bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۴۹۷۲۷۰
گزارش "اشپیگل" از تهدید طالبان علیه اتباع افغان که با خارجی‌ها همکاری کردند

اگر طالبان مرا بگیرند، حتما خواهند کُشت...

اگر طالبان مرا بگیرند، حتما خواهند کُشت...
نیروهای آلمانیِ مستقر در افغانستان، به طور رسمی در چند روز اخیر از این کشور خارج شده اند. آن ها بسیاری از افراد و اتباع افغان را که در دوره حضور خود در خاک افغانستان، با نیروهای آلمانی همکاری داشته اند، با بی‌تدبیری رها کرده اند. امری که می تواند در سایه اوج گیری قدرت طالبان در افغانستان، به محاکمه و حتی مرگ این افراد به دست گروه طالبان بینجامد. همه این ها در شرایطی اتفاق می افتد که پیشتر دولت آلمان وعده تامین حفاظت لازم و کافی از این دسته از افغان ها را داده بود.
تاریخ انتشار: ۱۰:۳۲ - ۲۸ تير ۱۴۰۰

فرارو- "نشریه اشپیگل" در گزارشی به وضعیت آن دسته از اتباع افغان پرداخته که با نیرو‌های آلمانی همکاری داشته‌اند و اکنون با بی تفاوتیِ نیرو‌های آلمانی و خطرِ کشته شدن به دست نیرو‌های طالبان (همزمان با عقب‌نشینی نیور‌های خارجی از افغانستان) رو به رو هستند. اشپیگل در این رابطه به طور خاص دولت آلمان را به نشان دادنِ تعهدِ بیشتر در رابطه با این دسته از افراد، در جریان عقب نشینی خود از افغانستان فراخوانده است.

نشریه اشپیگل در این رابطه می‌نویسد: «۱۲ سال حضورِ نیرو‌های آلمانی در افغانستان، همراه با همکاری بخشی از اتباع افغان با این نیرو‌ها جهت هر چه بهتر انجام دادنِ ماموریتشان بوده است. در این راستا و همزمان با خروج نیرو‌های آلمانی از افغانستان، این دسته از اتباع افغانستان نیز وضعیت خاصی پیدا کرده اند. "عبدالرئوف نظری" ۴۹ ساله از جمله افرادی بوده که همکاری‌های نزدیکی با نیرو‌های آلمانی داشته و اکنون که آلمانی‌ها در حال خروج از افغانستان هستند و طالبان پیشروی‌های قابل توجهی در این کشور انجام می‌دهد، به شدت در معرض خطر هستند.

به گزارش فرارو، با این همه، اینطور به نظر می‌رسد که در شرایط کنونی، هیچکدام از مقام‌های آلمانی در مورد جانِ عبدالرئوف نظری و همچنین حدودا ۱۰۰ نفرِ دیگری که با نیرو‌های آلمانی در مزار شریف همکاری تنگاتنگی داشته اند و اکنون با پیشروی‌های طالبان، به هدفی جدی برای این گروهِ افراط گرا تبدیل شده اند، توجهی ندارند. عبدالرئوف نظری می‌گوید: "من تاکنون ۱۰ الی ۱۵ بار به پایگاه نیرو‌های آلمانی رفته ام، اما تاکنون هیچ نتیجه‌ای نگرفته ام. آلمانی‌ها به من می‌گویند که هیچ کاری نمی‌توانند برای من و خانواده ام انجام دهند". نظری می‌گوید که آلمانی‌ها به من می‌گویند که تو برای یک پیمانکار آلمانی کار کرده‌ای و باید به او مراجعه کنی. با این حال وقتی به پیمانکار مراجعه کردم، وی نیز به من گفت که باید به پایگاه نیرو‌های آلمانی بروم.

نیرو‌های آلمانی در روز‌های اخیر بر شدت و سرعتِ عقب نشینی خود از افغانستان و به طور خاص شهر مزار‌شریف افزوده اند. طالبان به سرعت در حال نزدیک شدن به این شهر است. در اواسط روز ۲۱ ژوئن سال جاری میلادی، نیرو‌های طالبان توانسته بودند بدون هرگونه درگیری خاصی، نیرو‌های پلیس افغانستان را به مرکز شهر مزار شریف عقب برانند. در این راستا، نگرانی هایِ کلی تری نیز در مورد افغانستان وجود دارند و برخی نگرانند که مبادا مطابق با پیش بینی دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا، نظام سیاسی افغانستان پس از خروج نیرو‌های خارجی از این کشور، ضرف شش ماه سقوط کند.

نیرو‌های آلمانی در مزار شریف در روز‌های اخیر به سرعت از این شهر عقب نشیی کرده و به خاک آلمان بازگشته‌اند. آن‌ها تعدا زیادی پهپاد، هلی کوپتر، مهمات نظامی، و حتی ۲۷ تُن سنگ‌های یادبودِ سربازان آلمانی کشته شده در افغانستان را نیز به آلمان منتقل کرده اند. آلمانی‌ها حتی ۲۲۵۰۰ لیتر آبِ جو را نیز که در پایگاه‌های نظامیشان بوده است را به دلیل اینکه سربازان و نیرو‌های آن‌ها وقت نمی‌کنند تا آن‌ها را بنوشند، به خاک آلمان منتقل کرده اند. با این حال، آن دسته از اتباع افغان که برای بهتر انجام شدنِ ماموریتشان با آن‌ها همکاری داشته‌اند را به حال خود رها کرده اند و عملا آن‌ها را به اهدافی راحت برای گروه طالبان تبدیل کرده اند.

اتباع افغان و اجبار جهت پیروی از قرارداد جدید

از سال ۲۰۰۹، "عبدالرئوف نظری" در بخش آشپزخانه کمپ نیرو‌های آلمانی در مزار شریف کار می‌کرده است. برادر وی نیز (از سال ۲۰۱۰) مسوول یک تیمِ ۳۰ نفره بوده که در بخش آشپزخانه کمپ نیرو‌های آلمانی کار می‌کردند. حدودا هشت ماه طول کشیده تا نظری و برادرش، بررسی‌های بهداشتی و امنیتی را پشت سر بگذارند و قرارداد کاری خود را دریافت کنند. آن‌ها همچنین کارت‌هایی را دریافت کرده اند که بدون هرگونه همراهی نیرو‌های آلمانی مجاز هستند تا در پایگاه نظامی آلمان تردد کنند.

نظری می‌گوید که آن‌ها در سال‌های اخیر، با پیمانکاران مختلفی کار کرده اند. ابتدا با یک پیمانکار آمریکایی، سپس با یک پیمانکار آلمانی و از سال ۲۰۱۲، با یک پیمانکار ایتالیایی، با این همه او می‌گوید که از سال ۲۰۲۰، تمامی افغان‌های فعال در کمپ نیرو‌هایی آلمانی مجبور بودند تا با یک پیمانکار جدید به نام "اکولوگ" که مقر کاری آن در دوبی است، قرارداد امضا کنند. اگر هم کسی به این مساله تن نمی‌داد، فورا اخراج می‌شد.

اگر طالبان مرا بگیرند، حتما خواهند کُشت...

حضور شماری از کارگران افغان در نزدیکی پایگاه نیرو‌های آلمانی در مزار شریف افغانستان و اعتراض آن‌ها به مقام‌های آلمانی

اینکه کارگران بخشِ آشپزخانه کمپ نیرو‌های آلمانی در مزار شریف مجبور شدند تا با اکولوگ قرار داد امضا کنند، عجیب بود، زیرا اساسا این شرکت پیشتر نیز بار‌ها به دلیل کیفیت پایین کارش و رسوایی‌هایی که در همکاری با نیرو‌های آلمانی به بار آورده بود، محل انتقاد بود. درست به همین دلیل است که بسیاری بر این باورند که قرارداد‌های جدید با افغان‌ها از سوی شرکت اکولوگ، صرفا برای خلاص شدن از شر آن‌ها بوده است. در قرارداد اکولوگ با افغان‌ها قید شده که استخدام آن‌ها برای دوره زمانی مشخص است. تاریخ پایان نیز ۳۰ آپریل سال ۲۰۲۱ قید شده است. این قرارداد همچنین حقوق افغان‌ها را از ۴۰۰ دلار به ۳۵۰ دلار کاهش داده است (به طور خاص در مورد عبدالرئوف نظری این مساله اتفاق افتاده است).

نظری می‌گوید که قبل از آغاز کریسمس، نیرو‌های آلمانی، کارگران بخش آشپزخانه را به بهانه شیوع کرونا به خانه هایشان فرستادند. به آن‌ها گفته شده که ظرف ۱۴ روز به محل کار خود بازگردند. با این حال بعد‌ها به آن‌ها خبر می‌رسد که آن‌ها به طور کامل از گردونه کاری حذف شده اند. از آن زمان تاکنون، آن‌ها مدام پیگیر حقوق معوقه خود بوده اند و سعی کرده اند حق و حقوق خود را کامل دریافت کنند. از همه بدتر اینکه از آن زمان تاکنون آن‌ها مجدانه در تلاش بوده اند تا نیرو‌های آلمانی، آن‌ها را به حال خود رها نکنند و به طالبان نسپرند. البته که تلاش‌های آن‌ها تاکنون با شکست کامل مواجه شده است.

اگر طالبان مرا بگیرند، حتما خواهند کُشت...

عبدالرئوف نظری، کارگر افغان که در استخدام نیرو‌های آلمانی بوده و اکنون با هیچ حمایتی از جانب آن‌ها رو به رو نیست.

برادر عبدالرئوف نظری در حدودا پنج ماه قبل، مجبور شد تا از یکی از پاسگاه‌های طالبان بگذرد و همسرِ شدیدا بیمار خود را به کابل برساند. وی می‌گوید که: "وقتی به پاسگاه رسیدیم ناگهان آن‌ها (طالبان) راه را بستند و به راننده‌ای که در جلوی ما قرار داشت شلیک کردند. آن‌ها همسر من را که بیمار بود، دیدند و گذاشتند که عبور کنیم. ما خیلی خوش شانس بودیم. با این حال باید این سوال را پرسید که تا چه زمان این وضع ادامه خواهد داشت و ما همچنان شانس خواهیم آورد؟ "

همه ما را، صدای ما و چهره‌های ما را می‌شناسند

"مروه سهرابی" نیز که از سال ۲۰۱۶ میلادی، با آلمان و شبکه‌های خبری آن به عنوان خبرنگار و تحلیلگر همکاری می‌کند، از جمله افرادی است که می‌گوید در ابتدایِ همکاری با آلمانی ها، جنگ و جدل‌های زیادی با خانواده خود داشته است، با این حال اکنون و پس از چندین سال همکاری، تاکنون با درخواست وی جهت دریافت ویزای آلمان و خروج از افغانستان موافقت نشده است. وی می‌گوید: "اگر طالبان قدرت را در دست بگیرند، همه ما محکوم به مرگ خواهیم شد. خارجی‌ها سال هاست که طالبان را به مسائلی نظیر ظلم در حق زنان و عدم مسوولیت پذیری در این رابطه محکوم می‌کنند، با این حال، اکنون خود دارند کاری را می‌کنند که سال‌ها از آن انتقاد می‌کرده اند و آن را به طالبان نسبت می‌داده اند".

اگر طالبان مرا بگیرند، حتما خواهند کُشت...

مروه سهرابی، روزنامه نگار افغان می‌گوید: «اگر طالبان بر افغانستان مسلط شوند، ما محکوم به مرگ و مجازات از سوی آن‌ها خواهیم بود».

در اواسط ماه ژوئن سال جاری میلادی، شماری از کارگران نظافتی، آشپزها، نقاشان و آن‌هایی که در بخش شستشوی لباس‌ها در کمپ نیرو‌های آلمانی کار می‌کردند، در برابر کمپ مذکور تجمع کردند تا بلکه نجات یابند و بتوانند آلمانی‌ها را به حمایت از خود مجاب کنند. "نوید" یکی از کارگران افغان که به عنوان برقکار با آلمانی‌ها همکاری داشته نیز در تجمع مذکور حضور داشته است. وی هنوز آثار جراحات ناشی از بمبگذاری طالبان را که در یک تجمعِ کارگران و سربازان افغان در نزدیکی "کابل بانکِ" افغانستان روی داده بر تن خود دارد. آن‌ها صرفا در این تجمع امید داشتند تا شاید بتوانند حق و حقوق مادی خود را دریافت کنند.

هر روز افراد و تجهیزات بیشتری از پایگاه نیرو‌های آلمانی در افغانستان، خارج شده و رهسپار آلمان می‌گردند. تلفن‌های پایگاه مذکور دیگر جوابگوی اتباع افغان که با آلمانی‌ها کار می‌کردند نیست و از دسترس خارج شده‌اند. درست در زمانی که نیرو‌های آلمانی در حال خروج از افغانستان هستند، آن دسته از اتباع افغان که با آن‌ها همکاری داشته اند و الان در برابر تهاجم طالبان بی دفاع هستند و از هیچ حمایتی از جانب آلمانی‌ها برخوردار نیستند، شاهدِ پرواز هواپیما‌ها و تخلیه پایگاه‌های نظامی آلمان هستند. امری که در نوع خود یک فاجعه تمام‌عیار است».

اگر طالبان مرا بگیرند، حتما خواهند کُشت...

تصویری از خروج نیرو‌ها و تجهیزات آلمانی از پایگاهشان در مزار شریف افغانستان و بی توجهی به وضعیت آن دسته از افغان‌ها که با آن‌ها همکاری داشته اند و اکنون در برابر طالبان رها شده اند.

اگر طالبان مرا بگیرند، حتما خواهند کُشت...

آن دسته از اتباع افغان که برای نیرو‌های آلمانی کار می‌کردند، اکنون نگران هستند که با عقب نشنینی نیرو‌های آلمانی از افغانستان و پیشروی‌های طالبان، پنجره فرصت برای آن‌ها جهت ترک افغانستان، بسته شده و آن‌ها قربانی طالبان شوند.

برچسب ها: افغانستان طالبان
bato-adv
غفاری
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۰۳ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
سزای همراهی با بیگانگان استعمارگر و خیانت به میهن، مرگ است.
چه ایرانی چه افغانی
محمد فقیه نوری
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۲۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
نیروهای بیگانه در افغانستان شکست می‌خورند ولی ما غریبه نیستیم در طول تاریخ وقتی در ایران جنگ داخلی مرگ یک پادشاه تعقیر یک سلسله اتفاق افتاد یک خائن در افغانستان شورش کرده و مستقل شدند نمونه میرویس خان هوتک و محمود هوتکی اشرف افغان اینا نمونه ای از خائنان هستند یا مرگ نادرشاه افشار و شورش احمد خان ابدالی معروف به احمد شاه درانی که سلسله درانی را تأسیس کرد بعد از اون دودمان بارکزایی بودن البته وقفه کوتاه چند روزه که حبیب الله کلکانی حکومت را غصب کرد باقی دوران تا دوران محمد ظاهر شاه پادشاه سابق افغانستان دودمان بارکزایی حاکم بودند تا اینکه کودتای محمد داود خان شوهر خواهر پادشاه سلطنت را ساقط و حکومت کمونیستی روی کار افتاد مردم افغانستان در دوران ظاهر شاه در آرامش بودند
محمد فقیه نوری
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۰۶ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
دوستانی که میگید باید از هزاره ها و تاجیک ها حمایت تسلیحاتی کنیم چهل سال پیش زمانی که شوروی به افغانستان لشکرکشی کرد نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران از مردم هزاره و تاجیک حمایت تسلیحاتی کرد حتی سپاه به افغانستان رفت تا هزاره ها و تاجیک ها را آموزش نظامی بده در طول دوران اشغال افغانستان توسط شوروی ایران به مجاهدین افغان کمک کرد بعد از خروج نیروهای شوروی از افغانستان حکومت اسلامی افغانستان درست شد ولی در طول جنگ ما قافیه را به پاکستان امارات عربستان و حتی آمریکا باختیم چون این کشورها هم هزینه کردن که باعث به قدرت رسیدن طالبان و نابودی دولت اسلامی افغانستان شد پس استراتژی حمایت از اقلیت ها جواب نمیده نظر من اینه که اگر طالبان دوباره بر افغانستان حاکم بشه مجبوریم بخاطر سیاست ضد شیعی و ضد ایرانی این جریان مرتجع در درون کشور درگیر بشیم بهترین دفاع حمله هست ما باید برای این کار دلیل بین‌المللی داشته باشیم تا مجبور نشیم با جامعه جهانی شاخ به شاخ بشیم استاد گرامی امین میرزایی درست میگه این گروه اگه به قدرت برسد دوباره وحشی بازی ها شو شروع میکنه اول باید از عبدالله عبدالله حمایت کنیم بعد اگه سیاست بسیج مردمی هزاره تاجیک ازبک و پشتون های مردد جواب نداد اون موقع حضور نظامی داشته باشیم فرارو لطفاً چاپ کن
یک افغانستانی
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۵۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
ایران نباید مستقیما به افغانستان ورود کند. بلکه باید مخفیانه و بی سر و صدا کار هایش را به پیش ببرد.وضعیت دوران شوروی فرق میکرد چون در آن زمان حتی بین شیعیان و تاجیک ها اتحادی نبود و این دو گروه با هم درگیر بودند.اتفاقا همین باعث شد که طالبان سلفی تندرو که بشدت از طرف برخی کشور ها تقویت شده بود افغانستان را تماما اشغال کند. اما اکنون وضعیت فرق میکند ایران بایستی سپر های محافظتی خود یعنی شیعیان و تاجیک ها را مخفیانه مسلح و تقویت کنند تا بتوانند در برابر جریان سلفی گری افراطی مقاومت کنند. عبدالله عبدالله یک مهره سوخته پیر است. ایران باید به چهره های جدید و پرطرفدار نوظهور مانند صلاح ربانی و پسر احمد شاه مسعود توجه بیشتری نشان دهد.پسر احمد شاه مسعود رسما اعلام کرد 15 میلیون دلار اسلحه خریده تا از پنجشیر در برابر طالبان محافظت کند
بامیان باستان
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۲۰ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
ایران نباید بطور مستقیم به افغانستان ورود کند.در ضمن اقوام نزدیک به ایران اقلیت نیستند. نزدیک 50 درصد از جمعیت افغانستان را در مجموع شیعیان و تاجیک ها تشکیل می دهند. در ضمن در دهه هفتاد بین شیعیان و تاجیک ها اختلافات شدیدی وجود داشت ولی حالا وضعیت فرق کرده.سوم اینکه عبدالله عبدالله یک مهره سوخته است بهتر است به چهره های جوان و محبوبی چون صلاح الدین ربانی و پسر احمد شاه مسعود توجه خاصی بشود. چهارم اینکه بهترین کار قدرتمند کردن بی سر و صدا و مخفیانه تاجیک ها و شیعیان افغانستان از نظر نظامی است تا بعنوان پر ایران عمل کرده و مانع قبضه کردن قدرت توسط طالب و داعش و القاعده بشوند.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۳۰ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
من چجوری بهت مثبت دادم بریم با طالبان بجنگیم دیگه امر دیگه
امين ميرزائى
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۵۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
بخشی از خاطرات من به عنوان مشاور سابق یه مرتیکه:چن دهه پیش که طالبان افغانستانو گرفتن مردم رفتن استقبالشون . فکر میکردن یه گروهی وسط بی نظمی نظم آورده . از جنگ خسته بودن و از قاطعیت طالبان استقبال میکردن . دو سه روز که گذشت تازه فهمیدن با چه موجوداتی طرفن . طالبان یکی یه کیسه آبی کردن سر زنا گفتن این برقعه . یه چوب درازم دادن دست مردا که تا برقعه میرفت کنار دو تا چوب بزنه تو کله زنه !!! تلویزیون و سینما و موسیقی ممنوع شد ، چه برسه به دیکی دیکی دانای هندی و فیلم شعله !!!! بعدش رفتن سراغ تعطیل کردن مدارس دخترونه . یه بنده خدایی میخواست عروسی کنه ریششو زد ... گرفتنش بردنش کشتنش ... بعد آتیشش زدن آویزونش کردن سر گردنه !!! یه دستگاه ساخته بودن برای اندازه گیری طول ریش . میگفتن یه مثقال کمتر حکمش اعدامه !!! یادش بخیر یه مقاله نوشتم یه صفحه کامل روزنامه . تو روزنامه اطلاعات چاپ شد .
یک افغانستانی
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۰۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
الان هم طالبان رسما اعلام کرده کسی دست به ریش بزنه با مجازات سختی روبرو خواهد شد.
محمد فقیه نوری
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۳۶ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
استاد اون زمان طالبان بجز ریش پرستی جنایات دیگه ای هم انجام دادند مثل نسل کشی ده هزار تاجیک در مزارشریف قتل دیپلمات‌های ایرانی در مزارشریف
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۰۶ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
حضرت استاد از بیانات خوبتون متشکریم
محمد فقیه نوری
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۲۱ - ۱۴۰۰/۰۴/۲۸
استاد پاسخ منو سانسور کردند مطلب خوبی بود
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۱۱
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین