
«کیروشی»ها در فضای رسانهای ورزش ایران هم دیگر واژهای بود که شکل گرفته بود؛ این واژه پس از شکلگیری دوقطبی کیروش - برانکو در فوتبال ایران متولد و به هواداران رسانهای مرد پرتغالی اطلاق شد؛ فضایی که انتهایش منجر به خروج هر دو مربی از فوتبال ایران شد؛ کیروش راهی کلمبیا شد تا هدایت این تیم را به دست بگیرد و برانکو هم سر از عربستان درآورد و بعد هم که سرمربی تیم ملی عمان شد.
«بازی پیشروی ما هم از سختیهای خودش برخوردار است. تیم فولاد یک فوتبال بسته با ضدحمله ارائه میدهد که یک کپی از سیستم کیروش است و امیدوارم نگرش فوتبال ما به سمتی برود که بتوانیم زیباییهای فوتبال را ببینیم».
به گزارش شرق، این فقط بخشی از صحبتهای امیر قلعهنویی پیش از آغاز دیدار سپاهان با فولاد خوزستان در هفته هجدهم لیگ نوزدهم است که سرآغاز یک درگیری لفظی در پایان این مسابقه حساس شد. سپاهان به دلیل کسب تساوی مقابل ماشینسازی در هفته قبل، نیاز مبرمی به سه امتیاز این دیدار داشت و فولاد نیز در صورت شکست، کاملا از تیمهای بالانشین فاصله میگرفت، اما کمتر کسی تصور میکرد که جنجال نشست خبری بیش از نتیجه این مسابقه حائز اهمیت باشد.
سپاهان این مسابقه را با حساب ۲ بر یک برد و در تعقیب پرسپولیس لیگ را ادامه داد، اما جواد نکونام بعد از این شکست، در نشست خبری به نوعی پاسخهای کوبندهای را به کسی داد که روزگاری شاگردش بود. او با بیان اینکه «بیعرضگی» است اگر جواب پاسخ بعضی حرفها را ندهد، وارد بحث شد. مشخصا منظور او صحبتهای قلعهنویی بود که سرمربی فولاد را متهم به ارائه یک بازی صرفا تدافعی و بدون خلاقیت کرده بود. نکونام در لابهلای حرفهایش ضربه اصلی را محکم زد؛ او بدون اینکه از قلعهنویی نام ببرد، سعی کرد نسبت به این شایعه که سرمربی سپاهان قرار است سرمربی تیم ملی ایران شود، واکنش نشان دهد. «انتخاب سرمربی ایرانی برای تیم ملی یعنی بازگشت به ۵۰ سال قبل». به غیر از این موضوع، او شفافتر درباره حرفهای قلعهنویی سخن گفت. «اول درباره روز قبل از مسابقه بگویم که راجع به سیستم کیروش صحبت شد. دو جنبه دارد؛ یکی اینکه فکر کنم منظور کیروش استنلی بوده که در این صورت فدراسیون باید بگوید که نمیتوانند به او پاسپورت بدهند که به تیم ملی بیاید. دوم اینکه اگر با کارلوس کیروش مقایسه شده باشم، باعث افتخار من است، چون از وقتی کیروش رفت، فوتبال ما را میبینید که چه شرایطی دارد. باعث افتخارم است که حتی با کارلوس کیروش مقایسه شوم. بهتر از این است که با افراد دیگر مقایسه شوم و آشپز بیاید کنار زمین فوتبال بازی کند. امیدوارم فوتبال ما ۵۰ سال به عقب برنگردد».
تنش بهوجودآمده وارد فاز جدیدی شده که هر دو طرف ماجرا با کلیدواژه «فوتبال کیروشی» سعی دارند خود را تطهیر یا رقیب را متهم کنند. تیم ملی تحت هدایت کیروش در طول هشت سال، فوتبال تدافعی متکی به ضدحمله را انجام میداد که موافقان و منتقدان زیادی داشت. موافقان این سبک مدعی بودند که تیم ملی بعد از مدتها ساختاری دارد که بازیکنان میدانند در قالب این ساختار چطور خواستههای مربی را در زمین پیاده کنند. با همین ساختار بود که تیم ملی ایران دو بار پیاپی توانست به جام جهانی برزیل و روسیه صعود کند. منتقدان این فوتبال، اما عقیده داشتند که نهتنها ارائه فوتبال تهاجمی از تیم ملی ایران گرفته شد، بلکه عدم موفقیت در جام ملتهای آسیا، آن هم در دو دوره باعث شد تا برایند این تاکتیک آنطور که همه انتظار داشتند، نباشد.
حمله استراتژیک قلعهنویی؟
بااینحال به نظر میرسد امیر قلعهنویی با مطرحکردن «فوتبال کیروشی» هوشمندانه هدف دیگری را مدنظر داشته است؛ اینکه نکونام را از گردونه رقابت با خودش برای سرمربیگری تیم ملی ایران خارج کند! به نظر میرسد قلعهنویی تلاش میکند این نظریه را دیکته کند که تفکرات نکونام به درد تیم ملی نمیخورد.
اما سؤالی که این وسط پیش میآید این است که مگر جواد نکونام هم گزینه نشستن روی نیمکت تیم ملی است؟ پاسخ به این سؤال را سعید آذری، مدیرعامل باشگاه فولاد، چند روز پیش از برگزاری دیدار با سپاهان داده بود: «فدراسیون فوتبال با چند مربی صحبت کرده است؛ آقای قلعهنویی، آقای دایی، آقای نکونام و آقای گلمحمدی. با توجه به اینکه آقای گلمحمدی به پرسپولیس رفتند، منتفی شد.
آقای نکونام سرمایه این مملکت است و اینکه از ایشان برنامه گرفته باشند، دور از ذهن نیست». اگر صحبتهای سعید آذری واقعیت داشته باشد، این سناریو که قلعهنویی تلاش میکند با استفاده از فوتبال کیروشی رقیب را از دور خارج کند قوت بیشتری میگیرد. البته جواد نکونام هم با زیرکی خاصی در صحبتهایش با مطرحکردن «پایان دوران بکش زیرش!» تلاش کرد کنایهای به فدراسیون فوتبال بزند که مربیای مثل قلعهنویی را بهعنوان گزینه در نظر گرفته است. «خودتان میبینید فوتبال ما ۵۰ سال به عقب برگشته است.
زمانی از ذوبآهن بازیکن میگرفتیم، اما از دسته ۲ بازیکن یواشکی به تیم ملی آمد. سعی کنند برای کیروش استنلی پاسپورت ایرانی بگیرند تا در تیم ملی کمکمان کند. هر کسی که حرف میزند باید جوابش را بشنود». این صحبتهای سرمربی فولاد درواقع این مسئله را نشانه گرفته که تیمهای قلعهنویی صرفا با استفاده از فوتبال مستقیم و سانتر از تمام نقاط زمین، به پیروزی مقابل رقبا میرسند و قرار نیست با این سبک فوتبال، تیم ملی در مسابقات بینالمللی نیز موفق شود.
معضلی به نام کیروشی!
این اولینبار نیست که جنجالی در فوتبال ایران به واسطه کلیدواژه «کیروشی» شکل میگیرد؛ «کیروشیپور» معروفترین ترکیبی است که از اسم سرمربی سابق تیم ملی ایران ساخته و به عادل فردوسیپور اطلاق شد؛ محمد مایلیکهن که خودش یکی از منتقدان بزرگ کیروش در زمان حضورش روی نیمکت تیم ملی بود، از عادل فردوسیپور که در برنامه نود تلاش میکرد از کیروش حمایت کند، انتقاد و با این لفظ او را خطاب کرد.
«کیروشی»ها در فضای رسانهای ورزش ایران هم دیگر واژهای بود که شکل گرفته بود؛ این واژه پس از شکلگیری دوقطبی کیروش - برانکو در فوتبال ایران متولد و به هواداران رسانهای مرد پرتغالی اطلاق شد؛ فضایی که انتهایش منجر به خروج هر دو مربی از فوتبال ایران شد؛ کیروش راهی کلمبیا شد تا هدایت این تیم را به دست بگیرد و برانکو هم سر از عربستان درآورد و بعد هم که سرمربی تیم ملی عمان شد.
با وجود رفتن کیروش، اما هنوز هم میتوان آثار تفکرات و فلسفه فوتبالی او را دید؛ فلسفهای که درست یا غلط، به فوتبالی تدافعی با اتکا به ضدحمله اطلاق میشود؛ حالا، اما داستان جدید بهوجودآمده بین قلعهنویی و نکونام ظاهرا زیاد ارتباطی با این موضوع ندارد، چون دستکم با مرور دوباره جدال سپاهان - فولاد مشخص است که تیم نکونام چندان هم از فلسفه کیروش پیروی نکرده است؛ بروز دوباره واژه فوتبال کیروشی در این جدال لفظی، همانطور که در بالا عنوان شد، به نظر میرسد بیشتر برای حذف و عبور از دیگر کاندیدای تیم ملی به کار گرفته شده است.