تحرکات گروه های فشار نشانه چیست؟

فرارو- یادآوری دوران پیش از اصلاحات و اوایل روی کار آمدن خاتمی، خاطرات تلخی را از به هم ریختن مراسم ها و کتک خوردن جوانان و... به اذهان متبادر می کند اما کم کم با پیش رفتن گفتمان اصلاح طلبی و رسیدن جریانات سیاسی به یک عقلانیت نسبی، حملات گروه های فشار خودسر که ظاهرا از جایی فرمان نمی گرفتند و به جایی نیز پاسخگو نبودند فروکش کرد.

اما اکنون در شرایطی که چهار سال از جمع شدن بساط اصلاح طلبی می گذرد، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر به طور جسته و گریخته شاهد تحرکات این گروه های فشار خودسر هستیم. گروه هایی که گفتگو و تعامل مدنی را بر نمی تابند و صرفا با زبان زور سخن می گویند و کاری جز حضور در تجمعات مسالمت آمیز و بر هم زدن آنها ندارند.

این اعمال بیانگر یک مسئله است و یک پیام دارد و آن خیزش مجدد موج اصلاح طلبی  و این مسئله افرادی را که زبان منطق را نمی دانند آنقدر نگران کرده است تا مجددا به رفتارهای منسوخ و نخ نمایی که تاریخ مصرفشان گذشته و تجربه نشان داده است به جز نتیجه معکوس حاصل دیگری ندارد، روی بیاورند. 

شب گذشته سخنرانی مهندس موسوی در مسجد امام صادق(ع) شهرستان ملارد با حمله گروه‌های فشار به مردم و پخش گاز اشک آور به تنش و خشونت كشیده شد.

در اواسط سخنرانی مهندس میرحسین موسوی تعدادی از گروه‌های فشار كه در انتهای شبستان بارها سخنرانی مهندس میرحسین موسوی را قطع كرده بودند با خشونت كشیدن جلسه قصد داشتند مانع از سخنرانی مهندس میرحسین موسوی شوند.

و این برای دومین بار در ماه جاری بود که سخنرانی میرحسین موسوی توسط گروه های خود سر به اغتشاش کشیده شد و مردم مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و حاضران در جلسه مجبور به استشمام گاز فلفل شدند.

مشابه این مسئله در اوایل اردیبهشت ماه، زمانی که نخست وزیر پیشین ایران قصد سخنرانی در سالن شهید بهشتی شهر مشهد را داشت نیز اتفاق افتاد و عوامل خودسر در آنجا نیز ضمن پخش کردن گاز فلفل برخی از حاضران را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

اغتشاش گران با اعمال غیر قانونی خود تلاش دارند به مردم نشان دهند که اقبال به اصلاح طلبان موستوجب توبیخ است و اگر می خواهند بار دیگر به کاندیدای اصلاح طلب رای بدهند باید خود را برای تشدید این رفتارها آماده کنند.

اما این افراد از این مسئله غافل اند که گرایش فکری مردم را نمی توان به زور کتک و گاز اشک آور تغییر داد و این راه باطل به بن بست رسیده است.

در شرایطی که طی رقابتی نابرابر کاندیدایی که این نیروهای خودسر ادعای حمایت از او را دارند، از امکانات خوبی برای تبلیغ برخوردار است عجیب است که چرا آنها تلاش دارند تا اندک تریبون کاندیدای جریان اصلاحات را از میان بردارند و با ایجاد آشوب در سخنرانی های وی اجازه ندهند پیام او به مردم منتقل شود.

شایسته است که گروه های اصیل جریان اصول گرایی که از دل سوزان کشور هستند، ضمن اعلام برائت از این افراد با اعمال غیر قانونی گروه های خود سر برخورد کنند چون مسلما دود رفتارهای نادرست اینها به چشم آنها نیز خواهد رفت و می تواند منجر به روی گردانی مردم از جریان اصول گرایی شود.

به نظر می رسد در 30 سالگی انقلاب عزیر کشورمان گروه ها و جریان های سیاسی به آن حد از پختگی و کمال رسیده باشند که با گفتگو و صحبت مسائل سیاسی را حل و فصل کنند و با بیان اندیشه های خود اجازه دهند که مردم آگاهانه و آزادانه، خود و به دست خویش سرنوشت و راه آینده کشور را انتخاب کنند.

این شیوه واقعی نظامی است که به معنای واقعی کلمه جمهوری و اسلامی است که احزاب و گروه ها طی یک رقابت آزاد، عادلانه، منصفانه و به دور از بی اخلاقی برای مدتی زمام اداره امور را در دست خود بگیرند و این امر در مبانی و پیشنیه تاریخی دین مبین اسلام و مذهب تشیع حضور پر رنگ و قاطعی دارد.

خوب است نیروهای خودسری که داعیه دار پیروی از امامان والامقام شیعه هستند به تاریخ نگاه کنند و از مواجهه آن بزرگواران در برابر مخالفان خود درس بگیرند.

ائمه ما صرفا زمانی دست به شمشیر می بردند که دشمن از در جنگ وارد می شد و شمشیر می کشید و به جز این مورد همواره زبان منطق را با منطق و سخن را با سخن پاسخ داده اند و آنچه که منجر به پیروزی آنها می گردید منطق کلام و استدلال ایشان بود نه زور شمشیر.

حال این افراد با چه مبنایی بر خلاف سنت دینی خود، با مخالفان سیاسی خویش که همگی از معتقدین به دین اسلام و سابقه داران انقلاب هستند اینگونه برخورد می کنند.

در اندرزهای امامان معصوم و پیامبر بزرگ اسلام آمده است که به هم ریختن سخنرانی های رقیبان و ضرب وشتم مردم روا است یا در آموزه های امام راحل که مردم را ولی نعمت خود می دانستند و میزان را رای ملت قلمداد می کردند؟

خوب است که این نیروهای خود سر قدری در آموزه های دینی خود تامل و تعمق کنند تا نیک دریابند راهی که میروند به ترکستان است.