bato-adv

نقد فیلم «نابخشودنی» (Unforgivable)

نقد فیلم «نابخشودنی» (Unforgivable)
فیلم «نابخشودنی» با بازی ساندرا بولاک اصلا شبیه فیلم‌های مخصوص کریسمس نیست، زیرا احساس غالبی که در آن جریان دارد خشم و اندوه است. داستان گناهکاری که حتی بعد از آزادی از زندان هم از زندان گناهش خلاصی ندارد.
تاریخ انتشار: ۱۵:۰۸ - ۰۱ اسفند ۱۴۰۰

فرارو- این فیلم داستان زنی به اسم فلون روث اسلاتر (با بازی بولاک) است که به تازگی از زندان آزاد شده. او بیست سال به خاطر قتل یک پلیس در زندان بوده است.

به گزارش فرارو؛ ما از طریق مجموعه‌ای از فلاش‌بک‌ها می‌فهمیم که روث به همراه خواهر کوچکش کاترین زندگی می‌کرده. وقتی پلیس برای اجرای حکم تخلیۀ خانه به سراغ آن‌ها می‌آید، روث از تخلیۀ خانه امتناع می‌کند و در درگیری‌ای که پیش می‌آید به پلیس شلیک می‌کند.

شخصیت روث محور اصلی این فیلم است و ماجرای زندگی افراد دیگر در اطراف داستان روث روایت می‌شود. این افراد دیگر پسر پلیس، خواهر کوچک روث و خانوادۀ او هستند که به خانۀ قدیمی‌شان نقل مکان کرده‌اند. هر کدام از این شخصیت‌ها مسیر خودشان را دارند و در نهایت به شکلی تقریبا قابل پیش‌بینی به هم گره می‌خورند.

نقد فیلم «نابخشودنی» (Unforgivable)
شخصیت روث در این فیلم دوست‌داشتنی نیست و به همین خاطر واقعا نابخشودنی است، چون ما برای اینکه بتوانیم ببخشیم باید باور کنیم که پشیمانی و افسوسی در فرد مقابل وجود دارد.

شخصیت‌پردازی این فیلم از یک جهت نبوغ‌آمیز است زیرا روث را همزمان هم به عنوان قربانی و هم به عنوان گناهکار ترسیم می‌کند. بخش زیادی از زندگی او از بین رفته و بنابراین او دیگر نمی‌تواند به یک زندگی «نرمال» برگردد. زندگی او پر از خشم و پرخاش است. متاسفانه این باعث شده است که بازی بولاک حالتی یکنواخت به خود بگیرد. حتی وقتی ما از عمق زخم روحی روث باخبر می‌شویم، نمی‌توانیم رفتار یا شخصیت او را تایید و توجیه کنیم.
 
فیلم «نابخشودنی» تلاش می‌کند که ترکیب پیچیدۀ نظام کیفری و نژادپرستی را از طریق شخصیت لیز (با بازی ویولا دیویس) به نمایش بگذارد که به وکیل و همسر سفیدپوستش می‌گوید: اگر هر کدام از پسر‌های ما جای روث بودند الان مرده بودند نه اینکه بعد از بیست سال رفته باشند دنبال زندگیشان.

اما روث کاملا آزاد نیست؛ او دائما برای خودش چاه می‌کند و به درون آن قدم می‌گذارد؛ این حالت آزاردهنده می‌تواند یکی از ضعف‌های فیلمنامه باشد. این ضعف در ارتباط میان پسران پلیس مقتول هم وجود دارد که به نظر می‌رسد تردیدهایشان در مورد انتقام گرفتن یا نگرفتن بیشتر یک ترفند فیلمنامه‌ای باشد تا یک زخم باورپذیر روحی.
شاید یکی از اندک نکات درخشان فیلم بازی جان برنتال در نقش بلیک باشد که البته زمان زیادی در فیلم برای بازی ندارد، اما تنها شخصیتی است که با دنیای بیرون از خودش با خشم مواجه نمی‌شود. بازی برنتال و دیویس در کل برجسته‌تر از دیگران است واین به خاطر توانایی‌شان برای نشان دادن عمق شخصیت‌هایشان است بدون اینکه دیالوگ یا زمان زیادی در فیلم داشته باشند.

این فیلم کاملا در فضای تندخویی و ماخولیا می‌گذرد چنان که تا حدی غیر قابل درک می‌شود. در این‌جا سرسختی و بی‌رحمی وجود دارد، اما نه آنطور که در درام‌های خوش‌ساخت می‌توان دید که هم مخاطب را از لحاظ عاطفی تخلیه می‌کنند و هم سرشار. «نابخشودنی» به سمت هدف دراماتیکی حرکت می‌کند که به نظر می‌رسد به آن دست نیافته و در میانۀ راه بازایستاده است.
 
  • کارگردان: نورا فینگشایت (Nora Fingscheidt).
  • فیلمنامه‌نویس: پیتر کرگ (Peter Craig).
  • بازیگران: ساندرا بولاک (Sandra Bullock)، ویولا دیویس (Viola Davis)، وینسنت دونفوریو (Vincent D'Onofrio)، جان برنتال (Jon Bernthal) و دیگران.
  • امتیاز: ۷.۲/۱۰
منبع: digitalspy.com
مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین