تظاهرات دانشجویی در ایتالیا و انگلیس در اعتراض به افزایش شهریه های دانشگاهها و طرحهای اصلاحات آموزش عالی با رفتار ضد انسانی پلیس این دو کشور پایانی خشونت آمیز برای سال 2010 رقم زد.
به گزارش مهر، اعتراضات دانشجویی از جنبش می 1968 فرانسه در اروپا به شکل یک مفهوم مشخص در اعتراض به سیاستهای دولتها در آمده است. به طوری که از آن زمان دانشجویان با تجمع در خیابانها اعتراض خود را به دولتها نشان می دهند. در واپسین ماههای سال 2010 و در راستای تصویب قوانین آموزشی جدید در دو کشور اروپایی انگلیس و ایتالیا اعتراضات دانشجویی به خیابانها کشیده شد و به درگیریهای جدی میان پلیس و دانشجویان معترض منجر شد که خشونت نیروهای پلیس این دو کشور را به همراه داشت.
انگلیس
طی چند ماه گذشته تعداد زیادی از دانشجویان و اساتید دانشگاههای انگلیس تظاهرات و اعتراضهای شدیدی در ارتباط با تصمیم دولت این کشور برای بالا بردن مبلغ شهریه و قطع کمک هزینه تحصیلی انجام دادند. دانشجویان با به آتش کشاندن ماشینها و وارد کردن خسارت به آثار تاریخی و همچنین درگیری با پلیس اعتراض خود را از این تصمیم جدید نشان دادند.
این طرح که افزایش شهریه دانشگاههای این کشور را از سه هزار پوند سالانه به 9 هزار پوند در سال پیش بینی می کرد در هفته اول دسامبر در پارلمان انگلیس پاسخ "آری" گرفت و تصویب شد.
این طرح در شرایطی به تصویب رسید که یک ماه پس از اولین تجمع اعتراضی دانشجویان به افزایش شهریه می گذشت.
در پی تصویب قانون افزایش شهریه دانشگاهها بیش از 20 هزار دانشجو به همراه والدین خود و فعالان انگلیسی در مقابل مجلس عوام در لندن تجمع کردند.
این تجمع منجر به درگیری شدید میان دانشجویان پلیس شد. به طوریکه در این درگیریها 43 تظاهرکننده و 12 پلیس مجروح شدند.
همچنین گروهی از دانشجویان معترض، خودروی حامل پرنس چارلز، ولیعهد انگلیس و همسرش کامیلا را محاصره کردند و با پرتاب سنگ شیشه های این خودرو را شکستند.
این در شرایطی بود که حدود یک هفته پیش از تصویب این قانون در مجلس عوام انگلیس حدود 100 دانشجوی دانشگاه کمبریج در ادامه اعتراض به طرح بالا رفتن شهریه، ساختمان دانشگاه را اشغال و اعلام کردند قصد ترک دانشگاه را تا نهایی شدن طرح ندارند.
از سوی دیگر گروهی از دانشجویان دانشگاه شفیلد نیز تصمیم گرفتند در صورت نهایی شدن طرح افزایش شهریه ها در روز پنجشنبه، دانشگاه را برای همیشه ترک کنند.
ایتالیا
بحران دانشجویان در ایتالیا در سال 2010 از قانون مانور اقتصادی سیلویو برلوسکونی آغاز شد. در اطلاعیه ای که 24 می 2010 منتشر شد آمده است که مانور اقتصادی برلوسکونی بودجه بسیاری از سازمانهای تحقیقاتی این کشور را کاهش می دهد.
در لیست سازمانهای تحقیقاتی که با کاهش بودجه و در نتیجه کاهش نیروی کار مواجه شدند موسسه تحقیقاتی امور اجتماعی، موسسه ملی ژئوفیزیک و آتشفشان شناسی، موسسه توسعه حرفه ای سازی کارگران و برخی از بخشهای شورای تحقیقات ملی ایتالیا حضور داشتند. برخی از این سازمانها نیز در هم ادغام شدند تا بودجه کمتری را دریافت کنند.
در پی انتشار طرح این مانور اقتصادی بسیاری از دانشجویان و محققانی که در این مراکز و سازمانهای تحقیقاتی فعالیت می کردند دست به اعتراض زدند. از این رو، در طرح اصلاحی این مانور، تامین بودجه مراکز علمی تحقیقاتی و دانشگاهها به عهده خود شهروندان گذاشته شد تا این هزینه را از طریق قبض برق پرداخت کنند.
با اجرای این طرح، ارائه دهندگان خدمات برق (Gse) از خرید اجباری گواهینامه های سبز معاف می شوند و به این ترتیب می توانند صرفه جویی سالانه داشته باشند. دو سوم این صرفه جویی به بودجه دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی افزوده می شود و یک سوم باقی مانده به صورت کاهش هزینه ثابت حق اشتراک به مشترکان بازگردانده می شود.
خرید گواهینامه های سبز (مکانیزم انگیزه های منابع تجدیدپذیر زیستی) تاکنون برای ارائه دهندگان خدمات برق اجباری بود و این شرکتها نیز هزینه های خرید این گواهینامه ها روی قبض برق از مشترکان خود دریافت می کردند. اکنون این شرکتها با معافیت خرید این گواهینامه ها می توانند هزینه های خود صرفه جویی کنند که دو سوم این صرفه جویی به دانشگاهها داده می شود. این طرح از سال تحصیلی 2010- 2011 آغاز شد.
در پی اجرایی شدن این مانور اقتصادی، ماریا استلا جلمینی، وزیر آموزش ایتالیا طرحی را با عنوان "اصلاحات دانشگاه" که با عنوان "اصلاحات جلمینی" نیز شناخته می شود ارائه کرد. این طرح 14 اکتبر به تصویب مجلس ایتالیا رسید و برای تصویب نهایی به سنا فرستاده شد.
پس از تصویب این طرح در مجلس، دانشجویان ایتالیایی در اعتراض به آن در شهرهای مختلف دست به اعتراض زدند.
برپایه این قانون، امکان ادغام و یا اتحاد دانشگاههای نزدیک به هم برای تامین هزینه ها و افزایش سطح کیفی آموزش و تحقیقات وجود خواهد داشت.
درحال حاضر دانشکده ها و دپارتمانهای دانشگاهها می توانند حداکثر 370 رشته و بخش علمی داشته باشند که برپایه این قانون جدید این میزان به نصف رقم فعلی کاهش می یابد. هر دانشگاه نیز از این پس می تواند حداکثر 12 دانشکده داشته باشد.
حذف بورسهای دانشجویان فوق دکتری و حضور اجباری استادان سر کلاسهای درس از دیگر مقررات این قانون است. به طوریکه استادان تمام وقت از این پس از هزار و 500 ساعت کاری سالانه باید حداقل 350 ساعت را به فعالیتهای آموزشی اختصاص داده و بقیه زمان خود را صرف تحقیقات کنند.
همچنین محدودیتهای جدید در وظایف روسای دانشگاهها و کاهش سن بازنشستگی اساتید از 72 سال به 70 سال در این قانون جدید پیش بینی شده است.
بسیاری از دانشجویان مخالف تصویب این قانون از اکتبر تا نوامبر گذشته در بسیاری از شهرهای این کشور دست به تظاهرات زدند که این تظاهرات در ماه دسامبر و با نزدیک شدن به زمان رای گیری سنا در مورد این قانون در شهرهای رم، میلان، تورینو، پالرمو و ناپل شدت گرفت تاجاییکه روز 14 دسامبر دانشجویانی که در رم تظاهرات کرده بودند با پلیس درگیر شدند و این درگیریها که با خشونت پلیس ایتالیا همراه بود منجر به بازداشت چندین معترض شد.
در راستای اعتراضات دانشجویی و در پی نامه ای که شورای ملی دانشجویان به جورجو ناپولتانو، رئیس جمهور ایتالیا نوشت، ناپولتانو در پاسخ به این نامه نوشت: "آماده شنیدن حرفهای دانشجویان هستم اما در مورد اصلاحات جلمینی پارلمان تصمیم گیری می کند."
برپایه قانون 133 مصوب سال 2008، بودجه بخش تحقیقات دانشگاه و بورسهای تحصیلی به نصف رسید و در آن سال با اعتراض دانشجویان مواجه شد. "اصلاحات جلمینی" مقررات قانون 133 مصوب سال 2008 را ابطال می کند. این قانون در واقع یک طرح سرمایه گذاری است که برپایه آن 7/5 درصد از تولید ناخالص ملی باید صرف تحقیقات و توسعه دانشگاهها شود.
سنای ایتالیا سرانجام روز 23 دسامبر پس از یک مانور طولانی و با وجود اعتراضات دانشجویان این کشور سرانجام با 161 رای موافق، 98 رای مخالف و 6 رای ممتنع طرح اصلاحاتی وزیر آموزش دولت برلوسکونی را به صورت یک قانون تصویب کرد تا هدیه ای بد برای کریسمس دانشگاهیان این کشور تهیه کرده باشد.
چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
