جعفر محمدی طی یادداشتی در عصرایران نوشت: در عصر عافیت جویی، در دوران «سری را که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند»، در زمانی که منفعت در همراهی با قدرت است، در روزگاری که فحش و تهمت، نقل و نبات مخالفان است و در میانه ناامیدی ملتی رنج دیده، چنین بی‌پروا به میدان آمدن و برای میهن دویدن و شهر به شهر به دنبال آفرینش امید بودن و دل‌ها را به یکدیگر دوختن و هزار زخم از ناجونمردان خوردن، هنر این دو مرد شریف بود که آبرویشان را وقف ایران کردند.
تاریخ ایران از این دو «محمدجواد» به نیکی یاد خواهد کرد: ظریف و آذری جهرمی.
خدا قوت، سپاس و تبریک!
این نوشتم به رسم قدرشناسی
جعفر محمدی
۱۶ تیر ۱۴۰۳
۴ بامداد
۱۰نگرانی بی‌مورد که بعدها می‌فهمید ارزشش را نداشت! 
ایده‌هایی ناب برای زیباسازی رادیاتور در دکوراسیون خانه 
زیباترین گیاهان اپارتمانی برای آویزان کردن از سقف 
۷دردسر داشتن هوش بالا 
۱۰ فیلم برتر فلورنس پیو / بازیگر جذاب فیلم اوپنهایمر + بیوگرافی و حواشی زندگی 
چند فضای شهری دل‌انگیز تهران برای تفریح در روزهای بارانی 
