تلسکوپ‌های فضایی بزرگ بسیار خوب هستند، اما اینکه بتوانید اجرام آسمانی را با چشمان خود ببینید بسیار جالب‌تر است.
فرارو- خوشبختانه سال ۲۰۲۴ یک سال پرچمدار برای ستاره‌نگاران بود، یک خورشید گرفتگی کامل همراه با شامل شفق‌های قطبی در هر دو قطب، یک ستاره دنباله‌دار به اندازه کافی درخشان و ... بود!
به گزارش فرارو به نقل از پاپ سای، بی‌شک به یاد ماندنی‌ترین رویداد آسمانی سال ۲۰۲۴ خورشید گرفتگی کاملی بود که در چندین ایالت ایالات متحده، شمال مکزیک و شرق کانادا، در تاریخ ۸ آوریل قابل مشاهده بود. سکوت پرندگان و دیدن سایه‌ها به جرئت تجربه قابل توجه و فروتنانه‌ای برای ساکنین این مناطق بود. در این خورشید گرفتگی، خورشید به طور کامل ناپدید شد و کاهش شدید دما به راحتی احساس می‌شد. حاضران توانستند برای چند دقیقه به شکوه نقره‌ای این پدیده خیره شوند.
تاج خورشید همچنین مسئول یک منظره بسیار متفاوت دیگر، تنها یک ماه پس از این خورشیدگرفتگی بود. یک سری شعله‌های قوی برخی از گاز‌های تشکیل دهنده تاج خورشید را kdc منفجر کردند. این ماده پرتاب شده به منظومه شمسی سرازیر شد و هنگامی که با میدان مغناطیسی زمین مواجه شد، آسمان شب را روشن کرد: هر دو شفق قطبی شمالی و شفق قطبی جنوبی به ترتیب در شمال و جنوب کره زمین بیشتر از حد معمول قابل مشاهده بودند.
آیا می‌دانستید خورشید گرفتگی کامل تنها کسوفی نبود که در سال ۲۰۲۴ اتفاق افتاد؟ در سال ۲۰۲۴ ساکنین کره زمین همچنین یک خورشید گرفتگی حلقوی در ماه اکتبر(مهر) را مشاهده کردند. هر دو نوع کسوف شامل عبور ماه از بین زمین و خورشید می‌شود، اما بر خلاف ماه گرفتگی کامل، در خورشید گرفتگی حلقوی، ماه به اندازه کافی بزرگ نیست که به طور کامل خورشید را پنهان کند. نتیجه این اتفاق یک خسوف به اصطلاح «حلقه آتش» است. مسیر خورشید گرفتگی حلقوی ۲۰۲۴ بیشتر از اقیانوس آرام می‌گذشت، اما از جنوب شیلی و آرژانتین و همچنین از راپا نویی نیز قابل مشاهده بود.
۲۰۲۴ همچنین درخشان‌ترین ستاره دنباله‌دار از زمان عبور هیل باپ در سال ۱۹۹۷ را به همراه داشت. ستاره دنباله‌دار مورد بحث، دنباله‌دار اِی ۳ بود که به عنوان تسُکینشان- آتلس نیز شناخته می‌شود، و در ماه اکتبر در آسمان ما ظاهر شد. این ستاره دنباله‌دار به اندازه‌ای درخشان بود که با چشم غیرمسلح نیز دیده می‌شد و دارای ویژگی نادری بود: یک ضد دم، به‌جای دور شدن از خورشید، به سمت خورشید نشانه رفته بود.
زمانی که صحبت از ستاره‌های دنباله دار‌ها شد، این بقایای یک ستاره دنباله دار دیگر به نام سوئیفت-تاتل، که آخرین بار در سال ۱۹۹۲ از کنار زمین گذشت، است که مسئول بارش شهابی سالانه پِرسید شده است. پِرسید یکی از اصلی‌ترین تقویم‌های اخترشناسان آماتور است که هر ماه اوت آسمان ما را روشن می‌کند. امسال نیز از این قاعده مستثنی نبود و این واقعیت که ماه در حوالی نیمه شب در اوج بارش غروب کرد، سال ۲۰۲۴ را برای دیدن بیشترین تعداد شهاب‌سنگ مناسب کرد.
اگر ماه اخیراً به نظر شما بسیار بزرگ به نظر می‌رسد، تصورش را هم نمی‌توانید کنید که اواخر سال ۲۰۲۴ چهار ابرماه در آسمان دیده شد. پدیده اَبر ماه زمانی اتفاق می‌افتند که ماه کامل با عبور نسبتاً نزدیک ماه به کره زمین همزمان می‌شود و باعث می‌شود که ماه در آسمان شب به‌طور غیرعادی بزرگ به نظر برسد. ماه کامل در اوایل این ماه نیز به دلیل دیگری غیرمعمول بود، به نظر می‌رسد که تا سال ۲۰۴۳ ماه در دورترین نقطه شمالی خود قرار داشته باشد.
در نهایت، چیزی کاملاً متفاوت: در ژوئیه(تیر) امسال، فلیکس شوفبانکر از تلسکوپ خود برای گرفتن تصاویری از فضاپیما به نام شن‌لونگ استفاده کرد که چین هرگز وجود آن را تایید نکرده است. این فضاپیمای بدون سرنشین ده‌ها سال است که در حال توسعه بوده است و آنچه جهان در مورد آن می‌داند را تا حدی مدیون تلاش آماتور‌هایی مانند شوفبانکر هستیم.
