کسی که ثروتمند بمیرد بی آبرو مرده است!

در سال۱۸۵۶، هنری بسمر انگلیسی موفق به ابداع فرآیندی شد که امکان تولید انبوه فولاد از آهن مذاب را فراهم کرد و هزینه ساخت فولاد را بیش از ۵۰درصد کاهش داد. اولین کارخانه فولاد آمریکایی که از این فرآیند استفاده کرد در سال۱۸۶۵ در ناحیه تروی، نیویورک ساخته شد. در سال۱۸۷۵ اندرو کارنگی بزرگ‌ترین کارخانه تولید فولاد در آمریکا را راه‌اندازی کرد.

اندرو کارنِگی (۱۹۱۹ - ‎۱۸۳۵) کسب‌وکارش را در خط آهن ایالت پنسیلوانیا آغاز کرد و سپس توانست به مقام بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد در آمریکا برسد.

جالب اینجاست که او هیچ گاه علاقه و توجهی به مکانیک و مهندسی نداشت؛ اما به‌دلیل قدرت بالای مدیریت توانست کارکشته‌ترین و زبده‌ترین مهندسان را استخدام کند و با روش‌های خلاقانه و اثرگذاری صنعت فولادسازی آمریکا را دگرگون کند. او را قهرمان صنعت فولادسازی آمریکا می‌دانند؛ فردی که ایده‌های نوآورانه اولیه را در صنعت فولادسازی ارائه داد و توانست سنگ بنای اولیه ساخت شرکت بزرگ Behemoth را بگذارد.

کارنگی بیشتر ثروت خود را صرف تاسیس موسسات سودمند همگانی مانند کتاب‌خانه‌ها و مدارس و دانشگاه‌ها (همانند دانشگاه کارنگی ملون) کرد. وی در مدت عمر خود ۳۰۰۰کتاب‌خانه عمومی (همانند کتاب‌خانه مرکزی سیاتل) تاسیس کرد. این کتاب‌خانه‌ها در شهر‌های مختلف آمریکا، کانادا، انگلستان، نیوزیلند، اسکاتلند و در فیجی با صرف بیش از ۶۰میلیون دلار ساخته شدند و در اختیار عموم مردم قرار گرفتند. او همین‌طور قریب به ۳۵۰میلیون دلار صرف ساخت اماکنی همچون تالار کارنگی و حمایت از برنامه‌های فرهنگی کرد. کارنگی همچنین مدافع سرسخت گسترش صلح در جهان بود. تاسیس دادگاه بین‌المللی لاهه در هلند یکی از فعالیت‌های او در زمینه صلح جهانی است. با توجه به علاقه وافری که به شهر زادگاهش در اسکاتلند داشت مبلغ هنگفتی از ثروتش را صرف ساخت ورزشگاه‌ها و سایر مکان‌های فرهنگی وهنری در آنجا کرد. همچنین بسیاری از شعرا، نویسندگان، ادبا و محققان برای انجام کار‌های فرهنگی و هنری خود از کمک‌های او بهره‌مند می‌شدند. او معتقد بود هر فرد ثروتمندی که با نشان دادن شایستگی‌هایش ثروتش را از جامعه به‌دست می‌آورد، باید بخش مازاد بر نیازش را به جامعه برگرداند تا بتوان صاحب جامعه‌ای بهتر شد. ارزش کل دارایی‌های او (بر مبنای نرخ دلار در سال۲۰۲۲) حدود ۴۰۰میلیارد دلار برآورد شده است. نقل قول مشهور او این است:

کسی که ثروتمند بمیرد، بی آبرو مرده است. اندوخته‌های مالی‌تان را هرگز به بازماندگانتان نسپارید؛ چون روی پای خویش نخواهند توانست ایستاد. به هیات و بنیاد نیز وامگذارید؛ چون عاقبت بر خلاف خواسته‌هایتان عمل خواهند کرد. ثروتتان را خود وقف کنید، نه به عنوان بخشش و صدقه، بلکه به‌عنوان هدیه به موسسات عمومی که در خدمت بشریت می‌کوشند.