محمد مهاجری فعال سیاسی اصولگرا در کانال تلگرامی خود نوشت: هرچه امسال هوای زمستان سرد و یخبندان نیست، هوای انتخابات به شدت سرد است. از فضای رسانه که فاصله می‌گیری و وارد متن زندگی مردم می‌شوی از همه چیز حرف می‌زنند جز انتخابات. تا دلت بخواهد درباره گرانی و اوضاع و احوال اقتصادی و اجتماعی حرف می‌زنند و به جان مسئولان دعای منشوری می‌کنند.
اگر همین جوری پیش برود، همین درصد‌های نظرسنجی‌ها که می‌گوید در تهران و کلانشهر‌ها زیر ١۵ درصد و در کل کشور حدود ٣٠ درصد مشارکت خواهد بود، آب می‌رود و اوضاع بی‌ریخت‌تر می‌شود.
دولت و حامیانش هم هیچ انگیزه‌ای برای ایجاد یک مجلس قوی که هر روز مزاحم‌شان شود، ندارند و معتقدند سری را که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند.
مجلسی‌های الآن هم تمام آرزویشان این است که ۴ سال دیگر روی صندلی‌های سبز بنشینند و کیف کنند. چه شغلی بهتر از این؟
پس چه باید کرد؟ چه هیزمی باید در تنور انتخابات ریخت تا گرم شود؟ فقط یک راه می‌ماند و آن حضور پرشور آقای رئیسی در انتخابات است. چگونه؟ به همین سادگی که ایشان از سمت خود استعفا دهد و انتخابات ریاست جمهوری همزمان با انتخابات مجلس برگزار شود. شخص آقای رئیسی هم مجدداً نامزد شود و با چند نامزد دیگر رقابت کند.
اصلاً هم نگران برد خودش نباشد؛ چون پیوستن ایران به بریکس و شانگ‌های و رشد شدید اقتصادی و کاهش تورم و افتتاح هزاران پروژه عمرانی و غش و ریسه رفتن همسایگان برای برقراری رابطه با ما و بی‌اثر شدن تحریم‌ها و... همگی پیروزی درخشان ایشان را در انتخابات تضمین می‌کند به‌طوری‌که سید محرومان این بار مشت محکم‌تری بر دهان حریفان و رقیبان می‌کوبد و همه را ناک‌اوت می‌کند و با رأی بسیار بالاتری روانه پاستور می‌شود.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
