روزنامه رسالت به قلم بهزاد حمیدیه به نامه اخیر محسن کدیور به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی پرداخت.
رسالت نوشت:
نقد امام راحل(ره)
چنانکه پيشتر گذشت، محسن کديور، در نامه سرگشاده اي که اخيرا نوشته است، دور شدن بيش از پيش و مقابله آشکار روشنفکري اواخر دهه هشتاد با مردم را به نمايش علني گذارده است. يکي از نمونه هاي بارز اين رويارويي، زير سئوال بردن عملکرد امام راحل(ره) است، همان پدر پير امت که همواره چونان اسطوره عرفان، آزادگي و استواري در اذهان ايرانيان باقيمانده و خواهد ماند.
آقاي محسن کديور، پا را از استيضاح رهبر معظم انقلاب فراتر نهاده، به امام راحل(ره)، اشکال مي گيرد. وي مي نويسد: “ارزيابي و نقد کارنامه بيست و يک ساله رهبري به معناي بي عيب و نقص بودن دهه اول جمهوري اسلامي نيست. برخي از اين نارسايي ها (و البته نه همه آنها) ريشه در شيوه زمامداري بنيانگذار جمهوري اسلامي دارد”. وي در ادامه، بيان اشکالات زمامداري امام خميني رحمه الله را به آينده موکول کرده است! آقاي کديور با اعتراضي مبهم به امام و نفي اصل ولايت فقيه، عملا نشان داده است در چارچوب مدافعان نظام اسلامي و جمهوري اسلامي نيست. بدين ترتيب راه او از راه اکثريت مردم که خون هاي بسياري براي به ثمر نشستن و حفظ اين نظام مقدس تقديم کرده اند جداست.
نمي خواهيم امام راحل(ره) را شخصي معصوم و عاري از هرگونه عيب بشماريم و مجال نقد به کسي ندهيم، اما انصاف، اخلاق، ادب بلکه عقل و شرع، حکم مي کنند که شخصي سافل که در رتبه شاگردان شاگردان امام هم محسوب نتواند شد، خود را در حد و اندازه هاي ايراد گرفتن به امام نبيند و يا لااقل با فروتني و ادب، و قيد احتمال، مطالبي بنگارد. بي پروايي در نسبت دادن نارسايي ها به شيوه زمامداري امام راحل(ره) ناشي از غرور علمي و خودبزرگ بيني است. به علاوه، امام، فردي معمولي نبوده تا اهانت به ساحت ايشان، مسئله آفرين نباشد، بلکه اهانت به امام، اهانت به امتي که امامش را از جان و دل دوست مي دارد.
ترديد کديور در صلاحيت علمي مقام معظم رهبري
محسن کديور در اظهار نظر نامنصفانه و غير مستدلي مي نويسد: “فاصله علمي آقاي خامنه اي تا رهبري آنقدر بود که هرگز در مخيله اش هم نمي گنجيد روزي رهبر شود. دستگاه امنيتي کشور در دهه شصت همراه با برخي مراکز قدرت (که بحث از آن مقال و مجال ديگري مي طلبد) مقدمات عزل مرحوم آيت الله منتظري را با هدف مهندسي آينده رهبري فراهم کرد. چيزي که در انتخاب مورخ15 خرداد1368 سهم اساسي داشت”.
ظاهرا ارادت آقاي محسن کديور به مرحوم آيت الله منتظري، مانع شده است به خطاهاي فاحش آن مرحوم که موجب خشم و ناراحتي شديد امام راحل را فراهم نمود توجه نمايد. اگر اندکي واقع نگري در دکتر کديور وجود داشت، از کنار حمايت هاي آن مرحوم از يک قاتل به سادگي عبور نمي کرد و آن مرحوم را صرفا به جهت مخالفت با نظام و رهبري، بزرگ نمي داشت. از اين نکات که بگذريم، نمي توان بي انصافي در مقام علمي مقام معظم رهبري را بخشود.
ايشان پيش از انقلاب اسلامي به تدريس کفايتين که بالاترين درس دوره سطح حوزه و مقدمه ورود طلاب فاضل به درس خارج فقه و اصول است مشغول بوده اند. به علاوه در اوان انتخابشان به عنوان رهبر انقلاب اسلامي، بسياري از مجتهدين و فضلا به فضل علمي ايشان اعتراف و اذعان نمودند، از جمله آيت الله صانعي که هم اکنون به جهت مخالفتش با نظام و رهبري، مورد توجه و ارادت محسن کديور است. سال هاي متوالي درس خارج فقه ايشان که مجمع علما و فضلاي شهر تهران است و موشکافي هاي دقيق علمي و گاه بي نظير ايشان، از سوي محسن کديور مورد تغافل واقع شده است. سزاوار بود کديور با کنار نهادن عينک بدبيني و عناد، اندکي در محضر معظم له به تلمذ مي پرداخت تا مراتب علمي استاد بر او معلوم مي شد.
انتقاد از عملکرد خبرگان رهبري
آقاي محسن کديور، خبرگان رهبري را به کم کاري و تخلف از وظايف قانوني متهم مي کند و معتقد است اين مجلس، به مجلسي مديحه گو و تشريفاتي تبديل شده است. اين در حالي است که مجلس خبرگان رهبري با جديت و تلاش زياد، نظارت بر وجود شرايط ولايت را دنبال مي کند. مثلا آيت الله مرتضي مقتدايي، از تشکيل کميسيوني خاص متشکل از15 عضو که حداقل هر ماه يک مرتبه جلسه دارند خبر مي دهد تا بر اعمال، رفتار و اقدامات رهبري به طور ريز و جزئي، اشراف کامل داشته باشند. ايشان بيان مي دارند: “خود مقام معظم رهبري هم از اين امر استقبال کردند و فرمودند در محدوده کار قانوني تان هر چه مي خواهيد سئوال کنيد. به دفترشان هم اعلام کردند که آقايان هر چه خواستند در اختيارشان گذاشته شود و تا کنون دو جلد از مطالبي که مربوط به اقدامات رهبري است و از صدا و سيما هم پخش نشده براي کميسيون فرستاده شده است. به هر حال، کميسيون، کار خود را با دقت انجام مي دهد و مخبر آن هم نتايج بررسي ها و تحقيقاتي را که انجام شده در اجلاسيه هاي مجلس خبرگان به اطلاع ديگر اعضا مي رساند. هر چند مواردي وجود دارد که چون اعلام آنها از نظر مسائل امنيتي به صلاح نيست مخفي مي مانند و به مقتضايشان اقدام مي شود. در نتيجه، اکنون مي توانيم به طور قاطع بگوييم که بحمدالله رهبري با کمال قدرت و اقتدار وظيفه خودشان را انجام مي دهند”1. کميسيون تحقيق مورد اشاره، در گزارشي به هفتمين اجلاس خبرگان، به امضاي رئيس آن، محسن مجتهد شبستري، به تاريخ8 اسفند1389 چنين آورده است: “بسم الله الرحمن الرحيم، نظر به اينکه وظيفه کميسيون تحقيق مجلس خبرگان رهبري بررسي در باره اصل111 قانون اساسي است اين کميسيون در هر ماه يک جلسه و در مواقع لزوم جلسات متعدد فوق العاده تشکيل مي دهد و به وظيفه تحقيق در پيرامون تداوم شرايط و اوصاف مربوط به مقام رهبري بحث و بررسي مي نمايد ... در بررسي هاي اين کميسيون در هيچکدام از اوصاف و شرايط مذکور در اصل پنجم و يکصدودهم قانون اساسي در اين مدت بيست سال و اندي در وجود رهبر عزيزمان نه تنها کم و کاستي مشاهده نشد بلکه هر مقدار زمانا جلوتر مي رويم صفات لازم مزبور درخشان تر مخصوصا درايت و مديريت در حد اعلا در ايشان متجلي مي شود و بي اختيار آيه شريفه الله اعلم حيث يجعل رسالته در ذهن انسان تداعي مي نمايد”.
