رئیس قوه قضائیه گفت: «شایسته نیست فردی که کارگزار نظام است، در یک مجمع بین‌المللی به نحوی سخن بگوید که جریان حق را تضعیف و دشمن را خوشحال و مشعوف کند؛ شایسته نیست در یک مجمع جهانی به گونه‌ای سخن بگوییم که گویی در کشور ما اختلاف وجود دارد؛ روا نیست در میان اجانب حرفی بزنیم که القای دروغین دشمن مبنی بر ضعف کشور در اذهان تداعی شود!»
محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، طی سخنانی در بیست‌وپنجمین همایش داستان‌های عمومی و انقلاب، نظامی و ویژه روحانیت سراسر کشور با محوریت «نقش دادسرا در حکمرانی مطلوب قضایی» ضمن تبریک سالروز مبعث نبیّ مکرّم اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، اظهار کرد: خداوند در سوره نحل می‌فرماید «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوت»؛ طبق این آیه مبارکه، برای اجتناب از طاغوت، ابتدا باید بندگی خدا را داشته باشیم؛ بندگی خدا نیز مراتب و الزاماتی دارد و یکی از مهم‌ترینِ این الزامات، شناخت خود و خدا و آیات الهی است. برای رسیدن به کمال بندگی نیز باید به مردم کمک کنیم و یار مظلومان و خصم ضالمان باشیم.
به گزارش میزان، رئیس دستگاه قضا، در ادامه با تفسیر عبارت قرآنی «وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوت» بیان داشت: باید به طاغوت که دشمن خدا و فرد فرد بشریت است اعتماد نکنیم و به او بدبین باشیم. امروز تجسم طاغوت در رژیم امریکا است. ما نمی‌توانیم برای حل مشکلات خود به یک حکومت جائر، اعتنا کنیم. نباید مرعوب قدرت طاغوت شویم؛ باید در برابر طواغیت، نهایت استقامت و ایستادگی را داشته باشیم.
محسنی اژه‌ای اظهار داشت: شایسته نیست فردی که کارگزار نظام است در یک مجمع بین‌المللی به نحوی سخن بگوید که جریان حق را تضعیف و دشمن را خوشحال و مشعوف کند. شایسته نیست در یک مجمع جهانی به گونه‌ای سخن بگوییم که گویی در کشور ما اختلاف وجود دارد؛ روا نیست در میان اجانب حرفی بزنیم که القاء دروغین دشمن مبنی بر ضعف کشور در اذهان تداعی شود!
رئیس عدلیه گفت: در همین قضیه فلسطین، تاریخ به ما نشان داده که هیچگاه سازش‌ها و کمپ دیوید‌ها اثر نداشته، اما همواره مقاومت و ایستادگی توأم با پیروزی و ظفرمندی بوده است.
قاضی‌القضات با اشاره به اهمیت تأسی به سیره پیامبر اکرم (ص) و خلق و اخلاق نیکو و مستحسن ایشان، بیان داشت: باید اخلاق محمدی، سرلوحه رفتار و اعمال ما باشد. گاهی می‌بینیم فرد یا افرادی به زعم خودشان در حال امر به معروف هستند، اما این کار پسندیده را با «ادبیات مُنکر» انجام می‌دهند! یکی از الزامات، امر به معروف و نهی از منکر، علم و یقین نسبت به اثر داشتن آن است؛ گاهی افرادی، به زعم خود انتقاد‌ها و امر به معروف‌هایی می‌کنند که نه تنها اثر نافع ندارد بلکه بالعکس اثر سوء دارد.
