bato-adv
bato-adv

«مرداب آبی» (Blue Bayou)؛ قصۀ پر غصۀ غربت و جدایی

«مرداب آبی» (Blue Bayou)؛ قصۀ پر غصۀ غربت و جدایی
آنتونیو (جاستین چان) یک کره‌ای-آمریکایی است که همراه همسر باردارش کتی (آلیسیا ویکاندر) در لوئیزیانا زندگی می‌کند. ناگهان او را تهدید به بازگرداندن به کره می‌کنند؛ جایی که او به سختی آن را به یاد می‌آورد. این اتفاق خانوادۀ نوپای او را از هم می‌پاشد و او را به ناگزیر با گذشتۀ اندوهناکش رو به رو می‌کند.
تاریخ انتشار: ۱۱:۰۳ - ۱۱ دی ۱۴۰۰
فرارو- جاستین چان، نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده و ستارۀ فیلم مرداب آبی است. او احتمالا بیش از همه به خاطر نقشش در مجموعه فیلم‌های «گرگ و میش» شناخته شده است. در سال ۲۰۱۷ او نخستین فیلمش با عنوان «گوک» را ساخت و پس از آن فیلم‌های دیگری را کارگردانی کرده که ترکیبی از ملودرام و تفسیر اجتماعی بوده‌اند و معمولا جنبۀ زیبایی‌شناسانۀ برجسته‌ای نداشته‌اند. این فیلم تازه هم از همان جنس است؛ فیلمی گریه‌آور که در نیواورلئان ساخته شده و روایت مردی کره‌ای-آمریکایی است که به صورتی غیرمنتظره با مشکل دیپورت از آمریکا مواجه می‌شود.

به گزارش فرارو؛ هدف ستایش‌برانگیز فیلم نشان دادن تزلزل زندگی کودکان مهاجری است که در آمریکا به سرپرستی گرفته می‌شوند. چان و آلیسیا ویکاندر، در نقش آنتونیو و همسرش کتی، بازی خوبی ارائه داده‌اند جز اینکه بازی چان اندکی اغراق شده است. نوعی رئالیسم جادویی را در فلاش‌بک‌های معماگونۀ فیلم می‌توان دید. فیلمبرداری فیلم با دوربین ۱۶ میلیمتری و به نحوی دلپذیر انجام شده است. بازی بازیگر کودک فیلم (سیدنی کوالسکی) در نقش دخترخواندۀ آنتونیو بسیار هوشمندانه و ظریف است. ووندی کورتیس هال هم نقش فرعی وکیل مهاجرت را به خوبی ایفا کرده است.

متاسفانه بخش زیادی از این نکات مثبت در زیر نمادگرایی بیش از حد فیلم پوشانده شده است. فیلمنامه هم مشکلاتی دارد؛ اطراف آنتونیو پر از آدم بد‌های غلوآمیز است، مثل یک مادرزن متعصب (جرالدین سینگر) و یک پلیس نفهم (اموری کوهن) که همانقدر که درشت هیکل است، بدجنس هم هست.

مایوس‌کننده‌تر از همه این که بازیگر فوق‌العاده‌ای مثل لین دان فام نقش یک غریبۀ ویتنامی-آمریکایی را بازی می‌کند که مرتب پیدایش می‌شود و علیرغم رنج‌های خودش به آنتونیو تسلی می‌دهد؛ این شخصیت یک جور پری رویایی تسلی‌بخش است که بعید است اصلا وجود داشته باشد. شخصیت آنتونیو هم آنقدر پیچیده است که به سختی می‌شود باورش کرد؛ یک آدم غیرعادی که تفنگ تتوکاری را به دخترخوانده‌اش می‌دهد تا با آن بازی کند. او در گذشته‌اش جرایمی مرتکب شده که انگار امروز روحش را تحت تاثیر قرار داده‌اند.

فیلم از ابتدا تا قبل از پایان‌بندی آنقدر غم و اندوه نشان می‌دهد که اشک چشم مخاطب خشک می‌شود. سپس در نهایت یک مقدار این غم و اندوه کمتر می‌شود. این فیلم، جذابیت‌هایی دارد و سوالاتی را هم ایجاد می‌کند. یکی از این سوال‌ها این است که آیا یک فیلم فقط با نشان دادن غم و غصه و شکستن قلب‌ها می‌تواند تغییری در فکر‌ها به وجود بیاورد؟
 
  • کارگردان و فیلمنامه‌نویس: جاستین چان (Justin Chon).
  • بازیگران: جاستین چان (Justin Chon)، آلیسیا ویکاندر (Alicia Vikander)، مارک اوبراین (Mark O'Brien) و دیگران.
  • امتیاز: ۷.۱/۱۰
مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv
پرطرفدارترین عناوین