January 16 2025 - پنجشنبه ۲۷ دی ۱۴۰۳
- RSS
- |
- قیمت خودرو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- پیوندها و آگهی ها
- |
- آرشیو
- |
- تماس با ما
- |
- درباره ما
- |
- تبلیغات
- |
- استخدام
اگرچه قبیله هادزا زندگی دور از دنیای مدرن دارد، اما سبک زندگی سنتی آنها حاوی عناصر بسیاری از گذشته بشریت و ارتباط عمیق با طبیعت است و برای کسانی که خارج از قبیله هستند مانند سفر به تاریخ بشر است.
فرارو- قبیله هادزا که در منطقه سرنگتی تانزانیا زندگی میکنند، به شیوه زندگی سنتی خود ادامه میدهند و از دنیای مدرن جدا شدهاند.
به گزارش فرارو، این قبیله به سنتهای هزاران ساله خود به عنوان یکی از آخرین جوامع شکارچی-گردآورنده در جهان ادامه میدهد.
افراد زیادی در قبیله در گروههای سنی مختلف از ۷ تا ۷۰ سال وجود دارند. در میان افراد قبیله به ویژه زنان، کودکان و سالمندان لباسهای بسیار رنگارنگ و طرح دار میپوشند. این افراد برای اینکه نشان دهند با طبیعت یکی هستند، بیشتر با پای برهنه یا با دمپایی راه میروند. به ویژه شکارچیان از پوست حیواناتی که شکار میکنند به عنوان لباس استفاده میکنند.
این قبیله برای سرپناه خود کلبههای کوچک و گردی از شاخههای درخت و بوته میسازند و در فصل بارندگی از غارها استفاده میکنند.
هنگامی که حیوانات از یک منطقه خاص مهاجرت میکنند، اعضای قبیله با آنها مهاجرت میکنند. قبیلهای که دائماً از جایی به مکان دیگر میرود ترجیح میدهد دور از افراد دیگر زندگی کند.
شکارچیان هادزا از کمان، تیر و چاقوی دست ساز استفاده میکنند. در حالی که تاندونهای حیوانات برای سیمهای کمان استفاده میشود، تیرها از چوب و نوک پیکانها از سنگ ساخته شدهاند.
این جماعت که بیشتر با حرکت بی صدا در طبیعت با تیر و کمان به شکار میپردازند با هماهنگی که با طبیعت به دست آوردهاند جلب توجه میکنند. مردان در سنین پایین آموزش شکار میبینند و میتوانند حیواناتی مانند موش، پرندگان و خرگوش را به تنهایی شکار کنند، اما آنها به صورت گروهی با سگها برای شکار طعمههای بزرگتر میروند.
تعداد زیادی سگ نیز گروههای شکار را همراهی میکنند. سگها نیز به یافتن طعمه کمک میکنند. در منطقهای که این قبیله زندگی میکند، جمجمه حیوانات بر روی شاخههای برخی درختان وجود دارد.
شکارچیان در طول شکار از استراتژیهای قابل توجهی برای همکاری استفاده میکنند. اعضای قبیله که با حیوانات شکار شده غذا درست میکنند، به طور ملموس یک اصل اساسی زندگی شکارچی-گردآورنده را نشان میدهند.
اگرچه تماس اروپاییها با هادزا، به اواخر قرن نوزدهم برمی گردد، اما تلاش برای اسکان این قبیله، روی آوردن به کشاورزی و مسیحی کردن آنها ناموفق بود.
زبان مردم هادزا که عموماً در گروههای ۳۰-۲۰ نفری زندگی میکنند، کاملاً منزوی هستند. مشخص است که هیچ سلسله مراتبی در گروهها وجود ندارد و قبیله به اعضای مسن احترام میگذارد.
هادزاها علاوه بر شکار، عسل و میوه نیز مصرف میکنند. اگرچه قبیله هادزا زندگی دور از دنیای مدرن دارد، اما سبک زندگی سنتی آنها حاوی عناصر بسیاری از گذشته بشریت و ارتباط عمیق با طبیعت است و برای کسانی که خارج از قبیله هستند مانند سفر به تاریخ بشر است.