پاکیزگی لباس‌ها اکنون یک مشکل اخلاقی و زیست محیطی است: اگر نشوییم لباس‌ها بوی بدی می‌دهند و اگر زیاد بشوییم به محیط زیست آسیب می‌رسانیم. پس چه باید کرد؟
فرارو- نظافت قبلاً بسیار ساده بود، اکنون این موضوع باعث سردرگمی اخلاقی و عملی در مورد شستشوی لباس‌ها شده است.
به گزارش فرارو به نقل از تلگراف، آژانس محافظت زیست محیطی دولت فرانسه قوانین روشنی در مورد دفعات شستن لباس‌ها صادر کرده است: ۳۰ روز پس از شستن شلوار جین، ۵ روز پس از پوشیدن تی شرت و ۳ روز برای لباس‌های ورزشی. به طور کلی تمیز به نظر رسیدن و احساس تمیزی یک دغدغه بزرگ قرن بیست و یکم است. یک نظرسنجی اخیر توسط دانشگاه فناوری چالمرز در سوئد، نشان داد افراد اهمیت زیادی به این موضوع می‌دهند که دیگران آنها را تمیز بدانند. این ارزش نزد آنان بسیار بیش از نگرانی در مورد اثرات زیست محیطی شستن بیش از حد لازم لباس‌ها است. با این حال، عوامل دیگری نیز وجود دارند که باعث می‌شوند بعد از یک بار پوشیدن، لباس‌ها را در سبد لباس‌های شسته‌شوی بیاندازیم. به نظر می‌رسد شستن برای برخی افراد تقریباً به یک سرگرمی تبدیل شده است. علاوه بر تمام پلاستیک‌های یکبار مصرف و بار شیمیایی عطر مصنوعی، روشن کننده‌های البسه و موارد مشابه، آسیب ناشی از ورود ریز ذرات الیاف مصنوعی به اکوسیستم دریایی نیز وجود دارد.
ساده‌ترین روش، گذاشتن لباس‌ها در خارج از کمد لباس به مدت ۲۴ ساعت پس از پوشیدن است. پیراهن، بلوز و شلوار را روی چوب لباسی آویزان کنید و بافتنی‌ها و تی شرت‌های پوشیده شده را روی یک صندلی پهن کنید. بوی عرق یا حتی عطر از این طریق از لباس خارج می‌شوند. اگر این کار راه کارساز نبود می‌توانید با یک اسپری خوشبو کننده لباس‌هایتان را اسپری کنید. اتو کشیدن با استفاده از یک بخارشوی دستی نیز به تمیز ماندن لباس‌ها کمک می‌کند. بخار این دستگاه‌ها به هر لباسی حس تازگی و تمیزی می‌بخشند، بوی کهنگی را از بین می‌برند و چین و چروک‌ها را بدون نیاز به شستشو یا میز اتو صاف می‌کند. بخار دادن ۹۶ درصد باکتری‌ها را نیز از بین می‌برد و هیچ میکروالیافی در سیستم آب آزاد نمی‌کند.
خیر. خشک شویی سنتی از مواد شیمیایی استفاده می‌کند که سموم را در هوا و منابع آب آزاد می‌کند. خشک‌شویی‌های مدرنی وجود دارند که از تکنیک‌های دوستدار محیط زیست استفاده می‌کنند، اما خشکشویی در خانه نیز ممکن است. البته استثنا‌هایی نیز وجود دارد، اگر چیزی بسیار ظریف، با مهره‌ها یا پولک، بسیار گران‌قیمت است یا ارزش احساسی دارد، آن را نزد خشکشویی ببرید.
خشک کردن لباس‌ها با هوا برای لباس‌ها، محیط زیست و قبض برق بهتر است. گزینه دیگر خشک کن حمام است که می‌تواند به خشک کردن لباس‌ها در فصل‌های سرد یا مرطوب کمک کند. به طور کلی، برای طبیعت بهتر است از خشک کن لباسشویی استفاده نکنید.
مواد شوینده مایع لباسشویی در واقع باید غیرقانونی باشند. این محصولات ۹۰ درصد آب هستند و در ظروف پلاستیکی یکبار مصرف به فروش می‌رسند. جایگزین‌های بسیار بهتری نسبت به مایع‌های لباسشویی وجود دارد. قرص‌های لباسشویی داستان پیچیده تری دارند. برخی مطالعات نشان داده‌ان پلیمر محلول در آب موجود در این قرص‌ها یک مونومر سمی آزاد می‌کند که وارد سیستم آب شده و به حیات دریایی آسیب می‌رساند. برخی دیگر از محققان ادعا می‌کنند این پلیمر‌ها پیچیده‌تر هستند و تحقیقات بیشتری برای نتیجه گیری قطعی مورد نیاز است.
نرم کننده‌های البسه نیز موضوع بحث برانگیز هستند، زیرا از ۹۰ درصد آب تشکیل شده، در بطری‌های پلاستیکی یک بار مصرف به فروش می‌رسند و رنگ و عطر شیمیایی زیادی دارند. سرکه سفید با قطره‌های روغن اسطوخودوس جایگزینی بسیار عالی است که برای محیط زیست خطرناک نیست. لکه گیر‌ها که سفید کننده اکسیژن یا پرکربنات سدیم هستند و معمولا به صورت پودر به فروش می‌رسند غیر سمی و بی خطر هستند.
کارشناسان پیشنهاد می‌کنند شلوار‌ها را هر روز تمیز کنید و حوله را پس از سه تا چهار بار استفاده بشویید. ملحه‌ها نیز اگر تمیز نگه داشته شوند و دائما با پتو پوشانده نشوند پس از دو هفته استفاده نیاز به شستشو پیدا می‌کنند. با این حال کارشناسان پیشنهاد می‌دهند تا حد ممکن تعداد دفعات شستن لباس، ملحفه و حوله‌ها را کاهش دهید و برای تمیز نگه داشتن آنها از روش‌هایی که در ابتدا توضیح داده شد استفاده کنید. از این طریق لباس‌های شما عمر طولانی‌تری خواهند داشت و آسیب کمتری به محیط زیست وارد خواهید کرد.
