تیم ملی فوتبال ایران چند روز دیگر باید در مرحله انتخابی جام جهانی به مصاف عراق برود تا تکلیف صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را مشخص کند. ایران در گروه اول انتخابی منطقه آسیا، صدرنشین است و اگر روز هفتم بهمن در دیدار خانگی و در ورزشگاه آزادی از سد عراق عبور کند، میتواند سریعترین صعود به ادوار جام جهانی را به دست بیاورد.
شاید روی کاغذ، با توجه به میزبانی ایران و البته آمادگی ستارههای بیچونوچرای دراگان اسکوچیچ، عراق حریفی چندان جدی برای تیم ملی در این بازی نباشد؛ بهویژه اینکه مهدی طارمی، یکی از ستارههای هجومی تیم ملی نیز دوباره به تیم دعوت شده و بعد از دو بازی غیبت، انگیزه زیادی دارد تا تواناییهایش را به رخ بکشد. البته بهجز مهدی طارمی، بسیاری دیگر از ستارههای ملیپوش فوتبال ایران این روزها آماده هستند و غالبا در ترکیب اصلی تیمهایشان به میدان رفته و مهرههای ارزشمندی محسوب میشوند؛ از علیرضا بیرانوند و امیر عابدزاده درون دروازه تا سردار آزمون و مهدی طارمی، همگی روزهای باثباتی را در ترکیب اصلی تیمهای باشگاهی سپری میکنند.
با وجود این، شاید تنها نگرانی موجود، وضعیت علیرضا جهانبخش، وینگر کارگشای تیم ملی است. علی جهان که در بازیهای اخیر تیم ملی با توجه به نیمکتنشینی احسان حاجصفی تبدیل به کاپیتان اصلی تیم ملی ایران شده، نقش بسزایی در رساندن ایران به صدر جدول گروه داشته است. او گلهای حساسی هم در همین مرحله زده و فوتبال ایران امیدوار است جهانبخش عملکرد ملی خود در بازیهای اخیر را در دو بازی پیشرو نیز تداوم ببخشد. البته تنها موردی که فوتبالیها در ایران زیاد درباره جهانبخش دوست ندارند، وضعیتش در تیم باشگاهی یعنی فاینورد هلند است.
جهانبخش که بهعنوان یک فاتح از لیگ هلند جدا شد و سر از لیگ برتر انگلیس درآورد، در بازگشت مجددش به این لیگ، بازیکنی که همگان از او انتظار داشتهاند، نبوده است. هرچند بازیکن ۲۸ساله تیم ملی ایران در مقطعی اسیر مصدومیت شد و ریتم بازیکردن را از دست داد، ولی به هر حال او آنقدر بازیکن توانمندی نشان داده که هواداران فوتبال فاینورد در کنار علاقهمندان به فوتبال در ایران، توقع داشته باشند علیرضا سرحالتر از چیزی که این روزها نشان میدهد، باشد.
جهانبخش با حضور در آلکمار هلند و کسب عنوان آقای گلی لیگ، نامی برای خودش در فوتبال سطح اول اروپا دستو پا کرد. او بعد از درخشش و کسب عنوان آقای گلی، به باشگاه برایتون در لیگ برتر انگلیس منتقل شد تا برای خودش یکی، دو رکورد منحصربهفرد به جا بگذارد. علیرضا در آن برهه، با ۱۷ میلیون پوند، تبدیل شد به گرانقیمتترین بازیکن تاریخ باشگاه برایتون. با وجود گذشت نزدیک به چهار سال از آن اتفاق، علیرضا حتی این روزها نیز دومین بازیکن گرانقیمت باشگاه برایتون در انگلیس محسوب میشود و پشت سر یک خرید ۲۰ میلیون پوندی قرار گرفته است.
حضور جهانبخش در برایتون، آنطورکه باید خوب پیش نرفت. تعویض کادر فنی، عدم سازگاری سریع با لیگ جزیره، مصدومیت و در نهایت کجسلیقگی سرمربی جدید برایتون در استفاده از جهانبخش باعث شد تا این انتقال آنطورکه باید و شاید در فوتبال انگلیس به چشم نیاید. علیرضا بعد از چند فصل حضور در برایتون و پیبردن به اینکه حتی اگر از تمامی بازیکنان این تیم هم یک سر و گردن بالاتر باشد باز در تفکرات سرمربی این تیم جایی ندارد، تصمیم به جدایی گرفت. او این بار هلند را برگزید؛ لیگی که از آن متولد شده بود؛ به امید اینکه تولدی دوباره را تجربه کند.
بازگشت علیرضا به فوتبال هلند و باشگاه فاینورد، موج رضایت را در بین هواداران این باشگاه پرهوادار به وجود آورد؛ بهویژه اینکه این ستاره ایرانی در رقابتهای اروپایی هم برای این تیم درخشید و حسابی دلبری کرد. با این حال، در چشمبههمزدنی روزهای خوب علیرضا به پایان رسید. او که تبدیل به یکی از چهرههای اصلی خط حمله فاینورد شده بود، در نیمفصل اصلا حال و روز خوشی را در لیگ سپری نکرد. این ناخوشی تاکنون هم ادامه دارد و بعد از نزدیک به ۱۹ هفته که از لیگ هلند سپری میشود، علی جهان فقط یک گل و دو پاس گل در کارنامه دارد.
مشخصا خود این بازیکن هم نباید از چنین آماری رضایت داشته باشد. جهانبخش در این فصل دو بازی را از دست داده که یکی به دلیل مصدومیت بوده و دیگری هم نیمکتنشینی؛ ولی در سایر بازیها به میدان فرستاده شده، حتی اگر شده برای یک دقیقه. شاید همینطورکه مربی فاینورد میگوید، علی جهان ریتم بازی را از دست داده و نیاز به زمان دارد تا دوباره به آمادگی ابتدای فصل برسد؛ اما دغدغه جهانبخش و هوادارانش اتفاقا همین «زمان» است. او درست در روزهایی که باید آمادهتر از هر زمان دیگری باشد و یکی از آمادهترین بازیکنان ایران و فاینورد در آستانه جام جهانی، مانند فرشتهای که سقوط کرده، انرژیاش تحلیل رفته و کمتر مورد استفاده قرار میگیرد.
از ۱۷ باری که جهانبخش در این فصل در لیگ در ترکیب اصلی فاینورد قرار گرفته، ۱۱ بازی را در ترکیب اصلی بوده و شش بازی دیگر را بهعنوان بازیکن ذخیره به زمین فرستاده شده است. یک بار هم که کلا روی نیمکت نشسته و بازی نکرده است. نتیجه شده آنکه او در این فصل زیر هزار دقیقه (۹۸۷ دقیقه) برای فاینورد در لیگ به میدان رفته و تازه دوباره یکی، دو بازی است که بهعنوان بازیکن اصلی در ترکیب قرار میگیرد. آخرین بازی او برای فاینورد برابر ویتسه بود که با شکست یک بر صفر تیمش همراه شد و جهانبخش ۷۶ دقیقه، یک دقیقه بیشتر از بازی قبلی، در ترکیب فاینورد به میدان رفت. البته همان بازی آخر نیز سرمربی فاینورد نشان داد از علیرضا جهانبخش چندان راضی نیست؛ نه اینکه بازی علیرضا را قبول نداشته باشد یا او را بازیکنی ضعیف بداند، بلکه مربی فاینورد هم مثل بسیاری دیگر از علاقهمندان به فوتبال در ایران، منتظر درخشش همان علیرضای قدیمی است تا دوباره هر بار کار گره خورد، با خوشذوقیاش گره کور بازی را باز کند و ناجی یا فرشته تیم شود. شاید بازگشت به ترکیب تیم ملی ایران در بازیهای بهمنماه و بستن دوباره بازوبند کاپیتانی، فرشته خفته درون جهانبخش را بیدار کند و به او بالی دوباره برای پریدن در آسمان فوتبال حرفهای دهد.