مفاهمه وضعیتی از تفاهم هماهنگ با فرد یا گروهی است که امکان ارتباط بیشتر و آسانتر را فراهم می‌آورد. به بیان دیگر، مفاهمه، خوب کنار آمدن با شخصی دیگر یا گروهی از افراد است که از طریق داشتن اشتراکات حاصل می‌شود و این موضوع فرآیند ارتباط را آسانتر و معمولاً موثرتر می‌سازد.
فرارو- مفاهمه وضعیتی از تفاهم هماهنگ با فرد یا گروهی است که امکان ارتباط بیشتر و آسانتر را فراهم می‌آورد. به بیان دیگر، مفاهمه، خوب کنار آمدن با شخصی دیگر یا گروهی از افراد است که از طریق داشتن اشتراکات حاصل می‌شود و این موضوع فرآیند ارتباط را آسانتر و معمولاً موثرتر می‌سازد.
به گزارش فرارو، گاهی، مفاهمه به صورت طبیعی پیش می‌آید و شما بدون نیاز به تلاش اضافه، خود به خود با فردی جوش می‌خورید، و اغلب دوستی‌ها هم همینطور پیش می‌آیند. با این وجود، مفاهمه را با یافتن زمینۀ مشترک، ایجاد پیوند و همدلی، می‌توان ایجاد کرد و توسعه داد.
در اینجا به چگونگی ایجاد مفاهمه، به خصوص در ملاقات با اشخاص جدید می‌پردازیم. مفاهمه هم در زندگی شخصی و هم در زنگی شغلی ما اهمیت دارد؛ کارفرمایان به احتمال زیاد کسی را استخدام می‌کنند که فکر کنند با کارکنان فعلی‌شان بهتر کنار می‌آید. وقتی که ارتباطی نزدیک و تفاهم میان طرفین وجود داشته باشد، یعنی اگر مفاهمه باشد، روابط شخصی راحتتر ایجاد می‌شوند و شکل می‌گیرند.
اولین کار در روابط بین فردی موفق، تلاش برای ایجاد مفاهمه است. ایجاد مفاهمه یعنی جفت‌وجور کردن خود با شخصی دیگر. برای بسیاری، آغاز مکالمه با یک غریبه، رویدادی اضطراب‌زا است؛ ممکن است حرفی به ذهنتان نرسد و زبان بدن و رفتارهای غریب از خود بروز دهید. ایجاد مفاهمه در ابتدای یک گفتگو با شخص تازه، اغلب باعث می‌شود که نتیجۀ مکالمه مثبت‌تر باشد. هر قدر مضطرب هستید و استرس دارید، اولین کاری که باید بکنید این است که سعی کنید ریلکس باشید و آرامش خود را حفظ کنید. با کاهش در وضعیت، ارتباط ساده‌تر خواهد شد و مفاهمه افزایش خواهد یافت.
وقتی برای اولین بار با کسی ملاقات می‌کنید، بعضی نکته‌های ساده می‌تواند به کاهش فشار در موقعیت کمک کند و باعث شود که هر دو طرف احساس راحتی بیشتری کنند و از این رو به صورت موثرتر بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند:
برای حرف‌بافی اولیه از «موضوعات امن» و بی‌خطر استفاده کنید. راجع به تجربیات مشترک، آب و هوا، چطور سر از اینجا درآوردید، صحبت کنید. زیادی راجع به خودتان صحبت نکنید و از طرف مقابل سوالات مستقیم نپرسید.
به چیزی که طرف مقابل می‌گوید گوش دهید و به دنبال تجربیات و شرایط مشترک بگردید. این باعث می‌شود در مراحل اولیۀ ارتباط موضوعات بیشتری برای حرف زدن داشته باشید.
سعی کنید قدری عنصر طنز را وارد کار کنید. خندیدن با هم، هارمونی ایجاد می‌کند. راجع به خودتان یا شرایطی که در آن قرار گرفته‌اید شوخی کنید، اما از شوخی کردن راجع به دیگران اجتناب کنید.
حواستان به زبان بدنتان یا دیگر علائم غیرکلامی‌ای که می‌فرستید باشد. سعی کنید برای حدود ۶۰ درصد زمان ارتباط چشمی داشته باشید. راحت باشید و قدری به سمت طرف مقابل متمایل شوید تا نشان دهید که گوش می‌دهید.
قدری همدلی نشان دهید. نشان دهید که دیدگاه طرف مقابل را درک می‌کنید. یادتان باشد، مفاهمه به یافتن شباهت‌ها و «بودن روی یک طول موج» بر می‌گردد، در نتیجه همدل بودن به این موضوع کمک می‌کند.
یادتان باشد که طرف مقابل حس نکند که در مکالمه‌های اولیه دارید از او بازجویی می‌کنید. همانطور که شما ممکن است هنگام ملاقات و صحبت با افراد جدید، مضطرب بوده و راحت نباشید، آن‌ها نیز ممکن است همین حس را داشته باشند.
سعی کنید در طرف مقابل احساس راحتی ایجاد کنید، این موضوع به شما اجازه می‌دهد تا راحت باشید و مکالمه مسیر طبیعی خود را بپیماید.
اگرچه گفتگوهای اولیه می‌توانند باعث ریلکس شدن شوند، عمدۀ ایجاد مفاهمه بدون واژگان و از طریق کانال‌های ارتباطی غیرکلامی انجام می‌شود.
ما به صورت ناخودآگاه، از طریق علائم غیرکلامی مناسب، از جمله وضعیت بدن، حرکات بدن، تماس چشمی، حالات چهره و لحن صدا با دیگری مفاهمه ایجاد می‌کنیم و آن را حفظ می‌کنیم.
به صحبت کردن دو دوست دقت کنید و ببینید که چطور به صورت ناخودآگاه، ارتباط غیرکلامی یکدیگر را تقلید می‌کنند.
ما به صورت غریزی مفاهمه ایجاد می‌کنیم. این کار دفاع طبیعی ما در برابر مناقشه است که اکثر ما در اغلب مواقع بدنبال اجتناب از آن هستیم.
استفاده از زبان بدن مناسب مهم است؛ ما زبان بدن را پردازش می‌کنیم و بلافاصله آنچه بیان می‌کند را باور می‌کنیم. در حالی که ممکن است همان پیام اگر بخواهد با ارتباط کلامی منتقل شود، زحمت بسیار بیشتری را بطلبد. اگر آنچه که به صورت کلامی می‌گوییم، با آنچه که زبان بدنمان می‌گوید، جور در نیایند، فردی که با او ارتباط برقرار می‌کنیم، زبان بدنمان را باور خواهد کرد. از این رو، ایجاد مفاهمه با نمایش زبان بدن مناسب شروع می‌شود: پذیرا، ریلکس و باز باشید.
ضمن توجه به زبان بدن فردی که با او ارتباط برقرار می‌کنیم و همراهی با آن، همراهی با کلام ایشان نیز راهگشا خواهد بود. انعکاس و شفاف‌سازی آنچه که گفته شده، تاکتیک‌های مفیدی برای تکرار گفته‌های فرد مقابل است. این موضوع نه تنها نشان می‌دهد که شما به حرفهایش گوش می‌دهید، به شما فرصت می‌دهد تا از کلمات او استفاده کنید و بر شباهت‌هایتان و زمینۀ مشترک تاکید کنید.
نحوۀ استفاده از صدایمان نیز در ایجاد مفاهمه مهم است. وقتی که مضطرب یا تحت فشار هستیم، گرایش داریم که تند صحبت کنیم، و این باعث می‌شود که تحت فشار و مضطرب به نظر برسید. ما می‌توانیم، صدایمان و حجمش، و سرعت صحبت کردنمان را تغییر دهیم، تا هر چه می‌خواهیم بگوییم جالب‌تر به نظر برسد و از سویی ریلکس‌تر، بازتر و صمیمی‌تر به نظر برسیم. سعی کنید، صدایتان را پایین بیاورید، آرامتر و نرمتر صحبت کنید. این موضوع باعث می‌شود که راحتتر مفاهمه ایجاد کنید.
اگر نشسته‌اید، قدری رو به جلو به سمت فردی که با او صحبت می‌کنید متمایل شوید. دستهایتان باز باشد و پا روی پا نیاندازید. این زبان بدن باز است و به شما و طرفتان کمک می‌کند که احساس راحتی بیشتری کنید.
حدود ۶۰ درصد اوقات به طرفتان نگاه کنید. تماس چشمی زیادی داشته باشید، اما حواستان باشد که این کارتان باعث ناراحتی طرف مقابل نشود.
وقتی که گوش می‌دهید سر تکان دهید و حالات و صداهای تشویق‌کننده ابراز کنید.
در اوایل مکالمه از نام طرف مقابل استفاده کنید. این کار نه تنها مودبانه تلقی می‌شود، باعث می‌شود نام در ذهن شما تقویت شود و احتمال آنکه آن را فراموش کنید کمتر می‌شود.
از طرف مقابل سوالات باز بپرسید. سوالات باز نیازمند پاسخی فراتر از بله یا خیر هستند.
از بازخورد برای خلاصه کردن، انعکاس و شفاف‌سازی آنچه که طرفتان گفته است، استفاده کنید. این موضوع باعث می‌شود که سوءتفاهمی پیش نیاید.
راجع به چیزهایی صحبت کنید که به چیزهایی که طرف دیگر گفته مربوط بوده و به آن‌ها ارجاع دهند. پیوندهایی میان تجربیات مشترکتان پیدا کنید.
سعی کنید از خودتان همدلی نشان دهید. نشان دهید که دلیل احساس فرد مقابل را می‌فهمید، و می‌توانید از دیدگاه او مسائل را ببینید.
به نظرات طرف مقابل پر و بال دهید.
نسبت به طرف مقابل بی‌قضاوت باشید. الگوهای ذهنی و هر پیش‌زمینه‌ای که ممکن است نسبت به طرفتان داشته باشید را رها کنید.
اگر با طرف مقابل موافق نیستید، ابتدا دلیلش را مطرح کنید و سپس بگویید که با او موافق نیستید.
اینکه جواب سوالی نمی‌دانید و یا مرتکب اشتباهی شده‌اید را بپذیرید. صداقت همواره بهترین تاکتیک است و پذیرش اشتباهات باعث می‌شود به شما اعتماد کنند.
اصیل باشید و رفتارهای بصری و کلامی‌ای بروز دهید که در کنار هم تاثیر ارتباط شما را افزایش دهند.
طرفتان را تحسین کنید، از انتقاد بپرهیزید و مودب باشید.
