هر روز صبح ساعت ۸، روز پادو با تمرینهای فیزیوتراپی آغاز میشود. پایهایی نحیف، چشمانی قرمز و چهرهای غمگین همراه با بغضی فرو خفته که در پس کلماتش نمایان بود حکایت از مردی داشت که این روزها، ثانیهها هم برایش دیر میگذرد. او که فارسی را به خوبی میفهمید، اما در ادای کلمات به فارسی و فهم منظورش به مشکل برمیخورد، مراقب بود که غمش بروز نداشته باشد.