bato-adv
کد خبر: ۴۹۵۴۴۷
آمار‌ها نشان می‌دهند که بخش بزرگی از ایرانی‌ها «نمی خواهند» کار کنند

بازار کارِ ایران: چتری که فقط روی ۴۰ درصد جمعیت سایه می‌اندازد

بازار کارِ ایران: چتری که فقط روی ۴۰ درصد جمعیت سایه می‌اندازد
بازار کار ایران، بسیار نامهربان است. آمار‌ها نشان می‌دهند که تنها حدود ۴۰ درصد از ایرانی‌هایی که در سن کار هستند و می‌توانند کار کنند، عملاً فعالیت اقتصادی دارند و ۶۰ درصدِ بقیه، از منظر اقتصادی «وابسته» به حساب می‌آیند. این نسبت در کشوری مانند ویتنام ۷۶ درصد به ۲۴ درصد است، به این معنی که «نرخ مشارکت اقتصادی» در ویتنام، ۷۶ درصد است و این کسر از جمعیتِ قادر به کار، در بازار کار حضور دارند.
تاریخ انتشار: ۱۰:۰۱ - ۱۵ تير ۱۴۰۰
فرارو پیدا کردن شغل مناسب، حالا برای خیلی‌ها به یک رویا بدل شده است. تا همین چند دهه پیش، دست کم در شهر‌های بزرگ، پیدا کردن شغل چندان دشوار نبود و حالا که با عینکِ شاخص‌های اقتصادی به گذشته نگاه می‌کنیم، علت تقریباً مشخص است: در دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ خورشیدی از یک سو و در دهه ۱۳۷۰ از دیگر سو، نرخ رشد اقتصادی کشور بالا بود و وقتی کیک اقتصاد بزرگ می‌شد، فرصت‌های شغلیِ جدیدی هم ایجاد می‌شدند.

به گزارش فرارو؛ به طور کلی، وقت کیک اقتصاد بزرگ می‌شود، تولید کالا و خدمات هم افزایش پیدا می‌کند و حفظ سطحِ جدیدِ تولید کالا و خدمات هم نیرویِ کار جدید می‌خواهد. این در حالی است که هر چه رشد اقتصادی بیشتر باشد، نوع مشاغل هم پیچیده‌تر می‌شود.

این‌ها اتفاقاتی بودند که در فاصله دهه‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۰ خورشیدی در اقتصاد ایران افتادند. اقتصاد ایران در این فاصله (البته با فراز و فرود) در حال رشد بود. به عنوان نمونه، اندازه اقتصاد ایران و ترکیه در سال ۱۳۸۴ خورشیدی، تقریباً مساوی بود، فاصله‌ای که از آن زمان تاکنون، مدام بیشتر می‌شود.

چه کسی بازار کارِ ایران را کساد کرد؟
روند افول اقتصادیِ ایران، با برآمدن محمود احمدی نژاد آغاز شد و پایه‌های اقتصاد ایران از سال ۱۳۸۵ به بعد، به تدریج شروع به لرزیدن کردند. نخستین تحریم‌های کمرشکن در سال ۱۳۸۹ وضع شدند و با آغاز دهه ۱۳۹۰، اقتصاد ایران در چاله‌ای افتاد که بیرون آمدن از آن هنوز هم دشوار به نظر می‌رسد.

ما به ازایِ این وضعیت در بازار کار هم امروز روشن است: برآورد‌های آماریِ رسمی نشان می‌دهند که در طول ۸ سال ریاست جمهوریِ احمدی نژاد، «خالصِ اشتغالِ ایجاد شده» در ایران نزدیک به ۱۴ هزار مورد بوده است که عملاً مساوی با صفر است.

به عبارت ساده، در طول ۸ سال ریاست جمهوری احمدی نژاد، برآیند مشاغل ایجاد شده و مشاغلی که به دلیلِ واردات بی رویه کالا، وقوع بحران اقتصادی و مواردی از این دست از بین رفتند، تنها ۱۴ هزار مورد بوده است.

فعالان کسب و کار یادشان هست که واردات ده‌ها میلیارد دلار کالا از چین و کشور‌های دیگر، چگونه تولید کالا در ایران را در زمان «دولت مهرورزی» از صرفه انداخت و با وقوع بحران ارزی از سال ۱۳۸۹ به بعد، نابودیِ تولید داخل، اقتصاد ایران را وارد فاز «رکود تورمی» کرد.

«شاغلان فقیر»: پدیده‌ای عجیب، باز هم در ایران
با این همه، ظاهراً مشکلِ پیدا کردنِ شغل مناسب و حتی تولید در ایران و بستنِ دروازه‌های صادرات، تمام ماجرا نیست. مسعود نیلی، مشاور اقتصادی سابق حسن روحانی که یکی از مشهورترین اقتصاددانان ایرانی هم هست، در سال ۱۳۹۶ و پس از اعتراضات دی ماه آن سال، به پدیده‌ای در اقتصاد ایران اشاره کرد که شاید تا پیش از آن در اقتصاد ما رخ نداده بود: پدیده «شاغلان فقیر».

مسعود نیلی در آن زمان گفته بود: «ما در کشورمان ۲۴ میلیون خانوار و ۳ میلیون بیکار داریم. حدود ۳۵ تا ۳۸ درصد دهک‌های فقیر جامعه ما را افراد شاغل تشکیل می‌دهند؛ بنابراین نتیجه می‌گیریم که برای رفع فقر، علاوه بر اینکه باید برای بیکاران شغل ایجاد کنیم، باید درآمد شاغلان را هم افزایش دهیم و بعد به فکر بازنشستگان باشیم.» [توجه کنید که داده‌های آماری مربوط به سال ۱۳۹۶ هستند.]
 
کلیت ماجرا تقریباً ساده است: شاغلانی که گاه حتی بیش از یک شغل هم دارند، نمی‌توانند درآمد کافی برای زندگی خود و زندگی شان تامین کنند و طبیعی است که این موضوع برای کسانی که شغلی ندارند (و آمار‌ها نشان می‌دهند تعدادشان در ایران بسیار بالا است) حتی بدتر هم هست.

وقتی اقتصادی نتواند حتی برای شاغلانِ خود رفاه به همراه بیاورد، کیکِ اقتصاد یا اندازه اقتصاد رشد نمی‌کند و این یعنی با افزایش جمعیت، ثروتِ موجود باید بین افراد بیشتری تقسیم شود. این همان اتفاقی است که برای اقتصاد ایران رخ داده است و ما را وارد «تله فقر» کرده است.

چند نفر در ایران شغل دارند؟
داده‌های آخرین «طرح آمارگیری نیروی کار» در سال ۱۳۹۷، نشان می‌دهد که در آن سال حدود ۲۳ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در سراسر ایران مشغول به کار بوده‌اند که از این میان، حدود ۱۳ میلیون نفر حداقل ۴۴ ساعت در هفته فعالیت شغلی داشته اند.

از آن سو، از جمعیت کل شاغلان در سال ۱۳۹۷، حدود ۹ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر (معادل حدود ۴۰.۸ درصد) کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار می‌کرده‌اند که در واقع، به طور کلی نشان‌دهنده «اشتغال ناقص» هم هست. به عبارت ساده، نزدیک به ۴۱ درصد از تمام ایرانی‌هایی که در سال ۱۳۹۷ شاغل بوده‌اند، شغلی تمام‌وقت (به مفهومِ یک شغل تمام و کمال) نداشته‌اند.

این در حالی است که داده‌های مرکز آمار ایران که برای آخرین بار در فروردین ماه سال ۱۴۰۰ به‌روزرسانی شده‌اند، نشان می‌دهند که نرخ بیکاری در ایران، در سال‌های اخیر کاهش پیدا کرده است. این شاید در نظر اول عجیب به نظر برسد، چرا که همه می‌دانیم وضعیتِ عمومی اقتصاد ایران طی سال‌های اخیر، دائما بدتر شده است.

با این همه، منطق اقتصادی از این داده‌ها پشتیبانی می‌کند، چرا که با کاهش دستمزد واقعی (یا اسمیِ) کارگران، به‌کارگیریِ نیرویِ کار برای کارفرما آسان‌تر و ارزان‌تر می‌شود. بر این اساس، نرخ بیکاری (بر اساس تعریف مرکز آمار، نسبت جمعیت بیکار به جمعیت فعال (شاغل و بیکار)، ضرب‌در ۱۰۰) در زمستان سال ۱۳۹۹ در سراسر کشور، معادل ۹.۷ درصد بوده است.

این نرخ در زمستان سال ۱۳۹۸ معادل ۱۰.۶ درصد و در زمستان سال ۱۳۹۵ معادل ۱۲.۵ درصد بوده است. به این ترتیب، طی ۵ سال اخیر، نرخ بیکاری کاهش پیدا کرده است، چرا که دستمزد شاغلان در عمل (مثلا بر حسب دستمزدِ دلاریِ آنها) کمتر از گذشته شده و پرداخت آن برای کارفرما آسان‌تر شده است. به همین دلیل، کارفرما ترجیح می‌دهد نیروی کار بیشتری را استخدام کند.

مشکلِ این آمار‌ها کجا است؟
به این ترتیب، مشخص است که نرخ بیکاری در ایران، آنچنان که شاید در کوچه و بازار بشنویم، بالا نیست. اما در اینجا نکته ظریفی هست که شاید نشان بدهد که در واقع، چرا عده‌ای معتقدند نرخ بیکاری در ایران سر به فلک می‌زند و نمی‌شود به آمار‌های رسمی اعتماد کرد.

«نرخ بیکاری»، به طور ساده، منعکس‌کننده درصدی از جمعیت در سن کار است که به دنبال کار می‎گردد، اما کاری پیدا نمی‌کند یا در واقع، کاری پیدا نمی‌کند که ترجیح بدهد به آن مشغول شود یا برایش «بیرزد.».

اما «نرخ بیکاری» به تنهایی به هیچ عنوان گویا نیست. این تعریف، شامل کسانی نمی‌شود که اصولا به دنبال کار کردن نیستند؛ بنابراین اگر شما می‌خواهید کار کنید، ولی کاری پیدا نمی‌کنید، بیکار محسوب می‌شوید، اما اگر بنا به هر دلیلی تمایل به کار کردن ندارید (و البته در سن کار هستید) «مشارکت اقتصادی» ندارید.

مرکز آمار ایران، «نرخ مشارکت اقتصادی» را این‌طور تعریف می‌کند: «نسبت جمعیت فعال (شاغل و بیکار) ۱۵ ساله و بیش‌تر به جمعیت در سن کار، ضرب‌در ۱۰۰». به عبارت خلاصه و ساده، «نرخ مشارکت اقتصادی» نشان می‌دهد که چند درصد از جمعیت یک کشور که در سن کار قرار دارند، عملا به کار مشغول هستند.

با این تعریف، اگر شما بین ۱۵ تا ۶۵ سال (به طور حدودی و قراردادی) داشته باشید، اما برای امرار معاش کار نکنید، بیکار حساب نمی‌شوید، اما «مشارکت اقتصادی» هم ندارید. از طرف دیگر، واضح است که هر چه «نرخ مشارکت اقتصادی» در یک اقتصاد بالاتر باشد، یعنی آن اقتصاد توانسته به تعدادِ جمعیت بیشتری شغل بدهد. از نظر فرهنگی هم، هر چه «نرخ مشارکت اقتصادی» در یک کشور بالاتر باشد، یعنی اهالی آن کشور «کاری‌تر» هستند.

نرخ مشارکت اقتصادی در ایران: مردمانی که «نمی خواهند» کنند
«نرخ مشارکت اقتصادی» در ایران در زمستان سال ۱۳۹۹ به حدود ۴۰.۹ درصد رسید و این در حالی است که همین شاخص در سال ۱۳۸۴، حدود ۴۷ درصد بوده است. وضعیت ایران از منظر این شاخص اقتصادی بسیار نگران‌کننده است، چرا که در واقع، حدود ۶۰ درصد از کسانی که «می‌توانند» کار کنند و در تولید اقتصادی مشارکت داشته باشند، از نظر اقتصادی به سایرین وابسته هستند.

در مقام مقایسه، «نرخ مشارکت اقتصادی» در ویتنام حدود ۷۶ درصد، در مالزی حدود ۶۴ درصد، در جمهوری‌آذربایجان حدود ۶۳ درصد، در آلمان حدود ۶۱ درصد، در ترکیه حدود ۵۰ درصد و در الجزایر حدود ۴۰ درصد است. ایران، در اینجا هم یکی از بدترین جایگاه‌ها را در جهان دارد.

بنابراین، ظاهراً عمده ایرانی‌هایی که می‌تواند کار کنند (حدود ۶۰ درصد) ترجیح می‌دهند که کار نکنند یا به دنبال کار هم نگردند. درست است که دستمزد‌ها در ایران بسیار پایین هستند و شرایط دشوار است، اما به نظر می‌رسد این موضوع، بیشتر فرهنگی باشد تا اقتصادی.
bato-adv
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۲۶ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
خانه از پای بست ویران است....
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۲۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
البته كار كردن بايد توجيه اقتصادي داشته باشد
حمید
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۱۵ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
وقتی کار حلال توجیه اقتصادی نداشته باشه میرن دنبال بزهکاری و دزدی
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۱۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
ایران بهشت رانت خواران و دلال ها هست
به خاطر اقتصاد تاریک و ناشفاف
طرف یک شبه چند میلیارد میزنه به جیب سر دلالی یه چیزی بدون اینکه کسی بفهمه
اصغر
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۰۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
بهترین کار آموزش دیدن و خرید و فروش سهامه
سلام
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۳۱ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
دقیقا.موافقم با شما.زدی به هدف.زور و فشاری که می خوای به خودت بیاری که برده دیگران باشی.اون زور و فشار رو بذارید برای آموزش بورس.و آقایی کنید.
پارادوکس محض
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۵۵ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
نکته عجیبی که در کشور ما وجود دارد این است که اغلب مسئولین ما از نظر مدرک و سواد و تجربه در نازل ترین حد ممکن در جهان هستند و حتی بسیاری از آنها نه می توانند یک جمله ساده و روان مطابق با دستور صحیح زبان فارسی (نه انگلیسی و فرانسوی!) را بیان نموده یا بنویسند و نه حتی قادرند یک ایمیل ساده را برای خودشان ایجاد کنند ولو اینکه مدرک دکترا داشته باشند. (البته اغلب این آدم ها دکترای قلابی دارند و نه واقعی و تخصص و مدیریت و حتی آداب و تربیت رفتاری آنها در حد صفر است)..اما همین افراد بی سواد و بی تجربه انتظار دارند که نیروی کار کشور از بالاترین حد تجربه و مهارت برخوردار باشد و به نازل ترین نرخ دستمزد به آنها سرویس دهد! ...بسیاری از نیروی کار تحصیلکرده هم حاضر نیستند زیر دست چنین افراد بی سواد و بی تجربه ای کار کنند و معمولا دو راه را در پیش می گیرند : از کشور مهاجرت می کنند و به جایی می روند که افراد کاردان و مدیران باسواد و باتجربه و فهیم در رأس کارند مثل کشورهایی همچون آمریکا،بریتانیا،آلمان،استرالیا،ترکیه،امارات و ....و یا اینکه خانه نشین شده و به کار غیر مرتبط مثل مسافرکشی یا مغازه داری می پردازند.
امين ميرزائى
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۴۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
يادش بخیر ! یه کارتون والت دیزنی بود یه ملخی آواز میخوند به مورچه ها میگفت کار بیجا مال خره !! زمستون كه شد مورچه ها کله پاچه ملخو بار گذاشتن به عنوان صبحونه !!! الان اگه والت دیزنی انیمیشن بسازه ملخه لم داده تو جکوزی با یه موبایل قیمت ارزو از صنار سه شای به خدا تومن میرسونه !!!!!!
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۳۰
مهرداد
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۱۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
عمده مردم توی این نتورک مارکتینگهای مزخرف هستند. لطفا درباره این معضل مطلبی بنویسید.ممنون
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۱۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
وقتی با بازار سازی های غیر واقعی( بطور مثال در بورس ) یکباره طرف حقوق 10 سال کارمندی را در 1 ماه در آورد معلومه که نمیره دنبال کار با حقوق بخور نمیر . حتی اگر پس از آن ضرر هم کرده باشه دیگه حقوق کارگری یا کارمندی چشمشو نمیگیره
قدیم میرفتن میشدن مثلا شاگر مکانیک تا روزی برای خودشون مغازه بزنن الان میبینن اگر 500 سال هم کار کنند 1 متر مغازه هم بهشون نمیدن
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۱۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
با سلام . در طول چهار دهه سرمایه گذاری های بسیار بزرگ در زمینه ایجاد صنایع تولید مواد خام در ایران شده است .و الان ایران دارای بزرگترین صنایع تولید مواد خام مانند اهن . مس . روی . قلع . الومینیوم و پترو شیمی در جهان می باشد . اما متاسفانه در مورد ایجاد صنایع الیاژی که تولید کننده مواد اولیه (یعنی تبدیل مواد خام به مواد اولیه ) هیچ دولتی اهمیتی نداده است . نیاز صنایع (حودرو سازی . لوازم صنعتی . خانگی )به مواد اولیه می باشد و الان ایران بزرگترین صادر کننده مواد خام و بزرگترین وارد کننده مواد اولیه می باشد . مواد خام به چین . هند . کره جنوبی و المان و غیره صادر شده و در انجا به مواد اولیه تبدیل و به ایران وارد می شود . و تحریم این واقعیت را برای ایران اشکار کرد .و نبود صنایع الیاژی مشکلات بسیار زیادی به صنایع وارد کرد . انتظار این است که دولت سیزدهم اهمیت بسیار زیادی به ایجاد صنایع الیاژی بدهد . نقش صدا و سیما و روزنامه ها در هدایت دولت بسمت ایجاد صنایع الیاژی بسیار زیاد است .
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۱۹ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
مردم وقتی میبینند اقا زاده ها یک شبه ره صد ساله و شاید هزار ساله را بدون کار طی میکنند انگیزه ای برای کار ایجاد نمیشود متاسفانه در تمام امور ضربه زدند
Barfak
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۲۷ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
چرا از تاثیر بد بانکها بر روی این مسئله هیچ صحبتی نیست؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۳۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
بانکها چیکار کنند ؟ میخوای در گاوصندوق و بازبزاریم بیایید هر چی میخوایید بردارید؟ انگار بانک ها ضمانت دادن وضعیت اقتصادی کشور رو اصلاح کنن ! ما به اندازه کافی وامهای دستوری داریم میدیم .. اگه منظور شما اینه باید بری یقه اون وزیر و وکیلی رو بگیری که با یه نامه دستوری میلیارد ها تومن وام به هرکس و ناکسی میده ..... درضمن بانک هم یه موسسه انتفاعی برای کسب سوده ، مثل هر کسب و کار دیگه ای کلی هزینه و دردسر داره ، مردم ما از همه چی طلبکارند ... عزیزم از بانک ها ناراحتی اون 10 هزارتومن تو بزار تو جیبت خودتو اذیت نکن
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۱۵ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
ناشناس۱۱:۳۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
برادر عزیز در هیج جای دنیا حق داد ستد و دلالی نداره
بزرگترین دلال و بزرگترین اختلال گر در اقتصاد در این مملکت همین بانک ها هستند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۲۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
چرا داغ کردی عمو؟ اتفاقا بانک ها یکی از مقصران اصلی اند. کشوری که نرخ بهره اش دست چهارتا بانک خصولتی زپرتی باشه، معلومه که وضع اقتصادش همین میشه.
اونایی که تمایلی به کار کردن ندارند، همونایی اند که می بینند سود بانکی بیشتر از دستمزدشون هست. همینطور سود سفته بازی هایی که بانک ها لیدرش هستند.
حالا این پول ها را بانک از کجا میاره میده به سپرده گذارانش؟ یا از کلاهبرداری سفید در بازارهای سفته بازی، یا از به یغما بردن دارایی تسهیلات گیرندگان.
دوزار حقوق از بانک گرفتی داری براش کلاه شرعی درست می کنی.
ربوی ترین نظام بانکی کل دنیا را داریم. یه کم مطالعه کن.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۳۳ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
وقتی دستمزد شما به ۵۰۰ دلار در‌ماه هم نمی رسه ( بفرض برسه ، درامد شما ۲۰۰۰ دلار بوده ) هر فرد عاقلی ترجیح میدت بجای کارکردن و وقت تلف کردن ، جهت کسب امادگی خروج از کشور ، مشغول کسب مدارک مختلف می شوند.یه نگاه به کلاسهای زبان و امار شرکت در امتحاناتی مثل ایلتز و… بخوبی فاجعه را نشان میدهد.
علی
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۰۰ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
با کم بودن دستمزد موافقم اما با همون حداقل درآمد کمکی می شود به نان آور خانه و قسمتی از هزینه ها را پوشش می دهد و از بیکاری حتما بهتره و سربار بودن
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۴۰ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
وقتی یک کارمند با جان کندن حداکثر ماهی ۵ میلیون حقوق بگیرد و آن را پس انداز کند و هر از گاهی دولت های مختلف با دادن شوک تورمی ارزش ریال را نصف و حتی کمتر میکنند بنظر شما در این شرایط کار کردن آن کارمند مساوی با بیگاری مجانی نیست؟ در این شرایط کار کردن توجیه اقتصادی دارد؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۴۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
بازار واردات از چین مگر میگذارد که تولید بشود و کار درست و حسابی ایجاد شود
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۰:۴۷ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
خیلی وقته کا کردن در این مملکت بی ارزش شده
تورم پس از انداز کردن را بی تاثیر کرده
یک قطعه زمین می فروشی به اندازه کل درآمد ۳۰ سال یک استاد دانشگاه در می آوری
در ایران کثرا کسایی کار می کنند که هیچ چیز ندارند (از شانس روزگار چیزی به ارث نبرده اند) و مجبورند کار کنند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۰۲ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
با وجود تورم مزمن و درنتیجه ایجاد فضای گرم بازار دلالی و سفته بازی معلومه کسی به فکر کار واقعی نخواهد بود
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۰۴ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
وقتی 70 درصد حقوق یک کارگر طبق آمار اخیر خرج هزینه مسکن می شود، ترجیح می دهد سراغ مشاغل کاذب برود.
کیم جونگ اون
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۱۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
فرارو 1 جوری تیتر میزاری انگار داری تو قلب اروپا زندگی میکنی و از هیچی خبر نداری
سامان
Iran (Islamic Republic of)
۱۱:۲۸ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
کشور ما مشکل زیاد داره اما بعضی ها دنبال کار راحت و پشت میزی هستند بدون کسب مهارت. باید این واقعیت رو پدیرفت که ما در دانشگاه فقط عمرمون رو هدر دادیم و بریم دنبال مهارت های دیگه. تا ابد که نمیشه به امید دولت ها ها بیکار نشست. در رشته هایی مثل زبان یا کامپیوتر یک برنامه نویس یا مترجم حرفه ای بیکار نمی مونه. کافیه یه نگاهی به سایت های کاریابی بندازیذ. کلی پروژه فریلسنری هست که درامدش از کار دولتی هم بهتره. اما تخصص یک شبه پیدا نمیشه باید چند سال دود چراغ خورد. اون وقت مشتری خودش دنبال شما می یاد. منت دولت ها و مسولین و آقازاده را رو هم نمی کشین.
جاده خاکی نرو
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۲۳ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
آقای سامان!...پشت میز نشینی دیگه چه صیغه ایه؟ چرا حرف های خز و دهه شصتی می زنی؟شما هم متأسفانه همون حرف های چرندی رو تکرار می کنی که دهه هاست بعضی از مسئولین سهمیه ای می زنند و انگار تو اصلا توی باغ نیستی...عمو جون!.انگیزه برای کار کردن نیست چون توی محل کار تبعیض فاحش برقراره و هر کسی که به رئیس یا مدیر یک اداره یا کارخانه نزدیکتره هم کمتر کار می کنه و هم حقوق بالاتر می گیره...اصلا تو یکبار تو یک شرکت خودروسازی کار کردی؟...توی شرکت های خودروسازی رسم بر اینه که هر چی پارتی یک نفر قوی تر باشه اون فرد کمتر کار می کنه و بیشتر مرخصی می گیره و بیشتر هم پاداش می گیره و این قضیه هیچ ربطی هم به سواد و مهارت اون فرد نداره...توی شرکت های خودروسازی،اونایی که پارتی ضعیفی دارن مستقیم می رن تو خط تولید و مجبورن سر و صدای وحشتناک دستگاه ها رو مدام تحمل کنن و اونایی که پارتی قوی دارن و بچه سوسول نورچشمی هستن از همون اول کار می رن تو دفتر مرکزی شرکت تو شمال شهر با بالاترین حقوق و مزایا و فقط عشق و حال می کنن...مهارت زبانی و کامپیوتر و این چیزایی که گفتی یک مشت مزخرفاته که خودت هم قلبا به اونا باور نداری...چون کافیه که پارتی گردن کلفت داشته باشی اون وقت نونت تو محل کار تو روغنه...
مبینی فرد
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۱۰ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
با سلام
عذر میخوام احمدی نژاد الان کجا هستش که شما ایشون رو مقصر میدانید؟ متاسف هستیم بابت همچین تحلیلی که جناب روحانی بعد از 8 سال ویرانه ای را تحویل میدهد . اقای روحانی چقدر اشتغال ایجاد کردن ؟ اقای خاتمی چطور ؟
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۰۶ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
برادر مبینی فرد کاش تمامی مسئولان ایران اندازه انگشت کوچک احمدی نژاد عرضه داشتند و صادق و پاک دست بودند.
این مواجب بگیرها اگر عیالشان شام هم نپخت می گویند باعث و بانیش احمدی نژاد است.
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۲۵ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
چرا حرف بی خود میزنید؟
طرف بره کارمند بشه، حقوق وزارت کار برای تازه کارا حدود 3 میلیون تومنه. هزینه خورد و خرواک و رفت آمدش تو تایم کاریش از این به مراتب بیشتر میشه.
یعنی طرف باید پول تو جیبی بگیره که بتونه تا آخر ماه بره سر کار. خب پول تو جیبی میگیره ونمیره سواری بده.
( بنده خودم شاغلم و سرپرست هستم. اوضاع کار نیروی جوان مصیب باره. برای کارفرما هم مقدور نیست بیشتر حقوق بده)
ناشناس
Viet Nam
۱۲:۳۵ - ۱۴۰۰/۰۴/۱۵
یکی از اهداف چهارگانه خصوصی سازیایجاد شغل بود اکنون که بیشتر کار ها در اتیار بخش خصوصی قرار گرفته چرا اینقدر بیکار است
یا خصوصی سازی کار اشتباهی بود اگر اشباه بود چرا جلو اینکار گرفته نمیشود
یا خصوصی بد اجرا شد چه کسی باید پاسخ گو باشد