خانه منیرالسلطنه، خانه یکی از زنان ناصرالدین شاه بوده که ۴۶۶ متر مساحت دارد و از تلفیق معماری ایرانی با معماری غربی ساخته شده است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۵ مطلب
خانه منیرالسلطنه، خانه یکی از زنان ناصرالدین شاه بوده که ۴۶۶ متر مساحت دارد و از تلفیق معماری ایرانی با معماری غربی ساخته شده است.
بازی یکی از مهمترین سرگرمیهای درباریان فجری بود. در حقیقت این کودکان درباری بودند که نخستین اسباببازیهای فرنگی و جدید را امتحان میکردند.
درهای خانه میرزا آقا خان نوری، صدراعظم ناصرالدین شاه که به «خانه امام جمعه» نیز معروف است، با پایان فار نخست مرمت آن پس از حدود پنج سال، یکشنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۳ بازگشایی شد. خانه صدراعظم ناصرالدین شاه، حوالی میدان امام خمینی (ره) و بازار تهران، خیابان ناصرخسرو، در کوچه امام جمعه واقع شده است. این بنا، حدود ۴۰ سال به میرزا آقاخان نوری، دومین صدر اعظم ناصرالدین شاه ملقب به «اعتمادالدوله» تعلق داشت که بعدها (۱۲۸۵شمسی) شخصی با نام سیدابوالقاسم، داماد مظفرالدینشاه آن را خرید و در آن ساکن شد.
اجرای تئاتر توسط ارامنه تهران و ماجرای دعوت از ناصرالدین شاه یکی از اتفاقات تاریخی است که با کلیسای سورپ گئورگ و ارامنهای که در جوار این کلیسا زندگی میکردهاند مربوط میشود.
کتاب خاطرات زهرا خانم تاجالسلطنه، دختر ناصرالدینشاه، یک گنجینۀ تاریخی است که جزئیاتی خواندنی از زندگی در دربار قاجار را در خود جمع دارد. تاجالسلطنه در این یادداشتها اغلب با نگاهی انتقادی به شیوۀ سلطنت شاهان قاجار از جمله پدر و برادرش نگاه میکند.
ناصرالدینشاه علاقه خاصی به ورزش پهلوانی داشت و شخصاً دستور تأسیس باشگاه ری را صادر کرد. این باشگاه در نخستین سالهای فعالیتش در قرق درباریها بود.
این عکسها حضور ناصرالدین شاه در دربار بریتانیا در زمان حکومت ملکه ویکتوریا را به تصویر کشیدهاند. دو تن از شاهزادگان دربار بریتانیا مسئولیت استقبال از شاه را در سفرهایی که به این کشور داشت به عهده داشتند.
این «سلفی» قاجاری، یکی از هنرمندانهترین عکسهایی است که آنتوان سوروگین از ناصرالدینشاه گرفته است. عکاس محل قرار دادن دوربین را طوری طراحی کرده که خودش و دوربینش هم در عکس حضور داشته باشند، بدون اینکه حالت عادی سوژۀ عکس به هم خورده باشد.
در گذشته و در زمان ناصر الدین شاه از تالار برلیان جهت نگهداری هدایای نفیس پادشاهان خارجی استفاده میشد و هم چنین در عصر پهلوی این مکان محلی برای برگزاری مهمانیهای رسمی بود.
علاقۀ ناصرالدین شاه قاجار به عکاسی باعث شده بود که او علاوه بر وارد کردن لوازم این هنر نوظهور به ایران، خودش هم سوژۀ عکسهای زیادی باشد.