زهرا نژادبهرام در اعتماد نوشت: حداقل اقدامی عملی شاید بتواند هدیه مطلوبی برای زنان باشد این مهم نه تنها برای دولت مستقر که در دولت‌های قبل نیز قابل مشاهده بوده است که مساله زنان اولویت نیست، بلکه سیاست‌های تنبیهی برای برخی اقدامات اولویت بیشتری دارد. اما امروزه ابعاد آن وسیع‌تر و قربانیان جنسیتی آن نمایان‌تر شده است. در نهایت به نظر می‌رسد تغییرات اقلیمی که کشور را با چالش جدی در امر آب و هوا و زمین روبه‌رو کرده، در کنار بحران‌های اقتصادی در شرایط کنونی زنان به حاشیه رانده می‌شوند در حالی که زنان نیمی از جمعیت کشور هستند و قرار است در صحت و سلامت و امید و نشاط آیندگان را به وجود آورند و آینده را بسازند.
او افزوده است: بیایید از گفتاردرمانی خارج شویم و راهکار‌های عملی برای حمایت از آن‌ها تدارک ببینیم. از جرم‌انگاری برای زنان دوری کنیم و به سوی فرصت‌های تازه برای مشارکت بیشتر آن‌ها در ابعاد اقتصادی و اجتماعی و رفع مشکلات آن‌ها گام برداریم این وظیفه تاریخی حاکمیت است که به آن وفادار بماند.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
