آلودگی از تماس بازدید کنندگان بوفه با غذا ناشی می‌شود و میکروب‌ها می‌توانند از طریق سرفه یا عطسه کردن افرادی که در نزدیکی بوفه هستند بر روی مواد غذایی پاشیده شوند. حتی در داخل خانه نیز باید آلودگی توسط حشرات، مگس‌ها یا زنبور‌ها را در نظر گرفت که روی غذای بدون پوشش می‌نشینند. هم چنین، میکروب‌ها ممکن است از طریق هوا که سرشار از باکتری، قارچ و ویروس است نیز انتقال یابند.
فرارو- هر ساله حدود ۲.۴ میلیون نفر در بریتانیا دچار مسمومیت غذایی می‌شوند که عمدتا ناشی از آلودگی ویروسی یا باکتریایی است. اکثر افراد دچار مسمومیت شده ظرف مدت چند روز بدون درمان بهبود می‌یابند، اما همه افراد دچار مسمومیت شده تا این اندازه خوش شانس نیستند.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، "پریم رُز فریستون" متخصص میکروب شناسی بالینی در دانشگاه لستر بریتانیا می‌نویسد:" به‌عنوان یک میکروبیولوژیست احتمالا از خطر عفونت‌های ناشی از غذا بیش از بقیه آگاه هستم. در اینجا برخی از مواردی است که من به آن توجه می‌کنم".
او در ادامه مقاله با ذکر این موارد می‌نویسد:
من به ندرت در فضای باز چه در پیک نیک و چه باربیکیو غذا می‌خورم، زیرا خطر مسمومیت غذایی با مصرف غذا در فضای باز افزایش می‌یابد. تمیز نگهداشتن دست‌ها هنگام دست زدن به غذا برای بیمار نشدن امری کلیدی است، اما واقعا چند وقت یکبار می‌توانید آب گرم و صابون را در پارک یا کنار ساحل پیدا کنید. شما می‌توانید از ژل‌های الکلی ضد عفونی کننده دست استفاده کنید که قطعا بهتر از هیچ هستند، اما نمی‌توانند تمام میکروب‌ها را از بین ببرند.
هم چنین، غذا در فضای باز مجموعه‌ای از موجودات از جمله مگس ها، زنبور‌ها و مورچه‌ها را به سوی خود جذب می‌کند که همگی می‌توانند میکروب‌هایی از جمله اشریشیاکلی، سالمونلا و لیستریا را به غذای شما انتقال دهند. سرد و در فضای پوشیده نگهداشتن غذا‌های فاسد شدنی کاری ضروری است، زیرا اگر اجازه داده شود غذا تا دمای ۳۰ درجه سانتی گراد برای بیش از چند ساعت گرم شود تعداد میکروب‌ها دو برابر خواهد شد. برای باربیکیو گوشت باید کاملا پخته شود. در این مورد باید از دماسنج گوشت برای جلوگیری از مسمومیت غذایی استفاده کرد. اگر دمای داخلی گوشت کمتر از ۷۰ درجه سانتی گراد بود از خوردن آن خودداری ورزید.
با دانستن این که باکتری‌ها ترجیح می‌دهند در چه شرایطی رشد کنند به ایمنی میکروبیولوژیکی بوفه‌های سرد و گرم توجه ویژه‌ای دارم. غذا در خانه نیز می‌تواند در معرض آلودگی ناشی از مواجهه و تماس با حشرات، گرد و غبار و مهم‌تر از همه افراد قرار گیرد. در نتیجه، می‌توانید تصور کنید که صرف غذا در بوفه می‌تواند مسمومیت غذایی را به عنوان یک خطر اجتناب ناپذیر تا چه میزان افزایش دهد.
آلودگی از تماس بازدید کنندگان بوفه با غذا ناشی می‌شود و میکروب‌ها می‌توانند از طریق سرفه یا عطسه کردن افرادی که در نزدیکی بوفه هستند بر روی مواد غذایی پاشیده شوند. حتی در داخل خانه نیز باید آلودگی توسط حشرات، مگس‌ها یا زنبور‌ها را در نظر گرفت که روی غذای بدون پوشش می‌نشینند. هم چنین، میکروب‌ها ممکن است از طریق هوا که سرشار از باکتری، قارچ و ویروس است نیز انتقال یابند.
زمانی که در بوفه هستم به ساعت نگاه می‌کنم، زیرا یک قانون پذیرایی دو ساعته وجود دارد: غذا‌های فاسد شدنی اگر در فضای سرپوشیده و در یخچال نگهداری نشوند ظرف مدت دو ساعت برای خوردن ناامن می‌شوند. مشکل اینجاست که مواد غذایی در بوفه‌ها معمولا پیش از رسیدن شما چیده می‌شوند بنابراین، تشخیص این که آیا ظروف حاوی گوشت پخته، غذا‌های دریایی، سالاد، دسر‌ها و میوه‌ها و سبزیجات با چیدمان اشتها آور بیش از دو ساعت بر روی میز قرار داشته اند یا خیر کار دشواری می‌باشد.
برای بوفه‌های گرم مانند بوفه‌هایی که در صبحانه در هتل‌ها سرو می‌شوند همواره از خوردن مواد غذایی ولرم خودداری می‌کنم، زیرا باکتری‌هایی که باعث مسمومیت غذایی می‌شوند زمانی که غذا در دمای کمتر از ۶۰ درجه سانتیگراد نگهداری می‌شود به سرعت رشد می‌کنند. غذای داغ باید به صورت گرم یعنی در دمای حداقل ۶۰ درجه سانتی گراد سرو شود. اگر در مورد ایمنی غذا ابهامی وجود داشته باشد ترجیح می‌دهم (البته با اکراه) نان تازه برشته شده و مارمالاد جداگانه بسته بندی شده را برای صبحانه بخورم.
مواد غذایی‌ای وجود دارند که من هرگز نمی‌خورم و صدف یکی از آن هاست. این بدان خاطر است که صدف‌ها تغذیه کننده فیلتر یا فیلتر فیدر هستند و می‌توانند میکروب‌هایی مانند ویبریو و نورو ویروس را در بافت خود متمرکز سازند. صدف آلوده به ویبریو ظاهر، بو یا طعم متفاوتی ندارد، اما کماکان می‌تواند شما را به شدت بیمار کند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده تخمین می‌زند که حدود ۸۰ هزار نفر به عفونت ویبریو به دلیل خوردن صدف خام مبتلا می‌شوند و تنها در ایالات متحده سالانه ۱۰۰ نفر بر اثر ویبریوز جان شان را از دست می‌دهند. من صرفا صدف‌هایی را می‌خورم که خوب پخته شده باشند، زیرا گرما به طور موثری میکروب‌های مضر را از بین می‌برد.
من هرگز سالاد کیسه‌ای نمی‌خورم عمدتا بدین خاطر که یکی از زمینه‌های تحقیقاتی ام ایمنی سالاد تازه است. مشخص شده که کاهوی درون کیسه می‌تواند حاوی میکروب‌های مسموم کننده‌ای مانند اشریشیاکلی، سالمونلا و لیستریا باشد. گروه تحقیقاتی من دریافته که این پاتوژن‌ها با آب برگ‌های موجود در سالاد بیش از هزار برابر بهتر رشد می‌کنند حتی اگر کیسه سالاد در یخچال باشد. نکته نگران کننده‌تر آن است که همین میکروب‌ها از آب سالاد استفاده می‌کنند تا بدخیم‌تر شوند و در ایجاد عفونت بهتر عمل کنند. علاوه بر سالاد‌های کیسه‌ای سالاد‌هایی که در ظروف نیز قرار دارند پیش از مصرف باید کاملا شسته شوند و در اسرع وقت پس از خرید مصرف شوند.
من از نظر شیوه آشپزی نیز فهرستی از باید‌ها و نباید‌ها را رعایت می‌کنم.
من برای غذا‌های فاسد شدنی مرتبا تاریخ مصرف را چک می‌کنم، اما اگر قبل از تاریخ انقضا باشد و بسته بندی غذا متورم به نظر برسد یا وقتی باز می‌شود ظاهر یا بوی غذا متفاوت از حد انتظار باشد آن را در سطل زباله می‌اندازم، زیرا ممکن است آلوده باشد.
من هرگز از تخته‌های یکسان برای مواد غذایی خام و پخته استفاده نمی‌کنم و شستن دست هایم پیش و پس از دست زدن به غذا تبدیل به امری غریزی شده است. هم چنین، من هرگز برنج پخته شده را دوباره گرم نمی‌کنم. این بدان خاطر است که برنج نپخته می‌تواند حاوی اسپور باسیلوس سرئوس یک میکروب مسموم کننده غذایی باشد. اگرچه سلول‌های باسیلوس با پختن از بین می‌روند، اما هاگ‌های آن زنده باقی می‌مانند. اگر برنج خنک شود و در دمای اتاق باقی بماند هاگ‌ها به باکتری تبدیل می‌شوند و تعداد آن‌ها به سرعت افزایش می‌یابد، زیرا برنج در دمای اتاق یک محیط کشت خوب برای باسیلوس است. باسیل کشت شده در برنج می‌تواند سمومی تولید کند که ظرف مدت چند ساعت پس از مصرف می‌تواند باعث استفراغ و اسهال شود مسمومیتی که تا ۲۴ ساعت به طول می‌انجامد.
من متوجه شدم که برخورداری از سطح بالایی از آگاهی درباره ایمنی مواد غذایی باعث می‌شود در ردیف اول استفاده از بوفه باشم، در خوردن صبحانه‌ها جانب احتیاط را رعایت نمایم و مراقب ساعت باشم که هر چند وقت یکبار غذای فاسد شدنی با غذا‌های تازه جایگزین می‌شوند.
