیشند و برای نجات از آن اقداماتی را صورت خواهند داد.
با خروج نخستین گروه از سربازان غربی از افغانستان، ترس و نگرانی ها افزایش یافته است. حال بیشتر خانواده های افغان پسران خود را برای تحصیل به خارج می فرستند یا با پرداخت پول به قاچاقچیان، آنها را از مرز رد می کنند، آنها هیچ اعتمادی به موسسات و سازمان ها برای نجات شان در آینده ندارند.
