فلاحت پیشه به ابراهیم رئیسی: به موضوع اخراج اساتید ورود کنید /آن‌ها که خواهان برخورد با اساتید هستند تجربه دانشگاهی ندارند

حشمت الله فلاحت پیشه نماینده ادوار مجلس با انتقاد از رویه اخراج اساتید تاکید کرد رئیس‌جمهور به موضوع اخراج اساتید ورود کند.

به گزارش جماران، حشمت الله فلاحت پیشه با اشاره به انتشار اخبار منتشر شده درخصوص اخراج برخی اساتید از تعدادی از دانشگاه ها، تصریح کرد: در حالی در آستانه سال جدید تحصیلی قرارگرفته‌ایم که خبر‌هایی درباره اخراج برخی از اساتید منتشر می‌شود. با اینکه هنوز آمار و اطلاعات دقیقی در این باره در دست نیست؛ اما این خبر‌ها به حدی گسترش پیدا کرده که متاسفانه به یکی از مهم‌ترین مسائل آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه تبدیل شده است.

وی ادامه داد: آقای رئیسی اعلام کرده است که خود، به این مسئله ورود خواهند کرد؛ بنابراین درخواست من از آقای رئیس جمهور این است که اگر چنین تصمیمی دارند، این ورود به گونه‌ای باشد که نتیجه مثبت ورود عالی‌ترین مقام اجرایی کشور به این مساله، پیش از آغاز به کار دانشگاه‌ها مشخص شود و قبل از آغاز مهرماه نوعی آرامش را در فضای دانشگاه و کلاس‌های درس ایجاد کند؛ قطعاً این به سود کشور است.

رئیس جمهور بدون پیش زمینه‌های ذهنی منفی نسبت به حل مشکل اخراج اساتید ورود کند

این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، در عین حال تاکید کرد: امیدوارم آقای رئیس جمهور بدون پیش زمینه‌های ذهنی منفی نسبت به این مسأله ورود کند و با این دید به این مسأله بنگرد که دانشگاه‌ها قطعاً محل نقد و بررسی است. اگر انتقاد را از دانشگاه بگیرند، روح مرده‌ای بر فضای علم، تحصیل و پژوهش در کشور ما حاکم می‌شود. بنابراین، امیدوارم ایشان با ذهنیتی مثبت این مسئله را بررسی کند.

فلاحت پیشه یادآورشد: در طول ناآرامی‌های سال گذشته، شخصا شاهد پایمردی شماری از اساتیدی بودم که سعی می‌کردند ناآرامی‌ها را تبدیل به فضای نقد کنند. تلاش آن‌ها این بود که به جای اختلاف و چالش، فضای انتقاد ایجاد شود. آن‌ها با جمع کردن دانشجو‌های معترض، فضا را به سمت بیان نقد‌ها می‌بردند، تا مانع تنش بیشتر شوند. جالب این است که شماری از این اساتید در گذشته با برخورد‌های افراطی هم مواجه شده بودند و تجربیات منفی برخورد‌های افراطی اعم از تعلیق درباره وظایف آموزشی را هم تجربه کرده بودند، با این حال حقیقتا شاهد پایمردی آن‌ها بودم. هرچند آنها، خودشان انتقاد‌های جدی داشتند، اما تلاششان این بود که فضای شورش و چالش تبدیل به فضای نقد شود.

بیکار کردن اساتید به معنای کشتن روح پیشرفت و از بین بردن امنیت زندگی آن‌ها است

رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم، با بیان اینکه اقداماتی همچون بیکار کردن اساتید به معنای کشتن روح پیشرفت و حتی از بین بردن امنیت زندگی این افراد است، اظهارداشت: اساتید دانشگاه، کسانی هستند که عمر خود را صرف مطالعه، تحقیق و پژوهش کرده‌اند و از همین محل هم زندگی خود را می‌گذرانند. وقتی به یکباره برخورد قهری با آن‌ها صورت می‌گیرد، از خود این افراد که بیشترین آسیب را می‌بینند تا خانواده‌های آن‌ها دچار مشکل می‌شوند. بنابراین، باید در این برخوردها، روح انسان دوستی هم دیده شود.

استثناء گذاشتن بر عفو عمومی، خلاف هدف سیاستگذاری مبتنی بر عفو جامعه است

فلاحت پیشه با تاکید بر اینکه باید نتیجه مثبت ورود رئیس جمهور به این مسأله را قبل از آغاز به کار رسمی دانشگاه‌ها شاهد باشیم، افزود: بعد از ناآرامی‌های سال گذشته، عفو گسترده‌ای صورت گرفت. باید این عفو را گسترش داد. استثنا گذاشتن بر عفو عمومی، خلاف هدف سیاستگذاری مبتنی بر عفو جامعه است. این اشتباهی است که باید جدی گرفته شود.

به گفته این استاد دانشگاه، برخی از افرادی که خارج از دانشگاه‌ها، با دفاع از بیکار کردن اساتید، به تهدید قهری توصیه و تهدید می‌کنند، اتهامات سنگینی علیه این اساتید عنوان می‌کنند. روشن نیست چنین اتهاماتی بر چه اساسی و با چه پشتوانه‌های مستندی صورت می‌گیرد، اما اگر شخصی در این حد جرم مرتکب شده، چرا فاقد پرونده قضایی است؟! وقتی پرونده قضایی علیه این افراد شکل نگرفته، به معنای این است که این اشخاص جرمی مرتکب نشده‌اند. بنابراین، نمی‌توان قهری‌ترین برخورد را با بیکار کردن و اخراج کردن، در حق آن‌ها انجام داد.

هشدار یادگار امام درباره «مسئله زشت» اخراج اساتید از دانشگاه‌ها

فلاحت پیشه یادآورشد: در برخی فضا‌های رسانه‌ای و تریبون‌های کشور، که هیچ ربطی به دانشگاه‌ها ندارند، اتهامات سنگینی تحت عنوان «براندازی» و «تحریک به شورش» به برخی از اساتید وارد می‌شود. درباره هیچ شخص خاصی صحبت نمی‌کنم، اما باید درنظر داشت اگر این جرایم صورت گرفته، چرا کیفرخواست آن در زمان خاص خود صادر نشده است؟! وقتی کیفرخواستی صادر نشده، جرمی صورت نگرفته است. در این شرایط، به کاربردن عناوین مجرمانه برای بخشی از از اساتیدی که در زمان خود از این اتهامات مبرا بوده‌اند، برخوردی سخت گیرانه و غریب با فضای دانشگاه‌ها است.