روزنامه ایران نوشت: شاید گفته شود که برخلاف نخبگان، «توده مردم» به‌جای گفتار‌های عالمانه و استدلالی، به واقعیت زندگی خویش می‌نگرند و در چهارچوب آن‌ها قضاوت می‌کند.
این برداشت، با «غلبه روایت‌ها» در دنیای کنونی سازگار نیست؛ به‌روشنی مشاهده می‌کنیم که اینک بر اثر سلطه قهری انبوه رسانه‌ها، «قدرت روایت» بر «قدرت واقعیت»، غلبه یافته است و انسان‌ها بر اساس روایت‌ها زندگی می‌کنند و نه واقعیت‌ها.
آن‌ها حتی واقعیت‌هایی را که خودشان از نزدیک تجربه می‌کنند نیز از زاویه رسانه‌ها و تفسیر‌ها و روایت‌ها می‌بینند و فهم می‌کنند و عادت کرده‌اند که تحلیل را بر خبر ترجیح بدهند.
بسیاری از واقعیت‌ها در برابر صدرنشینی و حاکمیت روایت‌ها، عاجز و حاشیه‌نشین شده‌اند و در نهایت نیز اگر بخواهند خویش را بنمایانند، باز از روایت بهره می‌برند؛ یعنی این «روایت» است که می‌تواند «کج‌روایت» را زمین‌گیر و مغلوب گرداند، نه «واقعیت».
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
