تفال به حافظ پنجشنبه ۵ مهر ۱۴۰۳؛ دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد....

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد
یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد

یا بخت من طریق مروت فرو گذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم.
چون سخت بود در دل سنگش اثر نکرد

شوخی مکن که مرغ دل بی‌قرار من
سودای دام عاشقی از سر به درنکرد

هر کس که دید روی تو بوسید چشم من
کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد

من ایستاده تا کنمش جان فدا چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

شرح لغت: بشد: برفت

تفسیر عرفانی:‌

۱- حضرت حافظ در بیت چهارم و پنجم به شما در مورد این نیت یاد آوری می‌کند:

گفتم شاید با گریه و زاری، دل محبوب را به سر رحم بیاورم، اما خیال باطلی بود. چون قطرات باران به سنگ سخت اثر نکرد.

* اگرچه بال و پر دل از غم شکسته شد، اما با وجود این خیال خام، عاشقی را از سر بیرون نکرد.

حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.

۲- این نیت دارای رنج و ناراحتی یکطرفه می‌باشد که جز فرسایش روح، نتیجه‌ای ندارد، اما اگر واقعاً مایل به انجام آن از صمیم قلب هستید، با استادی ماهر مشاوره کن و راهنمایی بخواه. سرعت عمل، دقت، علاقه و اراده را همراه ساز و با توکل به خدای یگانه و زیارت یکی از مشاهد متبرکه و ادای نذر خود، انشاءالله انجام می‌گیرد.

تعبیر غزل:

اتفاقی در زندگیت روی داده که تو را به شدت غمگین و ناراحت ساخته. از بخت و طالع خود گله مندی. اتفاقی است که افتاده و حسرت آن را خوردن بی فایده است. اما بدان که هیچ کس به فردای خود واقف نیست و هر آنچه خدا بخواهد اتفاق خواهد افتاد. پس به او توکل کن. با توانایی‌هایی که خودت هم از آن باخبری و در وجودت نهفته است، زندگیت را دوباره بساز که فردایت روشن است.