در حالی بر شمار تحصن مسافران معترض به بی نظمی های شرکت های هواپیمایی افزوده میشود که هنوز مسئولان نسبت به این اعتراض ها موضع خاصی اتخاذ نکرده‌اند؛ گویی همه منتظرند تا خدای ناکرده اتفاق ناخوشی روی دهد و بعد به تکاپو بیافتند و چاره جویی کنند.
به گزارش «تابناک»، در ادامه سریال های تحصن مسافران معترض به تاخیر های طولانی مدت پروازها، روز گذشته جمعی از مسافران پرواز شماره 3737 شرکت هواپیمایی آسمان، بعد از بر زمین نشستن هواپیما در فرودگاه مهرآباد، ساعت ها صندلی خود را ترک نکردند تا بلکه بتوانند با مدیران این شرکت هواپیمایی دیدار کرده و مراتب اعتراض خود را به وی اعلام کنند اما جز برخوردهای نامناسب پاسخی نیافتند.
یکی از مسافران این پرواز در این باره می‌گوید: بر اساس بلیت های خریداری شده، پرواز ما از مبدا شیراز به مقصد تهران قرار بود راس ساعت 20:45 مورخ 26/2/94 انجام شود ولی با چهار ساعت و بیست دقیقه تأخیر در ساعت 01:07 فردای آن روز (یکشنبه) انجام شد، در حالی که مسئولان شرکت هواپیمایی آسمان هیچ توضیحی در این باره ندادند و در مقابل پرسش های مسافران برخورد نامناسبی داشتند. همین موضوع موجب شد مسافران تصمیم به پیاده نشدن از هواپیما در مقصد بگیرند.
بدین ترتیب وقتی هواپیما ساعت 02:10 بامداد در فرودگاه مهرآباد به زمین می‌نشیند، مسافران معترض که به علت اتلاف وقت و برخوردهای نامناسب خواستار پاسخگویی مسئولان ذی ربط بودند، خواسته خود را با کادر پرواز مطرح می‌کنند و در جواب رفتاری میبینند که ده ها تن از معترضان را مجاب می‌کند هواپیما را ترک نکنند. اعتراضی که تا ساعت 06:30 بامداد به طول می‌انجامد و هیچ پاسخی نمی‌گیرد!
مسافران معترض که متوجه می‌شوند کسی خریدار سخنانشان نیست هواپیما را بعد از تهیه شکواییه و توماری ترک می‌کنند تا بلکه بتوانند به واسطه این نامه نگاری با وزیر راه و شهرسازی و دیگر مسئولان حقوق خود را یادآوری کرده و به رفتار نادرست کارکنان شرکت هواپیمایی آسمان با خود پاسخ بگویند تا بلکه این تحصن ایشان اثری هرچند کوچک در یادآوری وظایف مغفول مانده شرکت های هواپیمایی و ناظران ایشان باشد.
بدین ترتیب برخلاف برخی تحصن های شکل گرفته در هواپیماهایی که با تاخیر پروازشان را به انجام رسانده بودند، این تحصن به هیچ گونه دلجویی ختم نشد تا این نگرانی بوجود آید که آیا در آیین نامه ها و دستورالعمل های فراوان صنعت هوایی، برای مواجهه با این اعتراضات تدبیری اندیشیده شده یا خیر؟
این سوال از این جهت مطرح میشود که می‌بینیم در واکنش مسئولان شرکت های هواپیمایی مختلف و خدمه پروازهای گوناگون نسبت به اعتراض مسافران، وحدت رویه ای دیده نمی‌شود و حتی در برخی موارد، واکنش های تندی از ایشان سر می‌زند که بیم به آشوب کشیده شدن اعتراض مسافران می‌رود؛ گویی همه منتظرند تا یکبار تحصن مسافران به تنش میان ایشان و کادر پروازی یا مسئولان یک شرکت هواپیمایی منجر شود و بعد تصمیمی در این باره بگیرند.
از این موضوع عجیب تر آنجاست که می‌بینیم مسئولان بالادستی و ناظران شرکت های هواپیمایی ترجیح داده اند به روند سریالی تحصن مسافران معترض ورود نکرده و سیاستی شبیه آنچه در مواقع بروز سانحه و حادثه هوایی رخ می‌دهد، در پیش گیرند؛ سیاست سکوت، که البته تا کنون ظاهرا جواب داده ولی اگر خدای ناکرده روزی اثر بخش واقع نشود، خدا می‌داند تا چه اندازه معضل آفرینی خواهد کرد!
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
وقتی درآمدشون که تنها هدف اونا است کم شد به فکر میوفتن که خدماتشون رو ارتقاء بدن
بعضی ها واقعا دلشون خوشه !!!